Seni İçimden Terk Ediyorum

[LeyL-i LaL]

SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum.

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM...

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile
Pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanıldığımdın,
Yangınımdın,
Yangındın.

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum.

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yalnızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün.

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum.

"Yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda.
"Ya öldür beni"dedim
Ya da ğit benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi
Benden
İçimden
Terkediyorum...

[LeyL-i LaL]

Şimdi gidiyorsun!...
Git!






Ne zaman başladı bu hikaye
Anımsamak zor...
Gençtim
Hazırda fırtınalarım vardı dört nala sevdalarım...
Komazdı öyle üç-beş nöbetleri...
Geceler içimi acıtmazdı böyle...

Bir insan bu kadar eksilebilir mi!



Hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adam vardı
Bu şehrin biryerlerinde...
Düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona...
Gözlerinde gizledi o seni sen bilmedin!...
O adam bendim unuttun mu!
Bak sevdiğin kadın gülmeyi bile unuttu!
Seni unutamadı!

İşin kolayına kaçmadım...
Uğruna ölmedim yani
Uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep!
Sen bunu da bilmedin!...
Ben bir bakışına bin anlam yükledim!...
Sen aşka kestirmeden gittin!...
Bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma
Şimdi gidiyorsun!...
Git!

Bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden
Bütün ışıklarımı söndürüyorsun!...
Bu cehennem cinayetlerini işliyorsun
Sonra bunlara intihar süsü veriyorsun!...
Yazıklar olsun yazıklar olsun!!!
Susuyorsun susuyorum susayacaklarım bitmiyor!... Hani sen sevdiğini
Yarı yolda bırakacak kadar yüreksiz değildin
Düşmemeyi öğretecektin nerdesin nerdesin

Uzun lafın kısası yoktur
Anlatacağım çok şey var...
Hoyrat bir rüzgar gibi geldin...
Aklımı hayatımı dağıttın!...
Şimdi gidiyorsun!...
Git



Daha ayrılığa bile çarpmadan
Aşk bize döndü!
Bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri

[LeyL-i LaL]

Artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil
Ama sana dokunmak da yasak bana!...
Göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır
Sen var ya sen!
Allah kahretsin!!!
Yani şimdi
Gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı!



Yani şimdi başkaları mı sevecek seni
Ben saçlarını okşadığım zaman
Ellerin öksüz kalırdı...
Şimdi gidiyorsun git!!!