|
Babama Mektup Babama Mektup… Sevgi beslenmeye besin bulamaz Saygı kaldırımda sızıyor baba! Hakikat diline sahip olamaz Zorbalık sokağı süzüyor baba! Eksik değil, telefonu belinde Islık dudağında şarkı dilinde Marlbora cebinde, tespih elinde Bakkallarsa ağıt yazıyor baba! “Höt” değince aklı kısa karısı Yüzü sarar renklerin en sarısı Uçuverir yarım aklın yarısı Yine de kraldır kızıyor baba! Arı ballık bağı elde tutuyor Refah atın kuyruğunda yatıyor Güvercin keyfinden takla atıyor Kurtlarsa perişan geziyor baba! Güvendiğin dağa karlar yağıyor Huzuru “hak” diye zulmet boğuyor Arılar emiyor, kuşlar sağıyor İşkence günbegün uzuyor baba! Hukukun uzaya gittiği yerde Çakalların koyun güttüğü yerde Sevginin eriyip bittiği yerde Saygı da kendini bozuyor baba! El pençe divanda neye bu diyet Haksızı haklamak değil mi niyet? Bu kafa, bu izan ve bu zihniyet Geleceğe kuyu kazıyor baba! Zülfikar Yapar Kaleli |
--->: Babalar Günü BABALAR GÜNÜ Sakın ha aldırma çileye derde, Bunları çok çabuk aşarsın Baba Ağzından kötü söz çıkmaz bir yerde Sen hep şerefinle yaşarsın Baba. Şefkatle kol kanat açarken bize, Ciğerde hastalığa almışsın vize Yer yoktur kalbinde kara bir ize Sen hep şerefinle yaşarsın Baba. Bizim üstümüzde çoktur emeğin Herkese de yeter aşın yemeğin Söze hakkı yoktur birkaç ineğin Sen hep şerefinle yaşarsın Baba. Duygularım kat kat kabardı yine, Sanki Dev sokmuşlar küçük bir ine Çoğu değişirken parayı Dine, Sen hep şerefinle yaşarsın Baba. Şu anda bir döksem gönül bendimi, İnanki dolupta taşarsın baba. Şerefsizler bir şey sansın kendini, Sen hep şerefinle yaşarsın baba. Durmuş Karakuş |
Hayatta Ben En Çok Babamı Sevdim Hayatta Ben En Çok Babamı Sevdim Hayatta ben en çok babamı sevdim. Karaçalılar gibi yardanbitme bir çocuk Çarpı bacaklarıyla- Ha düştü, ha düşecek... Nasıl koşarsa ardından bir devin, O çapkın babamı ben öyle sevdim. Bilmezdi ki oturduğumuz semti, Geldimi de gidici hep, hepp acele işi!.. Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi, Atlastan bakardım nereye gitti, Öyle öyle ezber etti Sevinçten uçardım hasta oldum mu, 40'ı geçerse ateş, çağ'rırlar İstanbul'a. Bir helallaşmak ister elbet, diğ'mi oğluyla! Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu. Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu. En son teftişine çıkana değin Koştururken ardından o uçmaktaki devin. Daha başka tür aşklar; geniş sevdalar için Açıldı nefesim, fikrim, canevim. Hayatta ben en çok babamı sevdim. Can Yücel |
Babama Babama Olurda birgün dönersin diye hep o günü bekledim. O günün hayaliyle yaşadım. Atmadım elbiselerini, kızarsın diye en sevdiğin traş losyonunu hiç kullanmadım. Biliyorum bir gün geleceksin. O günü özlemle, o günü hasretle bekleyeceğim. Çünkü, sen gelecek ve bana sımsıkı sarılacaksın. O geçen yılların acısını doyasıya çıkaracağız. Sen gelince güleceğim tıpkı eskisi gibi. Seninle hayat bulup yaşama yeniden sarılacağım. Seni bekliyorum. Seninle öldüm, yaşama yeniden seninle dönmek istiyorum. Seni seviyorum. Hadi dön artık! Mustafa Özdaş |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 06:49 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2