Çoban ve Deniz - La Fonten Masalları Çoban ve Deniz - La Fonten Masalları Deniz kıyısında yaşayan bir çoban Sürüsünün geliriyle geçinip gidiyormuş Başını sıkıntılara sokmadan. Geliri dar olmasına dar ama sağlammış. Ama gemilerin getirdiği hazineler Çelmiş adamın aklını sonunda. Satmış sürüsünü bizim çoban. Bütün parasını gemilere yatırmış Ve gemiler bir gün paralan batırmış. Eski çoban çobanlığa düşmüş yeniden; Ama kendi sürüsü değilmiş güttüğü. Bir zamanlar efendi çobanken Kul çoban olmuş şimdi. Bir zaman sonra, biriktirdiği parayla, Kavuşmuş kendi koyunlarına. Rüzgârların kesildiği bir gün Çoban bakmış deniz yine, güler yüzle, Gemiler çıkarıyor sahile. — Ne o Deniz Sultan, demiş çoban; Yine para mı istiyorsun benden? Aman başka kapıya, rica ederim; Benden artık metelik alamazsın. Uydurma bir masal değil bu Gerçek bir olayı anlattım ki Size denenmiş olarak göstereyim şunu: Eldeki sağlam bir metelik, -Daha iyidir beş metelik umudundan. Kendi yolunda yürümeli insan; Denizin, büyük kazançların çağrısına Kulaklarını kapamalı. Kapamayanlarn bir teki kârlı çıkmışsa Pişman olmuştur onbinlercesi, Deniz, Karun hazineleri umdurur size; Bir güvenmeye görün, Rüzgârlar ve hırsızlar biner ensenize. |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 04:35 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2