Kuğuyla Kuş Palazı - La Fonten Masalları

[Okyanus]

Kuğuyla Kuş Palazı - La Fonten Masalları



Kaz palazıyla kuğu
Kümes hayvanlarıyla dolu bir yerde
Yaşayıp gidiyorlarmış bir arada;
Biri efendinin gözlerine mahsus,
Öteki ağzının tadına.
İkisi de mağrur:
Biri bahçe arkadaşı efendinin,
öteki sofra arkadaşı.
Şatonun su dolu hendekleri
Gezi yeriymiş bu ikisinin.
Yanyana yüzdükleri görülürmüş
Bir süzülerek, bir dal ar ak tan,
Boş heveslerini doyuramadan.
Bir gün içkiyi fazla kaçıran ahçı,
Kaz palazıyla karıştırıp, kuğuyu
Yakalamış boynundan,
Kesip mancasını yapmak için.
Tam bıçağı vuracakken
Kuğu son ötüşüyle dert yanmış.
Şaşkınlıktan donakalan ahçı
Anlamış ne haltettiğini.
— Ne, demiş, demek az kalsın
Böyle bir şarkıcıyı haşlayacaktım.
Aman, Allah korusun ellerimi
Bu kadar güzel sesler çıkaran
Bir gırtlağı kesmekten.
Bunun gibi, umulmadık belâlardan
Bir tatlı sözle kurtulabilir insan.