Çocuğunuza Sevgiyi Nasıl Öğretebilirsiniz

[EZEL]

Çocuğunuza Sevgiyi Nasıl Öğretebilirsiniz


Hangi anne-baba çocuğunu sevmez ki? Her anne-baba çocuğunu sever. Ancak her çocuk anne-babası tarafından sevildiğini hissetmemektedir. DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü Psikolog Şeyda Özdalga “Bu iki farklı sonucun ortaya çıkmasına sebep olan şey iletişimdir. Sevgisini ifade eden çocuğun sevildiğini hissedeceği faaliyetlerde bulunan takdir ve onay gören anne-babanın çocukları sevildiğini hissetmektedirler.” diyerek sevgiyi anlatmakla ilgili önerileri sizlerle paylaşıyor.

Sevgi bir insanın bir kişi durum ya da nesneye ilgi ve bağlılık duygusudur. Sevginin davranışa yansıyan şekli ise sevgi dolu gözlerle bakmak dokunmak öpmek güzel sözler söylemek zamanı paylaşmak onu düşünmektir. Bu ilgi ve bağlılık koşullara rağmen gerçekleştiğinde gerçek sevgiden söz edebiliriz. Güzeli iyiyi becerikliyi akıllıyı yetenekliyi sevmek kolaylıkla gerçekleşir. Sevginin verilmediği sevgi ve güven ihtiyacının karşılanması için anne ve babanın yaklaşımı önemlidir. Emzirmek hem bedensel hem de duygusal olarak onu besler. Sevginin bebek için hissedilmesi için onun beslenme uyku temizlik gibi temel ihtiyaçlarının karşılanması ile birlikte annenin sakin ve sabırlı yaklaşım ile yanında olması ses tonu sevgi dolu bakışlarıyla sınırsız sevginin verilmesi sağlanır. Çocuğa sevgiyi öğretmenin yolu sevgi dolu sevgiyi verebilen ebeveynlerden geçer.

Çocuklar Farklı Sever
Sevginin dili ortak olmakla beraber Çocuklar sevgi ihtiyaçlarını davranış ve sözleriyle ifade ederler. Ebeveynlerinden ayrılmalarına tepki gösterir her tür koşulda birlikte olmayı talep ederler aynı zamanda koşulsuz severler. Ebeveynler ise koşul koymaya başlayarak farkında olmadan sevgilerini engellemeye başlarlar. Çocuklarının davranışlarına kişilik yapılarına başarı durumlarına fiziki özelliklerine ve ebeveynlerin kendi kişisel ihtiyaçlarının engellenmesine iletişim becerilerine eşler arasındaki ilişki koşullarına ve kendi çocukluklarında aldıkları sevgi modeline göre sevgiyi koşullandırırlar. anne babalar öğrenmiş oldukları sevgi modelleriyle çocuklarına sevgiyi öğretirler. Eşinin sevmediği bir özelliğini çocuğunda gören okulda kendince tanımladığı başarı özelliklerini göstermediğini düşünen başarılı olduğu halde en mükemmelini talep eden eleştiri ve yargılayıcı iletişim kurabilen maddi ve manevi sorunları olan yetişkinler sevgilerini verme konusunda da sorun yaşarlar. “Anne baba arasındaki sevgi çocuğa nasıl aktarılabilir? Bir çocuk için anne-babası çok önemlidir. anne-babası tarafından sevildiğini hisseden çocuk kendini değerli hisseder. Kendini değerli gören çocuğun özgüveni yüksektir ve yeni şeyler denemekten çekinmez. Çocuklar anne baba arasındaki sevgi dolu ilişki modeline göre gelecekte ilişkilerini şekillendirirler. Aile içindeki ilişki düşünce ve inanç sistemlerini etkiler. Bu nedenle olumsuz karşılıklı geri bildirimler zarar vericidir. Onun için ebeveynler diğerinin varlığı ya da yokluğunda çocuğuna diğer kişiye yönelik olumsuz ve aşağılayıcı ifadeler hatta olumsuz hitapların olduğu şakalar kullanmamalıdır. Şeyda Özdalga “Eşler çocuklarını kendi bireysel ya da ailesel çatışmalarını dinleyecek terapistler haline getirmemelidirler. “ diyerek şöyle devam ediyor: “Anlaşmazlık ve tartışmanın düzeyi çocuğun algısında farklı boyuttadır. Biraz yüksek ses tonunu çocuk çok fazla travmatik algılayabilir. Sağlıklı iletişimin yolu karşındakini anlamaktan geçer onun dediğini kabul etmekten değil. Çocuğun önünde tartışmamak ya da uygun boyutlarda sadece fikir çatışması yapabilmek gelişmiş bir iletişim becerisi ve düşünce yapısı gerektirir. Sabah kalktığında birbirine “günaydın” diyen bakışlarıyla sözleriyle birbirine sevgilerini ifade edebilen anne baba arasında çocuk kendini huzur güven ve sevgi ortamında bulacaktır. Bu koşulların içindeki ufak çatışmalar çocuk için de tolere edici olacaktır.” “Çocuğa sevgiyi öğretmenin yolları Sevgiyi bakışları davranışları paylaştıkları onları düşündüklerini göstermeleri ile koşulsuz sevgilerini sunarak öğretebilirler. Şeyda Özdalga şunları söylüyor:
Çocuklarla zaman geçirmenin etkisi araştırmalarda da kanıtlanmış haftalar aylar arasındaki sağlıklı temasın çocuğun ilerdeki kişilik ve davranış bozukluklarını önemli bir miktarda indirgediği bilinmektedir. Temas bebek ağlamasında azalmaya çocuğun büyüme hızında artmaya ve annenin güveninin güçlenmesine neden olmaktadır. Annenin çalışması gerektiği durumlarda çocuğuna bakan kişinin aynı yaklaşım ve iletişimde olmasına özen göstermelidir.

Annenin vereceği özel zamanlar akşam yorgun olunan can sıkıcı işlerin beklediği zamanlar olamaz. Yaşamı gidişine bırakmadan çocuğu büyümeye terk etmeden ya da tüm hayatını çocuğuna vermek de olmamalıdır. Özel aile zamanları yaratmak yakın arkadaş veya akrabaların ziyaret edilmesi rahat ve bilgilendirici zaman için müze tüm aile fertlerinin katıldığı yiyeceklerin hep beraber hazırlandığı gidilecek yerin beraber belirlendiği yemek öncesi ve sonrası aktivitelerinin hep beraber ayarlandığı bir piknik düzenlenebilir. Yakın çevre tarihi yerler gezilebilir parka gidilebilir veli toplantılarına gösterilerine katılmak karne günlerinde yanında olmak onun değer bulmasını ve sevildiğini hissetmesini sağlar.

Çocuklar büyüdükten ve okula gitmeye başladıktan sonra altı yedi saatlik zaman diliminden sonra eve geldiklerinde erişkinin koruması altında rahatlamak günlerini karşılıklı diyaloglarla paylaşmak neşe ve hayal kırıklıklarını aktarmak isterler. Evde bulunmasanız da bu destek telefonla verilebilmelidir. Zaman ayrılmayan çocuklar kabul görmeme

Anne-babalar çocuklarına karşı sevgi sözcükleri kullanmakta her zaman cömert davranmazlar. Hayat karmaşası içinde bu güzel sözcükleri unutuvermektedirler. Bazen “çocukların şımaracağı inancı çocuğun sevildiğini hissedeceği faaliyetlerde bulunan takdir ve onay gören anne-babanın çocukları sevildiğini hissetmektedirler. Sevgi sözcüklerini kullanmayı ihmal eden ya da çocuğuyla beraber zaman geçirmeyen onlara vakit ayırmayan anne- babaların çocukları ise sevildiklerini hissedememektedirler.

Sevgi önemli bir değerdir. Bu değere sahip olan insanlar değerli işler yapmak için istekli olmakta ve değerli işler yapabilme cesaretine sahip olmaktadırlar. Sevgiden mahrum olan bireyler hayatlarını sevgi arayışı içinde sürdürmektedirler. Bir anne-babanın çocuğuna vereceği en değerli şey sevgidir. anne-babanın çocuğuna karşı en temel görevi; sevgiyi hissettirmek ve sevmeyi öğretmektir.



alıntı