tualimforum.com - Mardin Atasözleri ve Özdeyişleri

Mardin Atasözleri ve Özdeyişleri

· Öküz düşünce, kesecek bıçak çok olur.
· Arkadaşının eşeğine binen, bir gün mutlaka ondan inecektir.
· Ağacın kurdu içinden olmazsa, ağaç çürümez.
· Ambara ne koyarsan onu çıkarırsın.
· Havuç zorla yerden çıkarılır.
· İşlerin hassas olmazsa kalbin mutlaka ves vese verir.
· Çalışan insanı, halk gönülden sever.
· Kendi köpeğine taş atarsan, komşuların ona iki taş atar.
· Bazen sahibinin hatırı için köpek affedilir.
· Küçükler hata yaparsa büyüklere affetmek düşer.
· Başkasının kapısını çalsan, başkası da senin kapını çalar.
· Güzel gün, güneşin ışıltısından bellidir.
· Büyük evden kız alırsan büyük masraf edersin.
· Düşmanın tuzağı, ayağının dibindedir.
· Sanat, sanatkarın elinde ölüdür.
· Elinde kılınç olsa da içinden Allah korkusu çıkmasın.
· Eşek bir defa çamura saplansa, bir daha aynı yerden geçmez
· İshalli dana, pisliğini sürüye de bulaştırır.
· Kuş kafasından kavurma olmaz.
· Olgun üzüm gibi ol, ezilirse tatlılıktan başka bir şey çıkmaz.
· Oğlunu seven tedibini çoğaltır, ta ki sonunda mesrur olsun.
· Yüzün gülümsemiş ve sözün yumuşak olursa, altın verenlerden ziyade halka sevgili olursun.
· İyiliği yaparsan ört; ve sana iyilik yapılırsa onu herkese söyle.
· İyi karşılayan en açık muhabbetlidir.
· Kendi ağzın değil seni başkası övsün.
· İyiliği iyi huylarınla göster.
· Fenalığı yapana dilden ziyade iyi amelinle öğüt ver.
· Akrabaların en iyisi senin ihtiyacını temin edendir; ve silahların en iyisi seni koruyandır.
· Yerden olan yere döner.
· Ölmeden önce, kimseye ne mutlu deme; çocuklarıyla adam belli olur.
· Ölmeden önce kuvvetine göre dostuna yardım et.
· Nankörleri yedirip içirme; misafirleri olduğun vakit sana acı sözler işitirler.
· Seni başkan ettikleri vakit mağrur olma; ancak aralarında onların birisi gibi ol.
· İyilik eden sonunda anılacaktır ve düştüğünde bir yaslanma bulacaktır.
· Her diri olanın iyiliğini bil ve ölümün bir yaslanma bulacaktır.
· İyilik edersen kime iyilik edeceğini bil; iyiliğin o vakit makbule geçer.
· Kızını vermek istemeyen , başlığını arttırır.
· Tanrım beni güzel yarat, çirkin bahtını ver.kardeşlerin küçüğü olmasaydım.
· Çobanın gönlü isterse tekeden süt sağar.
· Gezmelere gitmeyen havadis bilmez.
· Baba kırk evladı besler, kırk evlat bir babayı beslemez.
· Tavuklar artınca yumurta sayısı azalır.
· Hayatta iken bir saman çöpü, ölünce gönüller sultanı.
· İyi horoz yumurtasında iken öter.
· İyi bizi bulmaz, kötü bizi bırakmaz.
· Testi kırılmış kırılmasına, ha taş testiye değmiş ha testi taşa ne yazar.
· Mertlerin evi altın çeşmesidir.
· Dünya tükenir derdi tükenmez.
· Deve besleyen, kapısını yüksek tutar.
· Vadinin boş yerinde tilki kraldır.
· Başkasıyla alay etme, sana alay edecekler olur.
· Pilav yiyen hançeri de göğüsler.
· Derin vadilerde uyuma kötü rüya görürsün.
· Mal bozuksa, Mal müdürü ne yapsın.
· Denenmiş ayran, denenmemiş yoğurttan iyidir.
· Akçesi ucuz olan yiğidin kendisi kıymetli olur.
· Kırılan kalp, kırılan kadeh gibidir.
· Gülme komşuna, gelir başına.
· Bazı insanlar, sırtında taşıdığın heybenin içerinde saklanır.
· Her yüz vadinin başı bir vadi, her yüz sözün başı bir sözdür.
· Bir köpek yavrusunu şımart, fakat bir çocuğu şımartma.
· Başkasının kavurmasıyla ekmeğini yeme.
· Derler ki şam şekerdir, ama vatan daha tatlıdır.
· Akan sudan korkma, durgun sudan kork.

Halk arasında yaygın olarak kullanılan bazı atasözleri ve öz deyişler
Gözlere ışık, düşünceye doğruluk yaraşır. Gözüne ışık, düşüncelere kitap seç.
Bilgi, eğittiği insanları onurlandırır. Bilge ise, sevgiyi özümleyebilmiş kişidir.
Kin, engerek gibidir ve ikisi de ölüm kusar. Yavruları, öncelikli olarak öz analarını öldürür.
Halk lideri isen saf ve çocuk kalpli insanlara, tökez ve sürçme taşı olmamak için iffet örneği öldürür.
Misafirine asık suratla bal yedirsen, buruk vicdan içinde onu zift ve reçine gibi sayar.
Çocukları, ilmin ve hikmetin kültürü ile terbiye et. Şikayet ve dır dır yerine sevgiye takva kat.
Alçakgönüllülük, dile anlatılmayan ve insani kuvvetle kazanılmayan bir güçtür.
Evin ışığı lamba; dünyanın ışığı ise bilim adamlarıdır.
Kendi kusurlarını görmezlikten gelen kişi, tümüyle kusurlarla doludur.
Üzüntülerin en büyüğü, öncelikle pişmanlıktır.