tualimforum.com - Omuz Hastalıkları

Omuz Hastalıkları

Omuz, vucudun hareket açıklığı en fazla olan eklemidir. Çok kompleks bir yapıya sahiptir. Üst ekstremiteyi gövdeye bağlıyan ve eli, yakalama, uzanma ve erişme gibi fonksiyonlarını gerçekleştirebilmesi için uygun konumlara getiren omuz kompleksi humerus, klavikula skapula kemikleri arasındaki eklemleşmeden oluşur. Eklemler şunlardır: 1. Glenohumeral (GH) eklem 2. Akromioklavikular (AK) eklem 3. Sternoklavikular (SK) eklem 4. Skapulotorasik (ST) eklem.
Sığ bir yuva oluşturan glenoid kavite ile küre şeklindeki humerus başından oluşan GH eklemin stabilitesi ve fonksiyonları küre-yuva biçimindeki kalça ekleminden farklı olarak büyük ölçüde ligaman ve kaslardan oluşan yumuşak dokularla sağlanır. Akromion, korakoid çıkıntı ve korakoakromial bağdan oluşan korakoakromial ark, sığ olan glenoid çukura bir miktar derinlik verir. Omuz hareketleriin büyük kısmı glenohumeral eklem tarafından sağlanır. Göğüs kafesinin posterolaterali skapulanın oluşturduğu skapulotorasik eklem, gerçek bir eklem yapısında olmayıp, bir hareket ünitesidir. Omuz elevasyonunun ilk 90º’sinden sonraki harekete katkıda bulunur. Akromioklaviular eklem ve sternoklavikular eklem ise harekete kısmen katılmakla birlikte, daha çok omuz kuşağını taşıyıcı fonksiyon görürler. GH, AK, ve Sk eklemler diartrodial eklemlerdir ve artritik olaylardan etkilenebilirler.
OMUZ AĞRISI NEDENLERİ
İntrensek nedenler:
1. Rotator manşon hastalıkları
a. Subakromial sıkışma sendromu
b. Rotator manşon tendiniti
c. Kalsifik tendinit
d. Rotator manşon yırtığı
2. Donuk omuz
3. Biseps tendiniti
4. Biseps tendon yırtığı
5. Subakromial bursit
6. Glenohumeral instabilite
7. Artrit
8. Septik artrit
9. Avasküler nekroz
10. Torasik çıkış sendromu
Ekstrensek nedenler:
1. Servikal radikülopati
2. Brakial nörit
3. Kadiak kökenli omuz ağrısı
4. Abdominal kaynaklı omuz ağrısı
5. Tümör
6. Polimiyaljia romatika
7. Fibromiyalji
OMUZ ÇEVRESİ ÇIKIKLARI
Akromioklaviküler eklem çıkığı;
Oluş mekanizması: Endirek travma ile oluşur.Eklem çıkığında akromioklaviküler ve korakoklaviküler bağlar kopmuştur. Sublüksasyonda korakoklaviküler bağ sağlamdır.
Tanı: Her iki elde ağırlık tutularak radiografi çekilir.
Tedavi: Çıkığı redükte etmeye yönelik bandaj uygulanır. Redüksiyon başarısız ise cerrahi tedavi uygulanır (tesbit veya rezeksiyon).
Sterno-klaviküler eklem çıkığı:
Oluş mekanizmasıdirek darbe veya indirek travma (örn. gülle atma) ile oluşur.
Klaviküla öne ve yukarıya çıkmıştır.