|
Durup Dururken ( Nazım Hikmet Ran ) Durup Dururken Durup dururken içimde bir şeyler kopup tıkıyor boğazımı Durup dururken sıçrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp yazımı Durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta Durup dururken çarpıyor alnıma kaldırımdaki ağaç Durup dururken bir kurt uluyor aya karşı bahtsız, öfkeli, aç Durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahçede, salıncakta Durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan Durup dururken kafamda bir güneşli duman Durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne, Ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne... Nazım Hikmet Ran |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 00:31 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2