Mektuplar -IV- ( Nazım Hikmet Ran )        Mektuplar -IV-    Sıcaklar bildiğin gibi değil  
Ve ben ki yalı uşağıyım,  
Deniz ne kadar uzak...    
İkiyle beş arası  
Cibinliğin altına uzanarak  
Ter içinde  
Kımıldanmadan  
Gözlerim açık  
Dinliyorum sineklerin uğultusunu.  
Biliyorum:  
Şimdi avluda  
Duvarlara çarpıyorlardır suyu,  
Kızgın, kırmızı taşlar tütüyordur.  
Ve dışarda, otları yanmış kalenin eteğinde  
Bir kezzap aydınlığı içindedir  
Simsiyah kiremitleriyle şehir...    
Geceleri birdenbire rüzgâr çıkıyor.  
Sonra kayboluyor birdenbire.  
Ve karanlıkta canlı bir mahluk gibi soluyup,  
Yumuşak, tüylü ayaklarıyla dolaşarak  
Bizi bir şeylerle tehdit ediyor sıcak.  
Ve zaman zaman  
Ürpermelerle duyuyoruz derimizin üstünde  
Bir korku halinde tabiatı...    
Bir zelzele olabilir.  
Zaten üç günlük yere geldi,  
Salladı çapanoğlu Yozgad'ı.  
Ve yerlilerin kavlince:  
Altı tekmil tuz madeni olduğundan  
Yıkılacak Çankırı şehri  
Kıyametten kırk gün önce.  
Yatıp bir gece  
Başın bir kalasla ezilmiş,  
Çıkmamak sabaha...  
Ölümün bu kadar körü ve mendeburu...  
Ben yaşamak istiyorum biraz daha,  
Daha bir hayli yaşamak.  
Bunu birçok şey için istiyorum,  
Birçok  
Çok mühim şeyler.   
Nazım Hikmet Ran            |