Tarihte Bugün / 10 Kasım

[tualim]

1483- Protestan reformunun lideri Martin Luther doğdu.

1922- VI. Mehmet Vahdettin, son Selamlık törenine katıldı.

1924- ''Halk Fırkası'', ''Cumhuriyet Halk Fırkası'' adını aldı.

1938- Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Atatürk, yaşama gözlerini yumdu.

1953- Atatürk'ün naaşı, Cumhurbaşkanı Celal Bayar'ın katıldığı

görkemli törenle Anıtkabir'e nakledildi.

1979- Yayıncı İlhan Erdost, Mamak Askeri Cezaevi'nde, dayak sonucu öldü.

1988- Atatürk, ölümünün 50. Yılı'nda ilk kez yas tutulmadan anıldı.

1989- Bulgaristan Devlet Başkanı Tudor Jivkov, istifa etmek zorunda kaldı.

1992- Türkiye'nin ilk cep denizaltısı dalışını Bodrum'da gerçekleştirdi.

1996- Ankara'da on binlerce kişi, ''şeriata geçit yok'' pankartı

altında Anıtkabir'e yürüyerek, Ata'nın manevi huzurunda saygı duruşunda

bulundu. Anıtkabir'i, 10 Kasım'da 1 milyon kişi ziyaret etti.

2006- Yargıtay 9. Ceza Dairesi, Gazeteci yazar Uğur Mumcu, Prof. Dr. Ahmet

Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Doç. Dr. Bahriye Üçok'un

öldürülmesi olaylarının aralarında bulunduğu ''Umut Davası''nda, sanık

Ferhan Özmen'in, ''Anayasal düzeni cebren değiştirmeye teşebbüs etme''

suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmasına ilişkin

kararı onadı. Ekrem Baytap'a 15 yıl hapis cezası verilmesine ilişkin kararı

eksik soruşturma nedeniyle bozan Daire, diğer 7 sanığın ise Topluma

Kazandırma Yasası'ndan yararlanamayacaklarına hükmetti.

[ASYA]

MUSTAFA KEMAL







Dağ başını efkâr almış,
gümüş dere durmaz ağlar,
gözyaşından kana kesmiş gözlerim,
ben ağlarım, çayır ağlar, çimen ağlar,
ağlar, ağlar, cihan ağlar.
Mızıkalar iniler, ırlam ırlam dövülür,
altmış üç ilimiz, altmış üç yetim,
yıllar gelir geçer, kuşlar gelir geçer,
her geçen seni bizden parça parça götürür,
Mustafa'm, Mustafa Kemal'im.





Diz dövdüm,
gözlerim şavkı aktı Sakarya'nın suyuna,
Sakarya'nın suları nâmın söyleşir.
Hemşehrim Sakarya, öksüz Sakarya.
Ankara'dan uçan kuşlar,
Kemal'im der günler günü çağrışır,
kahrolur bulutlara karışır,
gök bulut, yaşmak bulut,
uca dağlar, dev boyunlu morca dağlar
divan durmuş bekleşir,
Mustafa'm, Mustafa Kemal'im.





Nasıl böyle varıp geldin, hoşgeldin,
çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin,
şol yüzünde güneş südü sıcaklık,
ellerinden öperim, Mustafa Kemal.
Senin dalın, yaprağın, biz, senin fidanların,
biz bunları yapmadık,
sen elbette bilirsin, bilirsin Mustafa Kemal.
Elsiz, ayaksız bir yeşil yılan,
yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal.
Hani bir vakitler Kubilay'ı kestiler,
çün buyurdun kesenleri astılar,
sen uyudun asılanlar dirildi,
Mustafa'm, Mustafa Kemal'im.







Karalar kuşanmış, Karadeniz akmam diyor,
dokunmayın, ağlamaktan bıkmam diyor,
bu gece kıyamet gecesi, bu vapur Bandırma vapuru,
yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal,
ben ölümden korkmam diyor,
korkmam diyen dilleri toz oldu, toprak oldu,
değirmen döndü dolandı, yıllar oldu,
bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir,
o bize öğretmedi kazan kaldırmasını,
günahı vebali öğretenin boynuna,
erdirip oldurana ana avrat sövmesini,
yüreğim kırıldı kanım kurudu,
var git Karadeniz var git başımdan,
mızıka çalındı düğün mü sandın,
bir yol koyup gideni gelir mi sandın,
Mustafa'm, Mustafa Kemal'im.





Ankara'nın taşına bak,
tut ki baktım, uzar gider efkârım,
çayır ağlar, çimen ağlar, ben ağlarım,
gözlerimin yaşına bak,
Ankara Kalesi'nde, Rasattepe'de
bir akça şahan gezer dolanır,
yaşın yaşın mezarını aranır,
şu dünyanın işine bak,
Mustafa'm, Mustafa Kemal'im...



~ Attila İLHAN ~

[ASYA]

"Beni görmek demek, behemehal, yüzümü görmek demek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kâfidir."


M.K.Atatürk ( 1929 )

[tualim]

Bir Resim... Bir Saat... Bir Termometre...


Koca sarayda Atatürkün "Zata mahsus" olarak üzerine kaydettirdiği üç eşya yaldızlı çerçeve içinde, servi ağacı manzaralı yağlıboya tablo... Dört köşe madeni çerçeveli saat... Yuvarlak madeni çerçeveli beyaz duvar derecesi...


Koca sarayda Atatürkün "Zata mahsus" olarak üzerine kaydettirdiği üç eşya yaldızlı çerçeve içinde, servi ağacı manzaralı yağlıboya tablo... Dört köşe madeni çerçeveli saat... Yuvarlak madeni çerçeveli beyaz duvar derecesi...


1938 yılı Aralık ayı... Türkiye, Atatürk’ü kaybedeli henüz 3 hafta olmuş.
Atatürk’ün naaşı, Ankara’da Etnografya Müzesi’ndeki geçici kabrinde...
Yas sürüyor.
Bu arada Ankara Üçüncü Sulh Hukuk Hâkimliği bir tezkere hazırlıyor.
Dolmabahçe Sarayı’nda kalan Atatürk’e ait taşınır malların saptanıp kayda geçirilmesini ve muhafaza edilmesini istiyor.
Bunun üzerine mahkemeden zabıt kâtibi Esat Aydın ile mübaşir Sargen, Dolmabahçe Sarayı’na gidiyorlar. Orada Büyük Millet Meclisi İdare Heyeti amirlerinden, Beyazıt milletvekili Halit Bayrak ve Milli Saraylar Direktörü Sezai Selek’le buluşuyorlar.
Heyet, sarayda Atatürk’ün vefat ettiği 71 numaralı dairenin kapısını açıyor. Yatak odasında mevcut eşyaları belirliyor. Bunlar içinden üçünün Atatürk’ün şahsına ait olduğunu not ediyor.

Sarayın üç eşyası
Koca sarayda Atatürk’ün “Zata mahsus” olarak üzerine kaydettirdiği üç eşya bunlar:
1) Yaldızlı çerçeve içinde, servi ağacı manzaralı yağlıboya tablo...
2) Dört köşe madeni çerçeveli saat...
3) Yuvarlak madeni çerçeveli beyaz duvar derecesi...

Heyet üyeleri, bu üç eşyayı bir zabıt varakasıyla kayda geçiyorlar.
Sonra Milli Saraylar Müdürü Sezai Selek’e “Atatürk’e ait elbise, çamaşır vesair eşya olup olmadığını” soruyorlar.
“O eşyalar vefatından bir hafta sonra Riyaset-i Cumhur Dairesi Müdürü Lütfi Altınok tarafından bir deftere kaydedildi ve Ankara’ya gönderildi” cevabını alıyorlar.
Tedavisinde kullanılan alet edevat ve ilaçlar da yine Altınok’un emriyle listelenmiş ve listenin bir sureti mahkemeye gönderilmiş.
Geride sadece onun “zatına ait” olarak kaydedilen bu üç kalem eşya kalmış:
Bir tablo... Bir saat... Ve bir termometre...

Özlenen tablo
Yaldızlı çerçeve içindeki resim, onun yatağının hemen karşısındaki duvarda asılı bulunan ve ona doğduğu Rumeli topraklarını hatırlatan “Dört Mevsim” tablosu... Hani ölümün yaklaştığı günlerde sürekli incelediği ve başucundaki Afet’e “Her şeyi bırakalım, oraya, ormanlara gidelim” dediği tablo...
Saat ise, o günden sonra Dolmabahçe’ye her gidenin, Ata’nın son yatağının başucunda, onun öldüğü dakikada durmuş halde gördüğü saat...
Termometre?
O, kim bilir sarayın neresinde?

Üç küçük hatıra
Son yıllarını geçirdiği koca sarayda Atatürk’ün kim bilir nasıl bir duygusal bağ sonucu üzerine kaydettirdiği üç küçük eşya onlar...
Ve üçü de hâlâ sarayda...

O tablo, o saat ve o termometre, koca bir devirden, koca bir saraydan ona kalan ve ondan kalan üç küçük hatıra...

Kaynak: Milliyet-Can Dündar

[tualim]

Saygıyla Anıyoruz..

''Yıl otuz sekiz on kasım perşembe
hatırlardan çıkmayacak bir sonbahar
sarsılıyor istanbul yeditepe
yaman esmis Dolmabahçe'de rüzgar.''