|
Sen Duymadın Sen Duymadın Şeker ezdim sana Bal süzdüm Yüreğimden mısra çektim Şiir düzdüm Bir fısıltıya hapsettim Bütün çığlıklarımı Gel dedim. Bir yer duydu Bir gök duydu Su duydu Sen duymadın Vazoya çiçek koydum Mum yaktım Işıkları söndürüp Resmine baktım Gözlerine esir ettim Tepeden tırnağımı Al dedim... Cem Karaca |
Sen Seni Bil Sen Seni Bil Değişmeyen tek şey var Değişmenin kendisi Sen seni bil sen seni Sen seni bil sen seni bil Sen seni bilmezsen patlatırlar enseni Ne canım demek ayıp ne aşık olmak Ayıp olan korkupta sevmeden saymak Ne erkek olmak hüner ne de kadın olmak Vallahi çok zor değil sırf insan olmak İnsan olda sor kendini ara kendini Sen seni bil sen seni bil canım sen sen seni... Cem Karaca |
Sende Başını Alıp Gitme Sende Başını Alıp Gitme Ben suyumu kazandım da içtim. Ekmeğimi böldüm de yedim. Alkışı duydum, ihaneti gördüm. Sesim de oldu, sessizliğimde. Seviştiğimde oldu benim. Sende başını alıp gitme ne olur. ne olur tut ellerimi. Hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar, Hiçbir şeyi istemedim seni istediğim kadar. Sende başını alıp gitme ne olur. ne olur tut ellerimi. Ne olur... Cem Karaca |
Sevda Kuşun Kanadında Sevda Kuşun Kanadında Dağbaşında rastladım aksakallı birisine Bin yıllık bir halıya bin yıldan beri Bağdaş kurmuş bir çınar gibiydi Sordum ona "Aşk ne ustam hayatın sırrı ne, Tepeden tırnağa aşığım ben Ve koskoca bir hayat var önümde?" Sevda kuşun kanadında Ürkütürsen tutamazsın Ökse ile sapanla vurursun da saramazsın Hayat sırrının suyunu Çeşmelerden bulamazsın Ansızın bir deli çaydan içersin de kanamazsın... Cem Karaca |
Suskunluk Suskunluk Susmuştuk Susamıştık Suya gitmiştik suya Suyu aradık Suyu bulduk Suyu tutmak istedik Suyun başı tutulmuştu Oy ninem oy Suyun başındaydık Susuyorduk Susmuştuk, susamıştık Suyun başı tutulmuştu Oy ninem oy Suyu gittik Susuz geldik Susuyoruz hala... Cem Karaca |
Şah Mat mı Padişah mı ? Şah Mat mı Padişah mı ? Şah mat mı Padişah mı ? Şirler bile pence-i kahrımda Olurken lerzan Beni bir gözleri ahuya zebun ettin felek Kırklar meydanına vardım Gel beri ey can dediler İzzet ile selam verdim Gir işte meydan dediler Kırklar bir yerde durdular Otur deyi yer verdiler Meydana sofra kurdular Lokmamıza ban dediler Düşme dünya minnetine Talip ol hak hazretine Ab-ı kevser şerbetine Parmağını ban dediler Gördüğünü gözün ile Beyan etme sözün ile Neden sonra bizim ile Olursun mihman dediler Şah hatıyı konmuş burda Tazece uğramış derde Mürşitten açılır perde ... Cem Karaca |
Şeyh Bedreddin Destanı Şeyh Bedreddin Destanı Sıcaktı, Sıcak. Sapı kanlı, demiri kör bir bıçaktı Sıcak Sıcaktı. Bulutlar doluydular, Bulutlar boşanacak Boşanacaktı. O kımıldanmadan baktı, Kayalardan İki gözü iki kartal gibi indi ovaya. Orda en yumuşak, en sert En tutumlu, en cömert, En seven, En büyük, en güzel kadın; Toprak nerdeyse doğuracak doğuracaktı. Sıcaktı. Baktı Karaburun Dağlarından O Baktı bu toprağın sonundaki ufka çatarak kaşlarını; Kırlarda çocuk başlarını kanlı gelincikler gibi koparıp, Çırılçıplak çığlıkları sürükleyip peşinde, Bes tuğlu bir yangın geliyordu karşıdan ufku sarıp. Bu gelen Şehzade Murat'tı Hükmü Humayun sadır olmuştu ki Şehzade Murat'ın ismine Aydın eline varıp Bedreddin halifesi mühid Mustafa'nın başına ine. Sıcaktı. Bedreddin halifesi mühid Mustafa baktı, Baktı köylü Mustafa Baktı korkmadan, kızmadan, gülmeden. Baktı dimdik dosdoğru. Baktı O. En yumuşak, en sert, En tutumlu, en cömert, En seven, En büyük, en güzel kadın; Toprak nerdeyse doğuracak doğuracaktı. Baktı Bedreddin yiğitleri kayalardan ufka baktılar. Gitgide yaklaşıyordu bu toprağın sonu fermanlı bir ölüm kuşunun kanatlarıyla. Bu kayalardan bakanlar,onu Üzümü, inciri, narı; Tüyleri baldan sarı, Sütleri baldan koyu davarlan, İnce belli aslan yeleli atlarıyla, Duvarsız ve sınırsız bir kardeş sofrası gibi açmıştılar. Sıcaktı. Baktı. Bedreddin yiğitleri baktılar ufka... En yumuşak, en sert, En tutumlu, en cömert, En seven, En büyük, en güzel kadın; Toprak nerdeyse doğuracak, doğuracaktı. Sıcaktı. Bulutlar doluydular. Nerdeyse tatlı bir söz gibi ilk damla düşecekti yere Birdenbire Kayalardan dökülür, gökten yağar, yerden biter gibi, Bu toprağın verdiği en son eser gibi Bedreddin yiğitleri şehzade ordusunun karşısına çıktılar. Dikişsiz ak tibaslı baş açık, yalnayak ve yalınkılıçlılar. Mübalağa cenkolundu. Aydının Türk köylüleri, Sakızlı Rum gemiciler, Yahudi esnaflan, Onbin mühim yoldaşı Börklüce Mustafanın Düşman ormanına onbin balta gibi daldı. Bayrakları al, yeşil, Kalkanları kakma, tolgası tunç saflar pare pare edildi ama, Boşanan yağmur içinde gün inerken akşama Onbinler ikibin kaldı, Hep bir ağızdan türkü söyleyip, Hep beraber sulardan çekmek ağı, Demiri oya gibi işleyip hep beraber, Hep beraber sürebilmek toprağı, Ballı incirleri hep beraber yiyebilmek, Yarin yanağından gayri her şeyde,her yerde hep beraber diyebilmek için Onbinler verdi sekizbinini... Yenildiler Yenenler, yenilenlerin dikişsiz akgömleğinde sildiler Ve hep beraber söylenen bir türkü gibi, kılıçlarının kanını. Hep beraber kardeş elleriyle işlenen toprak Edirne sarayında damızlanmış atların eşildi nallarıyla. Tarihsel, sosyal, ekonomik şartların zaruri neticesi bu. Deme... Bilirim O dediğin nesnenin önünde kafamla eğilirim. Ama bu yürek O bu dilden anlamaz pek. O "Hey gidi kanbur felek, hey gidi kahpe devran hey", der. Ve teker teker, Bir an içinde, Omuzlarında dilim dilim kırbaç izleri, yüzleri kan içinde. Geçer çıplak ayaklarıyla yüreğime basarak, geçer Aydın ellerinden Karaburun mağlupları. Dostlar biliyorum Dostlar Biliyorum nerde, ne haldedir O. Biliyorum gitti gelmez bir daha. Biliyorum bir deve hörgücünde, kanayan bir çarmıha, çırılçıplak bedeni mıhlıdır kollarından. Dostlar bırakın beni, bırakın beni Dostlar bir varayım göreyim Bedreddin kullarından Börklüce Mustafayı Mustafayı. Boynu vurulacak ikibin adam, Mustafa ve çarmıhı. Cellat kütük ve satır herşey hazır herşey tamam. Kızıl sırma işlemeli bir başa, altın üzengiler, kır bir at. Atın üstünde kalın kaşlı bir çocuk, Amasya padişahı şehzade Sultan Murat. Ve yanında onun bilmem kaçıncı tuğuna ettiğim Bayezid paşa Satırı çaldı cellat Çıplak boyunlar yandı nar gibi, yeşil bir daldan düşen elmalar gibi birbiri ardına düştü başlar. Ve her baş düşerken yere. Çarmıhından Mustafa Baktı son defa. Ve her yere düşen başın kılı depremedi; İriş dede sultanım iriş dedi bir, Başka bir söz demedi. Cem Karaca |
Tamirci Çırağı Tamirci Çırağı Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar Ümit gönlümün ekmeği kumar ha kumar kumar Elleri ak yumuk yumuk ojeli tırnakları Nerelere gizlesin şu avucun nasırları... Otomobili tamire geldi dun bizim tamirhaneye Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye Ayağında uzun etek dalga dalga saçları Ustam seslendi uzaktan oğlum al takımları... Bir romanda okumuştum buna benzer bir şeyi Killi parlak kağıt kaplı pahalı bır kitaptı Ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız Yine böyle bir durumda tamirci çırağına... Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları Arkası puslu aynamda taradım saçlarımı Gelecekti bugün geri arabayı almaya O romandaki hayali belki gerçek yapmaya... Durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapıdan Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan Arabanın kapısını açtım açtım girsin içeri Kalktı hilal kaşları sordu kim bu serseri... Çekti gitti arabayla eksozuna boguldum Gözümde tomurcuk yaşlar ağır ağır dogruldum Ustam geldi sırtıma vurdu unut dedi romanları İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları... Cem Karaca |
Tatlı Dillim Tatlı Dillim Şu garip halimden bile işveli nazlı Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen? Tatlı dillim, güler yüzlüm, ey ceylan gözlüm Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen? Ben ağlarsam ağlayan gülersem gülen Bütün dertlerim anlayıp gönlümü bilen Sanki kalbimi bilerek yüzüme gülen Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen? Sinemde gizli yare var kimse bilmiyor Hiçbir tabip bu yarama melhem olmuyor Boynu bükük bir garibim yüzüm gülmüyor Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen? Cem Karaca |
Töre Töre Alkanlara boyalıyım Yüreğimden yaralıyım Yazan ben değilim ama Törelerin kurbanıyım Bala bu ne biçim yazı Oy töre töre göz göre göre Kıydılar beni doymadan yare Babamı vuranı vurmak Kanını yerde komamak Bir tabanca kanlı gömlek İntikam diye büyümek Bala bu ne biçim yazı Oy töre töre ille de töre Bir cana kıymak göz göre göre Öldürmek işin yarısı Yarısı ölümü beklemek Sıçrayıp geceyarısı Ölüp ölüp de dirilmek Bala bu ne biçim yazı Oy töre töre batası töre Beni de yedin göz göre göre Bala bu ne biçim yazı... Cem Karaca |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 10:01 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2