|
Gülten Akın Şiirleri Ayrılar Gemisi Bunlar en mutlu günleri ayrılığımızın Yanaşmadan özleminin limanlarına Bir uzun hava içinde kendimiz kendimizin Uzasın dönmenin saçları, çagırma uzasın Gülten Akın |
Bir Güneydoğu Ağıtı Bir Güneydoğu Ağıtı İlk bu sabah İlk bu sabah göğü görmedim İlk bu sabah kaysı çiçeklerini Hüzün ilk kez konuk gibi gelmedi Efendim, ev sahibim Karacamı suya indiremedim Şahanım uçurdum döndüremedim Dağlar Enikli kapılar kitlendi Taş avlular sustu, ben sustum İlk kez bekledim ölümü Dostu bekler gibi bekledim Dağlar Benim acım acıların beyidir Canıma bir doru kısrakla gelir Öfkeyi sabırda eritir Umut yer Suyunu gözümden içer bir zaman Dağlar of dağlar Gülten Akın |
Çağrı Çağrı Evler büyük dedikçe büyük Ben insanların en garibi Uzağı ilk defa kavradım Görür yahut dokunur gibi Eski bir saçakta kuşlarla Yele yağmura karşı oturdum İç içe daireler çiziyor İçine adımı yazıyorum Gün uzun türküsünü bitirdi Karlı dallara yürüdü karanlık Yalnızlık çekilmez bu vakit Delirdi denizde yosun çayda balık Gel artık Gülten Akın |
Deli Kızın Türküsü Deli Kızın Türküsü Sana büyük caddelerin birinde rastlasam Elimi uzatsam tutsam götürsem Gözlerine baksam gözlerine konuşmasak Anlasan Elimi uzatsam tutamasam Olanca sevgimi yalnızlığımı Düşünsem hayır düşünmesem Senin hiç haberin olmasa Senin hiç haberin olmaz ki Başlar biter kendi kendine o türkü Yağmur yağar akasyalar ıslanır Bulutlar uçuşur geceleyin Ben yağmura deli buluta deli Bir büyük oyun yaşamak dediğin Beni ya sevmeli ya öldürmeli Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa Böcekler gibi başlamalı yeniden Bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta Yan garipliğine yürek yan Gitti giden Gülten Akın |
Güz Güz "Güz geldi. Gözlerim karmakarışık. Körüm ben Güz geldi. Bunu saçlarımın döküldüğünden. Derler ki yaylada doğmuşum, denizin ardında İniştir, yokuştur, geçer dizlerimden." Gazel düştü Derelere ay Yarim Kavga bitti. silahını duvara as Başladı Ocağın krallığı, Ormana git Baltanı al köşeden, Çocuklarımızı öp. "Uçurtma salıvermiş göğe aşağıdakiler, havasıdır." Çocuklar aşağıdakileri okuyor. ben körüm Ne güzel kokuyor Gazeteleri Kitapları İnsem bir koklasam kendileri nasıl" Ben burda bağlıyımay Yarim Körüm ve yaşlıyım otuz yaşında Çocukları al, in aşağıya Dileğimdir, onlar görsünler "Güz geldi, açıksın Yarim Yarim Ben neyse. ben körüm. Dereden öteyi bilmedim Ama bilirim bir koca yaz çabaladığımız Patatesin sana bir parça şayak etmediğini" Sor bakalım, adam diye Kaydımız var mı? Ben körüm, biz eski, Çocukları yazdır Patatesi alıcıya götür ver yirmi beşe Eşeğine bin türkü söyle dönüşte Dünyalık şeylere dünyanın parası gerek Oysa topraktan çıkardın yirmi beş liracık Kefenimizi al. sabunu lifini unutma Bir cennet ayırt Hoca parasıyla birlikte "Bu güz öleceğim. bütün işlerimi bitirdim Derede yıkandım, cevize tırmandım. kuş ürküttüm Kaçırdılar on iki Çocuk doğurdum. bekledim gözlerim Oğlan everdim. kız yetirdim. otuzuma vardım" "Ağlama kız, deme incirim Yar Yar Ben ağlamam dağlar taşlar ağlasın Körüm, çelimsizim, göğnüğüm, hastayım. Sebebolanları nerde bulayım Adamdan içerli kuşlar ağlasın Gülten Akın |
Seni Sevdim Seni Sevdim Seni sevdim, Seni birdenbire değil usul usul sevdim. 'Uyandım bir sabah' gibi değil, Öyle değil nasıl yürür özsu dal uçlarına Ve gün ışığı sislerden düşsel ovalara... Seni sevdim... Artık tek mümkünüm sensin Gülten Akın |
Anneler Ilahisi ANNELER İLAHİSİ Yitiğin tartıldı orda burda Bozuk mu düzgün mü tartılarda Durdun Söylenmemiş, anlatılmamış, söylenememiş olanı Anlaşılır durdu duruşun Öyle bakıyorsun İçinde dolaştırdıkları o karışık ayna Senin çıplak gözlerine Ne kadar ne kadar yabancı Suya düşmüş arıyı gözleyen Bu dünya düşündürmez mi Kimin hayatı kimin umurunda Oysa sarmalandın, paylaşıldın Ortasında sen gibi bir kalabalığın Anneler olmasa kim kimi severdi Saklı tuttun o insanı insana bağlayan güvenci Yollar boyu, eskitilmiş alanlarda Solgun bir bedeni gezdirmedin Metin' in annesi GÜLTEN AKIN |
Annesi çalişan çocuğun Ağidi ANNESİ ÇALIŞAN ÇOCUĞUN AĞIDI Attım. Boyalar ne işe yarayabilir Yalnızlık için karadan başka Hangi rengi kullanabilirim Kuru masa, donuk tavan, somurtuk halı Solgun durmalı resimlerim Pencerem kuşları çekmiyor Soluğu azaldı nergislerin Üç tarak olsa taranmaz Yuku-Lilinin saçları Ben annesi çalışan bir çocuğum Yollarda damlarda eski yazdan kalma Mavi çizgileri kar gelir kapatır Sustum. Sevincin sesleri de Bir iki deneyip susacak Duvar diplerinde kedisel çığlıklar Bahçelerde çirkin kasımpatları açmalıdır GÜLTEN AKIN |
AŞK AŞK Sıfırda insancıl yaşamamız başladı Sıfırda koptun kayboldun aradık Sessiz ya da rüzgarlı kıyılardan Sana seslendik kör kuyu Yokluğun orda çiçeklerde Dünya seninle de sensiz de aydınlık Başka tutkularımız var beraber yalnız Yokluğun orda yaşamamızda Varlığın orda, yoksa gecelerimiz bizimdi Ellerimizi bir yere koymayı bilirdik Ağlamayı bilmezdik kendimizi öldürmeyi Varlığın orda yaşamamızda GÜLTEN AKIN |
Ayrintilar Ilahisi AYRINTILAR İLAHİSİ Ben neyi kimden aldım, nerden aldım Her şeyi bir yerden aldım Yorgunum yorganım uzakta dışarda Sabrımı bolca verdiler içerden aldım Sözler gelip geçsin diyedir, öfke sen bekle Örselendim ağrıdın oyuldun, henüz değil ölüm Ten bekle Bağırmalıyım, çığlığım kıştan ilkyaza değmeli A yasak, hayır korkulu, evetten usandım Mecnun masaldan atılmış -tele şov- Milyonla kopyeye bölünmüş Leyli Suretler ne gülümseyiş ne sır ne şaka Sandım ki gülümser maskeleri Suretler sandım Durur muydum bu gömütlükte neyim var Tuhaf dedi çılgınca tuhaf Ayrıntılar, paslı sürgüler, yosunlu taşlar Ya altındakiler ardındakiler Gültene kandım GÜLTEN AKIN |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 10:54 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2