|
Enis Behiç Koryürek Şiirleri Ey Türk Eli ! Ey Türkeli, ben uzaktan gelen yorgunum. Dinle beni, ben de senin bir öz oğlunum. Geceleyin çölde yalnız kalan yolcu bir Solgun ışık farkedince nasıl sevinir, Nasıl bütün ümidini bağlarsa ona, Ben de öyle yadelinden baktım vatana. Sen uzaktın benden, fakat kalbim senindi. Ey Türkeli, hasretin ta ruhuma sindi. Bir kasırga alt üst etti dünyayı bütün. Kanlı, viran mabedinde tarihin bugün Kaç hükümdar tacı kandil olup asıldı... Kaç istiklal gömmek için mezar kazıldı... Bu kazılan mezarlardan biri en derin. Bu en derin mezar senin, ey vatan senin! Kızıl gökten çalacaktı ayla yıldızı Ölümünden şenlik yapan kefen hırsızı. O karanlık günlerinde, gönlümüz kara, Bağrımızda sefillerin açtığı yara, Ellerimiz bağlı matem zincirleriyle. Neslimizin bezgin ömrü bütün hâile, Şehid olan emellere hep hazin, hazin Ağlamaktan nuru söndü gözlerimizin. Dinleyerek baykuşların kahkahasını Millet kara bayraklarla tuttu yasını. Bugün ki biz Hak yolunda kanını döken, Bugün ki biz bin kahrile hurdahaş iken Yekpâre bir çelik olmuş sine sahibi Bir milletiz, kükremişiz yanardağ gibi... Bugün ki biz, alçakların hakaretinden Varlığında kıyametler kopup cûşeden Yıldırımlı bir ummanız, uğulduyoruz; Zulme karşı Tanrı hışmı oldu Ordumuz. Biz daha dün öyle bedbaht olanlarız ki. Öyle göğsü hicran ile dolanlarız ki. Rûhumuzun zırhı oldu ıztırâbımız... Bahtımızla budur, dedik, son hesâbımız. Varsın gelsin arzın daha bin beliyyesi! Öcümüzün sayhasıdır topların sesi. Felaketler pençemizde oyuncak oldu... Yangınlarla bütün vatan alsancak oldu... Bir kırılmaz yalınkılıç gibi hıncımız. İmanını kalkan etti her akıncımız... Tayfunlara yoldaş oldu nâra salan Türk!.. Hey koca Türk, Tanrısından kuvvet alan Türk!. "Zafer" azgın bir küheylan; koşar, şahlanır; Sırtındaki şehsuvarı pek çabuk tanır. Bu şehsuvar, küheylâna daha binerken Yelesinden bir tutar ki, azgın at hemen İlk mahmuzda anlar nasıl binicisi var. Yol ver artık küheylana, şanlı şehsuvar! Sen korkusuz, güçlü, hakim oldukça ata Atın seni erdirecek her saltanata. Onu ne dağ, ne deniz durduracaktır. "Zafer" seni uçuracak... Uçuracaktır... Fakat bil ki: İrâdende sarsıntı varsa, Gönlünü bir lâhza için korku sararsa, Ya gözlerin kararırsa böyle uçuştan, Veya biraz mestolursan, dalgınlaşırsan "Zafer" seni birdenbire sırtında atar; Attan düşen nallarının altında yatar... İşte biz ki ta ezelden beri atlıyız, Asırların göklerinde biz kanatlıyız. Kanımızın ateşinden şimşek yarattık; Bu şimşekle küheylana bir kırbaç attık. "Allah!" diye haykırarak "Zafer" imize Hurûşettik Sakarya'dan ta Akdeniz'e... Âtîlere koşuyoruz gençlikle, şanla... Şan beraber koşar Hakka doğru koşanla... İstanbul - 1922 Kaynak: Türkiye Şiirleri Enis Behiç Koryürek |
Gemiciler Gemiciler Biz dalgalar, fırtınalar kahramanı yiğitleriz. Ufuklardan ufuklara haber sorar, gezeriz. Güneşlerde uyuklayan yamaçları, Kalbi durgun tarlaları bıraktık. Gölge veren ağaçları Sevmiyoruz biz artık. Sevgilimiz, Ey deniz! İşte biz; Nihayetsiz Mavilikler yolcusu! Ruhumuzun kardeşidir Güneşlerde parlayan bu yeşil su. Bayrağımız yeşil sular ateşidir. Biz bayrağın fedaisi sayısız Türk genciyiz. Biz hilale şan arayan korku bilmez gemiciyiz. Ey vatandan müjdelerle bize kadar gelen rüzgâr! O sarışın sahillerde kara gözlü genç kızlar, Yaz gecesi mehtap ile konuşurken, Doğru söyle, sordular mı bizleri?.. Nasıl cevap verdiği gökten Gemimizin rehberi, O vefakâr Yıldızlar?.. Poyraz var; Yelken dolar. Gemi sanki kanatlı! Enginlerde pembe güneş Gülümserken bu yolculuk ne tatlı! Çal sazını kalenderce yiğit kardeş! Nağmelerin yorulmayan dalgalardan bahtiyar. Gönderelim bu ahengi o sevgili yurda kadar... Enis Behiç Koryürek |
Hatıra Hatıra Geçsin günler, haftalar, Aylar, mevsimler, yıllar... Zaman, sanki bir rüzgar Ve bir su gibi aksın... Sen gözlerimde bir renk, Kulaklarımda bir ses Ve içimde bir nefes Olarak kalacaksın… Enis Behiç Koryürek |
Neyiz Neyiz Tarife kalkma bizi; Ne şuyuz, ne de buyuz Adem denen denizi Arayan birer suyuz Döner, kıvrılır fakat Daire olmaz bu hat Ne kadar sürse hayat, O yolun yolcusuyuz... Enis Behiç Koryürek |
Ömür Ömür Şen günler bir kırlangıç Gibi vuruyor kanat. Kurulmamış bir saat. Birinde rüya tadı; Biri kan içen cadı. İkisinin de adı: Ömürden bir gün...heyhat! Enis Behiç Koryürek |
Sevgi Sevgi Nasıl söylesem bilmem, Ve anlatsam ne ile? Bu öyle bir duygu ki Gelmez kaleme, dile... Sen varsın bakışımda, Her nefes alışımda, İçimde ve dışımda, Günahlarımda bile! Gözümde, hayalimde Hiç sorma ki neler var... Sendedir ufukları Ve ancak sana kadar... Dünyayı iki şeyden İbaret bilirim ben; Biri, her şey olan sen! Biri, sen olmayanlar! Enis Behiç Koryürek |
Tuna Kıyısında Tuna Kıyısında Evimden uzakta, annemden uzak; Kimsesiz kalmışım yad ellerinde. Bir vefa ararım kalbe dolacak Gurbetin yabancı güzellerinde. Tuna'nın üstünde güneş batarken Sevgili yurdumu andırır bana. Bir hayal isterim Boğaziçi'nden Bakarım "İstanbul!" diye her yana. İstanbul! Ey sedef mehtaplarından Hülya gözlerime ilk ışık veren! Buranın ufkunda yanıp tozlanan En munis renge de biganeyim ben. Ah, orda renklerin -şark güneşile Naz eden- sihirbaz ahengi vardır. Bu akşam yurdumu andırsa bile Ah, orda akşamın bin rengi vardır... Enis Behiç Koryürek |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 04:00 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2