|
İsmail Gerçeksöz Şiirleri Al Götür Al götür rüyasız gecelerimi, Yorgun, uykular içinde derin. Hülyasını kuramadığım samanyolları sizin olsun Gecelerimi süsleyen bundan böyle Yalnız yıldızlar olsun... Ben el değmemiş güzellikler içinde büyüdüm. Kuşların yuvalarını insanlardan gizlediğince İnsanların, aşklarını diğerlerinden Öyle güzel, içli ve derinden... Al götür! Bir çuval gibi bomboş günlerimi Yağmurlu gecelerde daha güzel parıldasınlar Bundan böyle, Bütün ateşböceklerine selâm söyle... İsmail Gerçeksöz |
Bir Şehidin Ardından Bir Şehidin Ardından Duydum ki en güzel şarkılarda ölmüşsün Kanın vatan vatan sızmış toprağa Gece yarılarında yağan kar gibi.. Ulu Peygamberin savaşlarında, Teke tek dövüşen pehlivanlar gibi. Bir yükselmiş bir yükselmişsin ki, Gökyüzüne çevirdik gözlerimizi En büyük,en parlak yıldızı arar gibi Duydum ki en güzel düşlerde ölmüşsün Bu dünyada sevgilere kapanırken gözlerin Öbüründe bekleyenin var gibi Mavi ve muhteşem boşluğunda gecelerin Işıklı bir yıldız kayar gibi.. Duydum ki en büyük inançlarda ölmüşsün Bir bayrağa sarmışlar fâni gövdeni Bayrağı bir daha renge boyar gibi Tekbir sedâlarını duyar gibi... Kaynak: Türk Edebiyatı Dergisi İsmail Gerçeksöz |
Bir Vatan Kaldı Bir Vatan Kaldı Düştük yollara yeniden, Arkamızdan geçmiş zaman kaldı. Kıt'alar ötesindeydi hudutlarımız, Şimdi Edirne, Kars, Ardahan kaldı. Geçen gözlerimden bayraklar, Devletler, ihtilaller. Herbiri ufalıp toprağa karışan Kaleler şimdi. Ve Yemen'de, Sina'da ölenlerin ardından Saçı ak, iki gözü iki çeşme Ağlayan kaldı... İsmail Gerçeksöz |
Elbe Kıyısında Elbe Kıyısında Elbe’nin kıyısında bir köy, Bize değil bu çan sesleri. Uzak bir hâtıradır şimdi. Pırıl pırıl ezan sesleri. Elbe’nin kıyısında bir köy, Damlaları sivri-külâh Uzanır ta nehre kadar, Cıvıl cıvıl insan sesleri. Durgundur, kirli sarıdır Elbe Adına ne türkü yakılmıştır, ne kurban Alır götürür sessizce uzaklara Sularında kaybolan sesleri. İsmail Gerçeksöz |
Sona Doğru Sona Doğru Hani bir şarkı takılır ya insanın dudaklarına Eski, yarı unutulmuş, kırık dökük Birkaç mısra dil uçunda döner durur da! Nice baharlar alıp gitmiştir en güzel düşlerini Sonra yapraklar sararır, çiçekler kurur da!.. Sille yemiştir kişi felekten, Eşe dosta gülümseme zorluğu bir yana Yürek olmadık acılarla yoğrulur da! Upuzun gölgelerde bir akşam güneşi, Camlardan odalara vurur da!.. Çoktan bitmiş kadehinde son yudum, Meyhane boş, masa tarumar, İlk yudumlardaki mutluluk kaybolur da!. Bir köşede meyhaneci uyukluyordur, Son müşteri hala oturur da!. Ya da istasyon boşalmış, Son tren çoktan gitmiştir. Yolcu koskoca dünyada kaybolur da! Karanlığa uzanan saat kulelerinden, Oniki'ler hep birden vurur da!. Budur işte feleğin bize oyun oynamışlığı, Unun elenip eleğin duvara asılmışlığı, Nefes daralır, dizler iki adım da yorulur da! Uzanıp kalıvermek de var günün birinde ansızın, Olur da! Kaynak: Türk Edebiyatı Dergisi, Mart 1980 İsmail Gerçeksöz |
Vehim Vehim İnsanlar gülüyordu alabildiğine Veya bana öyle geliyordu Nehirler, denizlere dökülüyordu... Kuşlar kanat çırpıyordu havada. Denizler çalkantı içinde bazan Uzak minarelerde ezan, Meyhanelerde şarkılar vardı Şarkılar kaldırımlara dökülüyordu Veya bana öyle geliyordu... İçimi buruyordu yalnızlık, unutulmuşluk. Dağlarda kar eriyor, izler kayboluyordu. Uzakta dost yüzleri sıcak, Ellerime, saçlarıma bir şeyler oluyordu. Veya bana öyle geliyordu... İsmail Gerçeksöz |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 21:52 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2