Kadir Aydemir Şiirleri Derinde I Gövdemde sakladığım Soğuk yıldız Senin için Sesin rüzgâr Ellerin uyku Aynı güneş İkimize de çarpan. II Dinledim denizi Toprağa girdim Suyun çizdiği kalbim. III Yumuşaklığı ver Gecenin saçak uçlarını Ayaz sürüklüyor Göçmen kuşları Yel eğiyor Beni sana. Kaynak: Dikenler Sarayı Kadir Aydemir |
Gerçek ve Soğuk Gerçek ve Soğuk I. Anımsayış Bulutun karnı, Güçlü bir rüzgârla geriliyor Bir çanın düzensiz sesi, Duyuluyor uzaktan Ansızın bir kılıç: kıvrandırıyor Şimşeği Sesin karşılaştığı yerde: İstekli tarlalar Çıplak kayalar, Kibirle geri çeviriyor suyu. II. Göz Kavaklar, telgraf direkleri Cırcırböceği, Hiç susmuyor Zeytin ağacı Ezik otlarla Sinsi Her şey Ve ardıç kuşu: Bir konuşmayı Dinler gibi Çok uzakta insanlar Som dikenler sarayı Acı: Toprakta Ve yüzünde yol bekçisinin. III. Anlamak Kaygı: Ağırlığı ırmağın Güneş, Batmak üzere Kuş, yuvasını deriyor Bir gömüt: Karanlığın gergin dokusu Yiten gölgeler, Kuşları ölümsüzleştiren yel Sis, Saklıyor yüreksiz yüzünü Sabırlı nesneler Yazgının inceliği. IV. Kül ve Ateş Ölülerimiz, Gözçukurlarında Renklerin olgunluğu Sıyrılır gibi bir utançtan Orada öyle durmadalar ...Sonsuz bir bakışın yansıması Düzensiz bir ses Güvercinli bir el Gizli bir uyum Büyüyen bir evren ağızlarında. Kaynak: Dikenler Sarayı Kadir Aydemir |
Kırılgan Kırılgan I Sesi soğuk Rüzgârda çamaşır ipi bedeni İsteksiz Ve akşama doğru II Gelmek ellerimle İri bulutlardan bir özlem Vazoda ağaç Ve parkelerin oyunu Çınlayan gövdesi aşkın III Her şey isteğin susuşuna dönüştü Kaynak: Dikenler Sarayı Kadir Aydemir |
Parlak ve Öylesine Parlak ve Öylesine I güneş bırakıyor gülüşünü üzerinde, taşın II sadece bir yol şu tarlakuşları- ince bir gecede III sis, -geride kaldı çeviriyor yüzünü: bir pencere gibi IV bitti, diyor donan karınca. kış! V evet- terk edilmiş bir çiçek yola çıkmak. Kaynak: Dikenler Sarayı Kadir Aydemir |
Sekiz Haiku Sekiz Haiku I Bir kertenkele, Kuyruksuz ve uyuşuk ...Kıvrılıyor, su... II Yaprak düşüyor, Kalbimi tutuyorum Eylül, bir kadın? III Yüzümde Sokaklar Veremediğim papatyalar gibi... IV Bu ne gürültü Tırtıllar, kuşlar Düşünüyoruz. V Yoruyor Düşünmek Kayan yıldızın adını. VI Göğe eğilmiş Dilenciler Uyuşan ağaçlarla VII Ardımda kayalar Dağın Sert omuzları. VIII Çizgiler, diyor ırmak Rüzgarın alnıma Bıraktığı tuğra Kadir Aydemir |
Sonra Sonra I Diri çiçekler, Issızlık, Tellere asılı gökyüzü... Işığın diliyle Vedalaşıyor sokak. II Böcekler yer değiştiriyor İnceliyor uykumuz Rüzgâr soruyor çalılıklara -Kargalar nerede? III Gerçeğin şarabını içirir; Karnındaki tapınağa Sevgilim deyip uzandığın, Bahar. IV Süzülüp yazın ellerinden Yere düşer ilk damla Soyunursan Karşımdaysan Dalıyla hesaplaşan Aceleci incir. V Bukleleri sonbaharın, Sana benzeyen İnce sarmaşık Nerede bekleyelim seninle Bu kış uzun sürecek. Kaynak: Dikenler Sarayı Kadir Aydemir |
Şubatın Kılıcı Şubatın Kılıcı Babam için Uçuşan yaprak Derinde Uyuyan yara Oynak kanat Terk edilmiş Komşu evler Kaçtığım böcek Düş kırığı bahçe Ansızın bırakan Eli babamın Duman ve melek Eskiyen kaygı Ah Dokunamadığım Şubatın kılıcı. Kadir Aydemir |
Tragedya Tragedya I. Kayaların geleneğine benziyor sözlerin Yaklaştıkça sana, sokağından geçtikçe Yağmur, azarlanmış bir serseriydi seni öptüğümde Kestane topluyordu olmayan abim - bana, kendisi için Ve bulanık tren sesleri. Gizli bir yamaydı gülüşün. II. O taşlaşmış öpücük. Kalbim yavaş, karada bir kayık kadar Sorar gizlice: sizin suskunluğunuzu anneniz mi örmüştü? Beklediğin nedir bana anlat, bahset koynundaki ihtimalden, Ah, ağzınla sevişen bardaklar!, Bak bir gün daha bitiyor. Kaynak: Dikenler Sarayı Kadir Aydemir |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 19:04 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2