|
Kul Mehmet Şiirleri Be Yarenler Yine Evvel Bahardır Be yarenler yine evvel bahardır Bülbül intizarlık kılar durmayıp Kuşlar ahenk edip çığrışıp öter Kalbin kasavetin siler durmayıp Kadir Mevlam kudretini bildirir Daim ağlar kullarını güldürür Menekşeler külahını kaldırır Yeşil çemenlerde yeler durmayıp Her ağaçlar sücü dolmuş içilmiş Yeryüzüne ab-ı hayat saçılmış Gök sümbül kırmızı lale açılmış Güller ağzın açmış güler durmayıp Misal-i Ravzadır Cennet-i Rıdvan Firdevs bahçesine benzemiş cihan Kırmızı hulleler giymiş erguvan Selvi dalı başın sallar durmayıp Bizim illerimiz aydın illeri Çifte çifte bülbüllüdür dalları Kul Mehemmed eydür seher yelleri Yarin siyah zülfün böler durmayıp... Kul Mehmet |
Behey Ela Gözlü Canım Behey Ela Gözlü Canım Behey ela gözlü canım Kul olmaya geldim sana Gönül tahtında sultanım Kul olmaya geldim sana Ne yerdeyiz ne gökteyiz Dünü günü firkatteyiz Elim vermez hasretteyiz Kul olmaya geldim sana Evlerinin önü yoldur Kerem kıl aşıkın güldür Gerek ağlat gerek öldür Kul olmaya geldim sana Koynunda turuncu gizli Tatlı dilli şirin sözlü Şahin gibi kara gözlü Kul olmaya geldim sana Kerem eyle benden kaçma Sakın yadlar ile yatma Gamzen okun bana atma Kul olmaya geldim sana Mehemmet eydür kulunum Başı açık bir delinim Ta ezelden muhibbinim Kul olmaya geldim sana... Kul Mehmet |
Bunca Demdir Hasretliğin Çekerim Bunca Demdir Hasretliğin Çekerim Bunca demdir hasretliğin çekerim Gel sevdiğim geld(i) ayrılık günleri Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim Gel sevdiğim geld'ayrılık günleri Neler gelir koç yiğidin serine Gece gündüz yanar aşkın narına Gün bugündür Hak kefildir yarına Bil sevdiğim geld'ayrılık günleri Kapında bulunur bay ile geda Can ile ser gayrı yoluna feda Şimden sonra sana gayrı elveda Kal sevdiğim geld'ayrılık günleri Bülbülünüm feryadım var zarım var İnci cevher madenidir şarım var Lale sümbül al çiçekli yarim var Gül sevdiğim geld'ayrılık günleri Deli gönül karlı dağları aştı Hicr oduyla dertli sinemiz pişti Kul Mehemmet yine gurbete düştü Yol sevdiğim geld'ayrılık günleri... Kul Mehmet |
Her Dem Yüzüme Gül Gibi Her Dem Yüzüme Gül Gibi Her dem yüzüme gül gibi Gülen dilberin kuluyum Ben ağladıkça yaşımı Silen dilberin kuluyum Naz ile salan başını Oynadıp gözü kaşını Rahmedip ben yoldaşını Anan dilberin kuluyum Mağrur tutmayup kendini Alçak tutuben gönlünü Arayıp derdimendünü Bulan dilberin kuluyum Soyunup giren koynuma Rahimsiz gelmez aynıma Siyah zülfünü boynuma Salan dilberin kuluyum Kul Mehemmet eydür ferman Hastasına eder derman Benimle her gece mihman Olan dilberin kuluyum... Kul Mehmet |
Karlar Yağdı Boran Oldu Karlar Yağdı Boran Oldu Karlar yağdı boran oldu Şimdi garip başın dağlar Yaradan Mevlâ'ya kaldı Senin cümle işin dağlar Felek hatırın' yıkmada Çeşminin yaşı akmada Ruzigâr kahrın' çekmede Yok akranın eşin dağlar Dört yanın duman olalı Oluptur başın belalı Sümbülün bitmez olalı Gam oldu yoldaşın dağlar Avcılar şikâre çıkar Sığını kemende çeker Yaz bahar olıcak akar Gözlerinden yaşın dağlar Yaylağında biter lâle İcazet olur sümbüle Mehemmet der sabır eyle Gerçek olur düşün dağlar... Kul Mehmet |
Siyah Ebruların Duruben Çatma Siyah Ebruların Duruben Çatma Siyah ebruların duruben çatma Gamzen oklarını âşıka atma Sana gönül verdim beni ağlatma Benim gözüm nuru gönlüm sürûru Bir od düşmüş dağlar gibi yanarım Mâzul olmuş beyler gibi dönerim Ay efendim senin yolun gözlerim Benim gözüm nuru gönlüm sürûru Yemeden içmeden külli beriyim Senden ayrılalı cansız diriyim Sinem üstünde bir kuru deriyim Benim gözüm nuru gönlüm sürûru Öğüttür verdiğim tut benim sözüm Severim demeye tutmadı yüzüm Ay efendim benim ay iki gözüm Benim gözüm nuru gönlüm sürûru... Kul Mehmet |
Yavrum Kuzum Seni Aldırdım Elden Yavrum Kuzum Seni Aldırdım Elden Yavrum kuzum seni aldırdım elden Kuzum kuzum der de meler bir koyun Usandım da bezdim bu tatlı candan Kuzum kuzum der de meler bir koyun Yine çiçeklendi dağların başı Koyun ben n'ideyim Mevla'nın işi Daim durmaz akar gözümün yaşı Kuzum kuzum der de meler bir koyun Koyun senin derdin çoktur n'ideyim Yanına da başka kuzu katayım Varıp seni koyaklarda güdeyim Kuzum kuzum der de meler bir koyun Kuzum senin budur alnında yazı Hiç elin kuzusu olur mu kuzu Yüreğimde vardır bir ince sızı Kuzum kuzum der de meler bir koyun Seni güden çoban gayrı gütmesin Yaydığı yerlerde otlar bitmesin Kuzunu yiyenler onup yetmesin Kuzum kuzum der de meler bir koyun Bugün koyun tuz başına gelmedi Elin kuzusu da kuzu olmadı Arayıp da kuzusunu bulmadı Kuzum kuzum der de meler bir koyun N'olaydı sen koyun olmaya idin Elin kuzuların görmeye idin Ölüp de şu yere gelmeye idin Kuzum kuzum der de meler bir koyun Kul Mehemmet bunu böyle söyledi Söyledi de yaşın yaşın ağladı Koyun yolum sana nerden uğradı Kuzum kuzum der de meler bir koyun... Kul Mehmet |
Yavrum Turnam Bizim Ele Varırsan Yavrum Turnam Bizim Ele Varırsan Yavrum turnam bizim ile varırsan Söyle yâre gözlemesin yolları Atım düştü yayan kaldım yıkıldım Hudâ bilir başa gelen hâlleri Elim bağlı kalem alıp yazamam Çıkıp yüce dağlarını gezemem Ben vatana varacağım' sezemem Gözüme perd'oldu Acem illeri Bende demir bentler vardır sökülmez Burda koç yiğidin kadri bilinmez Çıkarım bakarım zahman görünmez Kal imdi vatanım Sıvas illeri Ey Mehemmet götürdüğün baz olsun Bizim eller bahar olsun yaz olsun Dostumuz dost düşmanımız kör olsun Ağam takınalım turna telleri... Kul Mehmet |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 08:14 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2