|
Renklerim Renklerim Aklaşan grilikte duruyorum yeşilleşen mavilik kararan saydamlık azalan tirşe: o mor hiç olmadı mı? O tek renk bulunmadı mı? Kızıltılı kahve rengi Siyah Beyaz. Ah, az hiç olmadım mı? Bulunamadım mı? Oruç Aruoba |
Sokakta Sokakta Buradayım: Yüzyıl oldu. Önümden geçen yol tıkandı çevremdeki bahçeler daraldı içimde yaşan insanlar azaldı: Yalnızlaştım. Buradayım: Yüzyıl önce başladım beklemeye. Yavaş geçip gitme zamanı: Dumanlar isler, puslar yağmurlar sıcaklar, soğuklar rüzgarlar kemirdi her yanımı. Tahtalarım birer birer çürüdü boyalarım parça parça döküldü payandalarım teker teker çöktü: Yüzyıl oldu. Yüzyıl önce: Pırıl pırıl, yemyeşil bahçem bembeyaz, tertemiz duvarlarım cıvıl cıvıl, şen odalarım buradaydım. Yaşıyordum yaşıyordu insanlarım. Yüzyıl oldu: Karanlık küf rengi çevrem kararmış, yıkık dökük duvarlarım kasvetli, kir-pas içinde odalarım buradayım. Yaşamıyorum yaşamıyor insanlarım. Buradayım. Yüzyıl oldu. Bekliyorum. Yalnızım burada. Bekliyorum ilk çocuğun attığı ilk taştan beri bekliyorum. Ne zaman gelecekler baltalarla, balyozlarla, keserlerle Yalnızım burada bekliyorum. Ne zaman gelecekler? Oruç Aruoba |
Yazılamayan Zaman Yazılamayan Zaman Herşeyi yazarım da zamanı yazamam o yazar çünkü beni. Yazar beni yavaş yavaş özenli azalta azalta görkemli sanki dolduracakmış olduracakmış gibi. Halbuki sıyırıp düşürmüştür tırnağımdaki çürüğü parmağımdaki yarayı kabuk kabuk geçirmiştir geçerken, sanki çoğalta çoğalta yazarak beni: özenli görkemli. Oruç Aruoba |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 11:25 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2