|
Sabahattin Kudret Aksal Şiirleri Aile Saatin on biri çalmasından sonraydı Gördüm ev halkının dağıldığını birer birer Bilmem soyunmaya mı gittiler Bir zaman sonra hepsi uykudaydı Baba yaşamadaydı geçmiş zamanı Bir pencere açık dururdu düşüncesinde Bir kadın eşsiz elbiselerinin içinde Ne uzun zaman sevmişti onu Çocukların derdindeydi anne Biricik umudu çocuklarının Çekirdeği değil mi onlar dünyanın Dalmıştı bir derin uykuya öylesine Yaşanacak bir anın sevincinde genç kız Balkandon uzanır gibi sarktı yatağından Gülümsedi durdu karanlık dünyasından Başına gelecek cümle aşktan habersiz Evin erkek oğluna gelince Bir çemberin peşinde buldum onu Gelmez zannederek bu koşmanın sonu Yaşadı bu oyunu kaderince Hepsi iyiydi, iyi ve rahat Bir aileydiler koynunda gecenin Kalplerinde asılı duran bir bilmecenin Anahtarını almış götürüyordu bir at... Sabahattin Kudret Aksal |
Aşk Şiiri Aşk Şiiri Bu şiirin ilk mısrası Senin için yazıldı Bilinmez kimi düşünecegim Gel de inan şimdi sen Aşk şiirine... Sabahattin Kudret Aksal |
Aşka Benzer Aşka Benzer Aşka benzer bir duygu uyanmaya görsün içimde Dagılır gider kaygılarımın bulutu Gözümde aranır tazelenir mavi Kulaklarımda eski yolculuklardan bir ugultu Dönüverir şöyle bir dünya, kayar yerinden agaç Sudaki çagrı ne havada bu ne koku böyle Görünce alışkanlıkların tükendigi dostlukların da Çıkıverdigini çevremin ortaya bir başka kılıkla Bir karıncalanmadır duyarım ayaklarımda Elden geçirilmiş direkleri, yelkeni yeni Yosunu alınmış tekneler de böyle olur olursa Çaresiz, artık kimse tutamaz beni Evimmiş,işimmiş kentimmiş anlamam Eşyasını dagıtıp yola düşen kişi örnegi Basar giderim bir bilinmedik yere dogru Budur derim ne de olsa bu işin geregi Bundan sonra bana artık yol görünsün İster bir yeşil agaçlık arasında Bir toprak, ister susuzluktan çatlamış kıraç Yüregi ışımışsa bir kez ne der görüntü adama Yoldayım ya gene de gelmez aklıma Bu deli tutku düşüme tez ulaşmak için mi Belki de eregim başka, bir güzel kaçmak Neyin nesi bu olan biten bilmem ki Gözümde arınır tazelenir mavi Kulaklarımda eski yolculuklardan bir ugultu Aşka benzer bir duygu uyanmaya görsün içimde Dagılır gider tüm törelerin bulutu... Sabahattin Kudret Aksal |
Bir Gün İstanbul'da Bir Gün İstanbul'da Günlerden bir gün İstanbul'da Sabah oldu eşya ışıdı Bahçedeki horoz öttü Horozun öttüğünü duyunca Türkü tutturdu Bir çiçek keyfine göre... İşler bu yola döküldü mü, İnsanoğlu durmaz Yatağımdan kalktım Kahvaltı ettim Geceden kalma ne varsa Ceketimi giydiğim gibi Sokağa çıktım Bir rüzgar esti hafiften Sonra durdu Yağmur çiseliyecek gibi oldu Bir tramvaya atladım Doğru parka gittim Sıranın birinin üstüne Uzandım Gökyüzünü seyrettim Gökyüzü de bir türkü söyledi Gökyüzünün türküsü de Horozunkine, çiçeğinkine uygundu Öylesine maviydi gökyüzü Öylesine derin Öylesine sonsuz Ama bıkılıyordu gökyüzünden Kalktım kahveye uğradım Bir çift söz ederim dedim Ahbap aradım Bulamadım Bulamayınca Elim şakağımda Düşünmeye vardım Derken öğle oldu İş yerleri boşaldı Cümle halkın karnı acıktı Ben de acıktım Bir köfteci dükkanına girdim Köfteler kızardıkça Ortalığı bir duman sardı Bir soğan kokusu Öğleden sonra da geçti aynı minval üzre Yalnız bir aralık Bir sevda yaşadım düşümde Büyük bir caddeden geçerken Bir kadın görünce balkonda Saçları alabildiğine sarıydı Bugüne dek Görmediğim acaip kuşlar havalanıyordu Sabahlığında Sevdalandım düşümde O benden habersiz Akşam gelecek aşığına Hazırlandı durdu aynasında Gönlü sevdayla dolanların Son uğradıkları meyhane Bir yudum aldım da Kendimi buldum kocaman bir denizde Nelerin unutulup gittiği nelerin İzi bile görünmeyen gemilerin Akşamları sokakları dolduran serinlik Bir kahvecinin Kahvesinin bahçesini suladığı Anı hatırlattı bana Bütün gün taban teptim İçimde bitkinlik Akşamı ettim... Sabahattin Kudret Aksal |
Denize Karşı Denize Karşı Adam oturmuş denize karşı Elinde oltası yıldız tutar Çeker çıkarır bir bir geceden Çeker çıkarır tadına bakar Ardında ışık içinde çarşı Bir kız geçer arkadaki yoldan Bir eda bir çalım akça pakça Agzı yüzü bir delice türkü Vurur kokusu uzaklaştıkça Öyle bir dişi ki beter gerçekten Dalmış gitmiş işine beriki Vız gelir çarşı türkü vız gelir Çocuksu bir bakış gözlerinde Bir başına rıhtımda oturur Ne geçer içinden bilinmez ki... Sabahattin Kudret Aksal |
Elinle Elinle Seninle sabahların aydınlığı otların ışıyışı seninle Sonsuzlukla arınmış ovada çığlıkları koşup giden atların Kirimi pasımı suyu sabunu bol bir teknede yudun yıkadın Aldın kaba doğayı düzenledin yeni baştan bir güzel elinle Su kuşlarıyla allı pullu donanma fenerleriyle ardıçlarla Bezedin düşsel gelinler örneği bir boydan öbür boya evreni Adım atmak yeniydi seninle uyumak uyanmak solumak yeni Mutlulukların çiçek açan denizi göz gördüğünce giden tarla Kanat vurur başının üstünde döner durmadan bir mavi güvercin Aydınlığında gecemin boy atan yabanıl bitkilerime azık Yaşantımı sürdürme gücüm benim günüme geceme düşen ışık Özgürlük dileğim kara ağaçlar değin köklü ölüm isteğim... Sabahattin Kudret Aksal |
Eşik Eşik Bir yaz günüydü bırakmıştım arkamda Yürüyordum sokaklar tozdu, yapılar Boz bulanık bir su gibi akıyordu Bir kadın çamaşırını asıyordu Penceresinde yitirilmiş anılar Burnumda çürümüş yemiş kokuları Sokaklar yeniden yeniden sokaklar Yer bitirir en güzel aydınlıkları Geceyle gündüzün kavşak noktasında Havada kanat vuran bir kuştu, çirkin Ve şaşkın baktım birdenbire karşımda Olağanüstü eşiği güzelliğin... Sabahattin Kudret Aksal |
Gece, Çocuk, Ayna Gece, Çocuk, Ayna Mavi bakışan gece Bir dal konmuş eğrice Dama, sallanır durur! Ve uykusunu uyur Çocuk sarmaşığında Yerin göğün dışında! Devler görür, cüceler Şirkin alayı, ziller Koku sürünmüş ayna! İsin yuvarlağına Sığınan gözler maske Usta kıpırdar gökse! Kaba boşalan kapta Hep bir su sesi dipte Öteye giden yaya! Oda yarı yarıya Mumlar tüten nisadır Gizem ki oradadır! Yumrukla kapıyı, aç, Saklı duran saklambaç Çamuru döven yağmur! Bakılır ve korkulur Sarkmışlar taraçadan Ölü kargalar ve tan! Boşlukta, ara yerde Bırakılmıs ard arda Yaşlı bacalar siyah! Bir kez daha bakış, ah Esrimek hep esrimek Nesneyle kalakalmak! Sabahattin Kudret Aksal |
Haziran Haziran Bakar gülümserdin bana balkonundan Ah o yaz akşamları sen ne iyiydin Rüyan, kokun ve sesin Rüzgar gibi esiyor günler arkasından Her an bir başka hatıran Çiçek açıyor karşıki dalda Kendimi kaybederek rüyada Yaşadığım o sonsuz zaman Bir yarı sarhoşluk içinde Geçerdim sevdalı evinizin önünden Görünürdü aralık pencereden Odan akşam serinliğinde İşte boydan boya divan Üstünde akşamı ettiğin İşte şapkan, bembeyaz entarin Böyle vakitlerde anlaşılmaz duran Ufukta görününce yağmur bulutları Şaşırırdın yapacağını telaştan Yerleştirirdin her şeyi yeni baştan Taşırdın içeriye masaları koltukları O her zaman hatırladığım karanfil saksısı Suladım o güzel mevsimi keyfimce Ben haziran gecesi âşığı... Sabahattin Kudret Aksal |
Tomurcuk Tomurcuk Vazgeçmededir aşkın güzelliği Boy atarken alabildiğine gür Düzlerde ırmaklar örneği yürür Yeşerirken ak bademin çiçeği Güzelliği vazgeçmededir aşkın Dur kapısında bu masal ülkenin Suyun ışığı kokusu yeşilin Bırak bir deli tomurcukta kalsın Aşkın güzelliği vazgeçmededir Bilmediğin suların yaman dibi Başında ilk yazın ağaçlar gibi Bir gün daha beter büyür güçlenir... Sabahattin Kudret Aksal |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 18:23 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2