tualimforum.com - Şükûfe Nihal Başar Şiirleri

Çoban Nine

Bu tarlada doğmuştu, burada büküldü beli;
Hiç durmadan uludu bahtının kara yeli;
O, yerinde oyuldu bir çınar vakarıyla...

Es verdi, evlat verdi tükenmeyen cenklere;
Hastalıkla, kıtlıkla kaç torun gömdü yere;
Saçı bir örnek oldu dağların kariyle...

Kimi vardır su yurtta yetmiş yıllık ömrünün?
Ardında sürünerek üç koyunluk surunun
Allah’ıyla baş başa kalmıştır Çoban Nine

Bir sır gibi derindir karanlık bakışları;
Gönlünde birdir ömrün baharları, kışları;
Çekmiş ummanlar gibi her derdi sinesine...

Şükûfe Nihal Başar