|
Uğur Arslan Şiirleri Deniz Feneri Sen Deniz Feneri Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun Çocukluğun yıkık kentlerde Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti. Okuma yazmayı öğrendiğin Gazetelerdeki terör sayfaları Ve Haliç tersanelerinde korsanlar Evden çıkarken vedalaşırdı babalarla evlatlar... Her sokağın başında anaların isyanı dururdu Ve günler kısa ama geceler uzun olurdu. Bir kurşun bir liraya Ve bir hayat bir kurşuna mal olur, Senin doğduğun yerlerde İnsanlar can evinden vurulurdu. Sen Deniz Feneri Sarayburnu'nun dimdik delikanlısı Yavuz zırhlısında deniz piyade eri Yetmişikiye dört çakı gibi asker Arkadaşının kaza kurşunu izini sırtında taşıyan Ve giderken bıraktığı sevdiğini döndüğünde bulamayan... Yıkar mı bizi bu sevda! Bir aşk delikanlıyı bozar mı be adam? Hadi kalk! Eski günlerde olduğu gibi Karanlığa yine ışık yak! Arka bahçedeki mahalle kavgalarında Kaşına sapan taşı geldiği günden beri Hani kanına kanımı sürdüğüm o günden beri Can dostum ve kan dostum İster kalbine gömdüğün sevdamın aşkına İster Allah'ın aşkına Kalk bir ışık yak ve bir kor düşür yüreğimize Savaşmak ne güzel bir şey uğruna Ve yeniden âşık olmak... Ve Sen Deniz Feneri Sarayburnu'nun dürüst delikanlısı Kalbine gömdüğün aşkın Gönlündeki sevdan ve aydınlık gözlerinle Senin işin karanlığa korkuturcasına bakmaktı Ve sana en yakışmayan şey ağlamaktı. Deniz Feneri Unutmadık o günleri Sevdamız yüreğimizde gizli kalır Ve mahallenin kızına âşık olmak Ayıp sayılırdı Bir kıza âşık olmak bir de parkayı çıkarmak haramdı Ve dünya dedikleri şey yalandı... Paranın geçmediği günler vardı gençliğimizde Ve namerdin yıkamadığı mertliğimiz Silah çekmek ve tesbih sallamak değildi delikanlılık Tesbihi çekmek, silahı saklamaktı Yazık... Gün geldi delikanlılık kabadayılığa yenildi Sonra üç kuruşa satılan sevdalar ve ucuz aşklar Artık senin işin değildi... Sen Deniz Feneri Sarayburnu'nun dik ve yitik delikanlısı Ne geçmişten yükselen ağıtlar anlıyor seni Ne de geleceğe satılan aşklar Sen doğarken bir ölüm şaşkınlığıyla Gökyüzüne uzanmış düşmanlık türküleri Suçüstü yakalanırken en güzel umutların Gözlerini bir ihanet anında açmışlığın Ve yakmışlığın gecenin karanlığına en derin aydınlığını Hey Deniz Feneri! Parayla satın alınamayacak aşkların sevdalısı Çektiğin çileleri özenle saklıyorsun seyir defterinde Sarayburnu'nun dimdik ve yakışıklı delikanlısı... Gidiyorsun belki Deniz Feneri Sana "kal" diyemem giderken Sevmek kadar ölmek de kader Ama giderken bile ışığın yol göstersin kayıp gemilere Gözlerin gökyüzünü aydınlığa bürüsün Ve sen ölsen bile bir gün Nâmın yürüsün Ve sen ölsen bile bir gün Nâmın yürüsün... Uğur Arslan |
? ? Bir bulut sarsın evinin damını Azrail beklesin almak için canını Ben değil aşkım emsin kanını Damarların kurusun beni yıktığın için Giydiğin en güzel elbise kefenin olsun Yılanların olduğu yerde mezarın olsun Mezar taşında veremli yazılı olsun Okuyanın olmasın beni yıktığın için Sırat kö p rüsü vardır inşaallah geçemezsin... Melekler soru sorar inşaallah bilemezsin... Şayet girersen o cehennem denilen yere.. Çıkışın olmasın beni unuttuğun için... Uğur Arslan |
Gözlerin Gözlerin ve gözlerin gelir aklıma ve sözlerin gidişin gitmiyor gözümün önünden ve izleri derin ilk değilsin bu senin de bildiğin ve yine biliyorsun sen son sevdiğim şimdi uzaklardasın ben çamlar arasında bir hastane odasında ciğerimde bir ince hastalık içimde kapanmak bilmeyen bir yara ve sanki elimde inadına bir sigara biliyorum dönmeyeceksin hatta arkana bile bakmazsın gün gelir belki bir yuva kurarsın oğlun olsa benim adımı koyar mısın gittin dağ gibi sevdamı devirip ardında gittin allahaısmarladık bile demedin sazlar çalınır çamlıcanın bahçelerinde o şarkıyı bir daha hiç söylemedim şimdi elimde bir bardak çay ve dudağımda buruk bir tebessüm kendi kendimi üzmemeye söz verdim ve ben seni hayatımın bir musalla taşına en yakın yerinde sevdim ısrar etmedin kendine beni sev diye beyaz bulutlar gibi sırtını rüzgarlara verip gittin bense durdum ve bekledim ve ben seni hayatımın bir musalla taşına en yakın yerinde sevdim Uğur Arslan |
Sen ve Ben Sen ve Ben herkes dört gözle tatili beklerdi bense okulların açılmasını çünkü seni görmek vardı koridorlarda ve bana güleceğin günü beklemek. ben okul bahçesindeki ağaca, başharflerimizi sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın ben sırama isimlerimizi sen kalbime ilk aşkı yazmıştın. senden sonra sana yazdığım şiirlerden haberin bile yok ve yağmur yüzüme vuruyor ve soğuk. okuldan sonra her dolma kalem, her lacivert kravat her beyaz gömlek ve yakalık ve her 12 aralık sen gelirsin aklıma çocukluk işte, belki de ilk Aşk belki de ilk delilik. seversin demiştin ya hani bundan sonra da inan ki o kadar kimseyi sevemedim ve o iki kelimeyi senden sonra kimseye ama kimseye söyleyemedim. belki hiç olmadın benim için belki de azdın ama olsun ben hep sana şiirler yazdım. ceketimi ve kravatımı saklıyorum hala birinin üzerinde tebeşir birinin üzerinde ayran lekesi ve Seni Seviyorum Hala elmayı da, havayı da, suyu da ve bilmeni istemiyorum hala sana şiirler yazdığımı ve bilmeni istemiyorum bütün bunları çünkü herşey böyleyken güzel en dokunulmamış, en yaşanmamış ve en tadılmamış haliyle. bir sahilde elele dolaşılmamış ve bir kafede çay içilmemiş haliyle herşey böyleyken güzel belki de ama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın ben aşkına tutulmuş bir deli candım sen gönlüme sevdanın adını yazdın ben aşkına tutulmuş seni ararım. Seni Seviyorum... Uğur Arslan |
Urfalı Urfalı urfanın etrafı dumanlı dağlar yüreğim yanıyor aney içerim ağlar urfanın etrafı dumanlı dağlar o dumanlar içimi kaplar gezme ceylan bu dağlarda seni vururlar seni vuran kurşun benim yüreğim dağlar ve sevdam karalar bağlar urfalı ayağı kabaralı kunduralı benim sevdiğim başkasının gelini bu değildir sevdamın bedeli ağa kızı paşa kızı beni hor mu görürsün kır atının üstünde gurbete mi yürürsün yakışmadı ihanet edişin yakışmadı ihanet edişin ve gidişin bir yiğidi bırakıyorsun ardında giderken yaralı bir yiğidi can çekişen kır at gibi bu yiğidi vurmalı keremi aslı yaktı beni de sen urfalı göresim gelir kör olduğumu ve ölesim dumanlı dağlarda vurasım gelir kendimi yada mecnun olasım ağa kızı paşa kızı ele gelin giderken bu yiğidi vurmalı ferhatı şirin yaktı beni de sen urfalı urfalı ayağı kabaralı kunduralı benim sevdiğim başkasının gelini bu değildir sevdamın bedeli ibrahimi yakan ateşler var içimde fıratın suyu az gelir urfanın etrafı dumanlı dağlar o dumanlar içimi kaplar durma ceylan bu dağlarda durma seni vururlar seni vuran kurşun benim yüreğim dağlar ve sevdam karalar bağlar yakışmadı ihanet edişin yakışmadı ihanet edişin ve gidişin bir yiğidi bırakıyorsun ardında giderken yaralı bir yiğidi keremi aslı yaktı beni de sen urfalı urfalı başında al duvağı ayağı kabaralı kunduralı gel vur gitmeden gitmeden bu yiğidi vurmalı ferhatı şirin yaktı beni de sen beni de sen urfalı... Uğur Arslan |
Yollar Yollar I yollar yorgunum rüzgarlı kasabanın çalışı çam kokulu dağların rüzgarsız yağmuru beni artık durdurun yorgunum on beş mayıs doksan sekiz viran şehire beş kala II yollar yorgunum asfalt rengi bir çayın deminde ilerliyorum önümde yüzünü benden saklayan bir dağ bitkin bir adam dikiz aynasında tende biraz solgunum yorgunum yedi haziran erciyes hala yüzünü saklıyor III yollar yorgunum bir anne çığlığı enkaz altındaki üç yavruya hastane koridorunda hınca hınç yığılmış cansız bedenlere basmadan ilerliyorum acıdan yorgunum ne olur beni durdurun 17 ağustosun ertesi şehir ölümü yorgan gibi örtünmüş IV yollar yorgunum gri renkli bir ülkeden dönüyorum geriye dönüşüm sebepsiz bekleyenin yokluğundan belki belki de yalnızlığın soğukluğundan yollar içimi ısıtıyor bende durmak yok beni bensiz durdurun durmazsam vurdurun şunu bilin ki yorgunum ondört nisan yağmurlu günün öksürüklü sabahı... Uğur Arslan |
Biz Barışmayız Artık Kapı ağzı boş bavul yığınlarıyız Sarı fotoğraflar yolculuğundayız şimdi Ayrılıklara acemi âşıklarmışız Ne barıştan anlarızNe mütareke biliriz şimdi Daha çok sevmek isterdik belki Daha çok tanımakBu yabancı iki sevgiliyi Biz seninle susmayı başaramadık YalancıyızBiz barışmayız artık Ağlarım, ağlar açılır denizlere Her şeyi bıraktım gidiyorum bende Yağmurun derman değil kurak gönlüme Biz bu şehirde karşılaşmayız bile Kırık parça olmuş hatırın bende Sustuğun sözler kanar içimde Ne güven kalmış, ne sevda bizde Biz bu şehirde bir daha Karşılaşmayız bile Ağlarım, ağlar açılır denizlere Her mevsim biraz daha ayrıldık Acemi âşıklarmışız, çabuk dağıldık Yazık sevdiğim Biz barışmayız artık Acemi âşıklarmışız, ne çok kırıldık Ne çok üzüldük, ne çok darıldık Yazık sevdiğim Biz barışmayız artık Hiç bitmeyecek gibi gelmişti önce Her şeye, tüketmek için başlamışız oysa Bu sevda için doğru isimler değilmişiz meğer Ne çok yandık böyle, ne çok yanıldık Yeteneksiziz sevdiğimBiz barışmayız artık Aynı yatağın iki uzak ucunda uyuduk Her gece biraz daha ayrıldık Daha çok sevmek isterdik belki birbirimizi Daha çok tanımak Bu iki yabancı sevgiliyi Sevmek biraz da bağışlamakmış Biz seninle susmayı başaramadık Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara Hiç konuşmadan kaçak yaşadık odalarda Aynı çatı altında iki yabancı İki dilsiz aynı yatağın iki ucunda Ağlarım şimdi ağlar açılır denizlere Her şeyi bıraktım, gidiyorum bende Hiç olmazsa son kez mutluluk dile Bir yatağın iki uzak ucunda Her geçen günBiraz daha darıldık Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara Dönüşü yokBiz barışmayız artık Günler artık günlere kanmaz Sanma bensiz güneşler doğmaz Hep unuttun sevmeyi beni Bende artık sabahlar olmaz Kırk parça olmuş hatırın bende Sustuğun sözler kanar içimde Ne güven kalmış, ne sevda bizde Biz bu şehirde karşılaşmayız bile Ağlarım, ağlar açılır denizlere Her geçen mevsim nasıl biraz daha ayrıldık Acemi âşıklarmışız, çabuk dağıldık Korkma sevgilim,inan Biz bu şehirde karşılaşmayız Biz barışmayız artık |
Al Sende Dursun Çok zor gelecek bana bu ayrılık Bilemem Yaşayabilirmiyim sensiz bir fiil Bitmiştir aramızdaki aşk Ve koymuştur noktayı Aramızdaki aşka bu şiir. Bu şiiri sana yazdım ayrılırken Al sende dursun Bir şarkımız olmadı söylediğimiz Bari bir şiirimiz olsun Bir hayalım vardı senle aşka dair Başlangıç hemen hemen aynı Ama sonu bu değil Bir hayalım vardı aşka dair Eni konu bir delikanlı sevdası Ne masaldı Ne bir sihir Bu şiiri sana yazdım ayrılırken Al sende dursun Bir şarkımız olmadı söylediğimiz Bari bir şiirimiz olsun Senden ayrılırken çıkardım saati kolumdan Zaman ister yürüsün ister dursun Nerede veya kimle olursan ol Bilki beni üzmüyorsun Baban öldükten sonra astım sazımı duvara Artık mızrabım tellere vurmuyo Anam da öldükten sonra Hiçbir acı artık eskisi kadar koymuyor Hatırlarmısın senin kokunu anamın kokusuna değişmiştim Meğer ben en çok babamı sevmişim O yüzden onu kimseyle değişmemişim Akşamları arkadaşım Cemoyla dertleşiyoruz Çocuk benim kahrımdan sigarayı günde iki pakete çıkardı Bense birtek dal bile içemiyorum Bazen gerçekten sarhoş olmak istiyorum ,olamıyorum Çünkü bilirsin içkiyi ağzıma süremiyorum Arasıra takılıyor arkadaşım Cemo Yahu delikanlı adamın en azından bir kötü alışkanlığı olur Sende hiçbiri yok diyor Benim bir kötü alışkanlığım var Cemo diyorum Nedir diye soruyor, söyleyemiyorum Evet bir kötü alışşkanlığım var Nedir biliyormusun? Seni seviyorum Seni seviyorum Seni seviyoruuuuuuummmm |
Bu Yürekle Kimse Başa Çıkamaz Seninleyken sana söyleyemediğim her şeyi Çekip gittiğin kapının ardına yazdım Yollara vurdum sonra kendimi Çok ölmek istedim dönmemek için ölemedim Ben senden habersiz memleketin dağlarında gezerken Sen bana sevdalıymışsın bilemedim Altalta yazıp hatalarımı,günahlarımı Hepsini kabul edip kapına geldim Affet beni Hadi yine o günlere dönelim Kaç memleket dolaştım sonra peşinden Kaç hayatın içinden geçtim sendeledim İnan seni aramaktan vazgeçtim artık ama Bulmaktan geçemedim Onar onar saydım, hesapladım yılları Yokluğun şimdiden bini aştı Azar azar düşer şakaklarıma aklar Soğuklar vurur toprak olur içimde aşklar Bu son çağlarım artık, Aka yakın duran son zamanlarım Başım çatlamaya yakın Kalbim unutmaktan anlamıyor Hatırlamak nedir diye sorarsan Seni unutmak mümkün olmadığı için derim Ben zaten bir ahmaklık ettim Seni unuturum biter zannettim Seni andım bu gece,kulakların çınlasın İçimde binbir pişmanlık Çaresiz bütün suçlu halimle, Yıllar sonra aynı bıçakla kanattım yüreğimi Sandıklardan çıkarıp sarı mendillerini, resimlerini Bütün acı sitemleri bir bir dizdim karşıma Yerden yere vurdum şu akılsız başımı Ben kabul ettim bütün suçlarımı ,hatalarımı Devire devire içimdeki binaları Sana yandım buy gece,seni söyledi sana tükendi içim Seninde yüreğin sızlasın sevgilim, kulakların çınlasın Yüreğin sızlasın Ben başaramadım buralardan gitmeyi, Seni andım durdum, seni söyledim sustum, Hayır, dualarımı sana heceledim İyi niyetlerimi esirgemedim Adını söylemedim, içimden geçirdim Senden binlerce kez özür diledim Ben bir ahmaklık ettim, Seni unuturum zannettim |
Sanırım... Canım sevgilim, Bu gün ayrılığımızın ilk günü Yürüyen kocaman açık bir yarayım şimdi Rüzgar değdikçe sızlıyor, kanıyor her yanım Nasıl da ölesim var anlatamam ama Senden başka bir şeyle öldüremiyorum kendimi Bundan bir yıl önce taksim de o muhallebicide Yine susarak başlamıştık biz her şeye Tek kelime bile etmeden buyurmuştuk hayatlarımızın içine Her şey başladığı gibi de bitiyordu Tek kelime bile etmeden vedalaşıyorduk işte Bu gün ayrılığımızın ilk günü sevgilim , Sanırım artık bende bittim Bu gün bir ayrılığın ilk günü sevgilim Bu gün ölmezsem bir daha hiç ölmem eminim Bir ayrılığın ilk günü ölmeyenler Bir daha ölmezler bilirim…. Bu gün ayrılığımızın ilk günü sevgilim Sana mutluluk huzur saadet Kenim için Allah tan sabır dilerim Bugünde ölmezsem birdaha hiç ölmem eminim Bir ayrılığın ilk günü ölmeyenler birdaha da ölmezler bilirim… Başımıza gelmesi imkansız diye düşündüğümüz şeyleri yaşamakla geçiyor hayat Aşk önce damardan giriyor, sonra burnundan getiriyor insanın En yakışıklı çağlarında kanıyor her yanın Filmin sonu değişmiyor, sarılmamış yaralarla doluyor her yanın Bu gün ayrılığımızın ilk günü sevgilim Ölüyorum acıdan,kendimde değilim Sokaklarda yalnız yürüyemem ben Sabahların kör karanlığında kalkıp işe de gidemem artık Yemek yiyemem,televizyon izleyemem,uyuyamam ki sensiz Sen olmadan hiç sinamaya dahi gitmedim ki ben Bugün ayrılığımızın ilk günü sevgilim Çaresiz , hareketsiz, ölmeye yakın bi uçurumun dibindeyim Bütün cümlelerimi senin için kurmuştum ben, Yeni bir cümle daha kuramam Bütün sevmelerimi senin için kullanmıştım, Şimdi kimi seveceğimi bilemem Ne adım geliyor aklıma, ne annem Ne huzur diliyorum artık kendim için ne aydınlık Seyredip tükenen dokunuşlar,uzayan kırılgan sessizlik Aramızda duran tedirgin tuhaf yabancılık Sanıyorum biz şimdi gerçekten,gerçekten ayrıldık Bu gün ayrılığımızın ilk günü sevgilim Sana mutluluk huzur saadet Kenim için Allah tan sabır dilerim Bugünde ölmezsem birdaha hiç ölmem eminim Bir ayrılığın ilk günü ölmeyenler birdaha da ölmezler bilirim… |
Su Gibi... Hoş geldin gülüm Su gibi ömrün olsun Yangınlarıma sular yağdırdın,damla damla söndüm, serinledim Onar onar saydığı kayıp yıllarımı onardım Saat saat bulunduğum meçhulden gün yüzüne çıktım Günler gördüm yüzünde Gönlümün kapılarını sana açtım, çalmadan gir içeri diye Adıyorum sana onca kırık aşktan sonra arda kalanımı Temize çekiyorum sende bütün yalanlarımı Senin aşktaki kadrini bilmek için önce kadersiz aşklardan geçmeli insan Eksiltip yoran bütün ayrılıklar Kavuşmalara giden yollara çıkar Vefayı Bozada,gülmeyi Gülhane de unuttuğum garip bir zamanda çıkageldin Hoş geldin yitirilmiş sevgililer köyü coğrafyama Hoş geldin birdaha seversem namerdim sokağıma Hoş geldin Bitti dediğim yerden başlıyorsun Dindi dediğim yerden oluk oluk kanıyorsun Beni en iyi sen tanıyor sen anlıyorsun Ne hoş geliyor ne hoş gülüyorsun En güzel renkleri komşu kızlarını gözlerinde gördüğüm Solgun sarı bir zamanda geldin Hangi yollardan uğradın durağıma Hoş geldin yitirilmiş sevgililer köyü coğrafyama Hoş geldin birdaha seversem namerdim sokağıma |
Allah Gidenleri Affetsin... Bütün ışıkları söndürdüm, susturdum bütün sesleri Artık ağlayabilirsin kanka Severken bana sormadın, Ağlarken de utanma. Nasıl unuturum diye düşünmeye başlama bir beyhude çabayla Her unutmak çabası bir hatırlamak hamlesidir aslında İlk akla gelendir en çok unutmak istediğin Hep kaçmak istediğin yere koşarsın aşkta Çok ahmakça biliyorum ama Herkes teslim oluyorsa eğer en çok kurtulmak istediğine Bu kez ahmaklık sırası sende usta Alımlı delikanlılığından alıngan bir adam yaratmışsın Yumruklarının içinde sıktığın gururun kırıldı kırılacak Ama dert etme Gururun kırıldıkça çoğalacak Aşkın acısını çekmek, aşkta hile yapıp gitmekten daha asil iştir Sen şimdi, seni sakız gibi çiğneyip tükürdü sanıyorsun Vaziyeti şaşırıp algıda hata yapıyorsun O sadece çiğnedi, sen tükür gitsin Gel şimdi bir hasret şarkısı okuyalım Allah gidenleri affetsin… Bütün ışıkları söndürdüm, susturdum bütün sesleri Şimdi âlemin bütün efkârını toplamaya başla Topladığın efkârı dağıtma vakti gelir nasılsa Aşkta kazanan taraf yoktur bunu sonra anlarsın Ayrılığın izlerini kaldırıp saklayacağın tek bir yer bulamazsın Islak açık bir yara gibi şimdi kalbim Hiçbir tesellide teselli aradığım da yok Şimdi denizleri içsen sönmez içindeki mahşer yangını Bu illet senin gibi kaç adamı küle çevirdi de Küllerin hepsini kalbi yalandan bir Leyla üfleyip gitti Sen İstanbul un rüzgârında uçuşanı toz mu sandın Hepsi küldür senin gibi… Ben çok kadın tanıdım Sevenden sakındığı bedenini, Sevmeyenlerin yoluna kilim yapmış Sen gözünden sakınmışsın, o gözünün yaşına bakmamış Şimdi dilediğin kadar ağla bana da bir şey sorma Bu da geçer diyecem inanmıyacan nasıl olsa Boş ver derdi kederi sat gitsin Gel şimdi bi muayyer kürdi şarkı okuyalım Allah gidenleri affetsin… |
Anladım.... Binmediğim hiçbir otobüs, Beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde Gittikçe azalıyor hayat Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin benden gittiğine Beni hep bulmamak için aradın Yanılgımdın, yandığımdın Ben neyi erken yaşadıysam hep ona geç kaldım Ben kapıyı hiç kendi anahtarımla açmazdım ki O zaman anladım gittiğini Evin kapısı soğuk bir duvar, mevsim sonbahar O zaman anladım gittiğini Taş kaldırımdan on yedi adım atıp köşeyi dönüp çektiğini Bir dönüm tütün paket paket ciğerlerimde o bile yetmedi Tam vaktiyle tanıştığımda anladım gittiğini Gece ile atıştığımda, Hüznü dirhem dirhem atıştırdığımda Koca evde sıkıştığımda anladım gittiğini Evin kapısını tam on yedi kez kendim açtım On yedi defa kapı komşuna daha gelmedi dedim On bin defa kendime o gelecek dedim Gitti demedim, diyemedim On yedi mevsim de beklerim On yedi ömür de tüketirim Ben geldim demen için On yedi yanımı veririm Ama bilirim gelmeyeceksin Sormayacaksın, aramayacaksın Peki, bir ömür böyle nasıl yaşayacaksın Ne unutacak kadar nefret ettin, Ne de hatırlayacak kadar sevdin beni İçinde öldürülecek bir anı bile bulamayan iki yarım kaldık Tamamlayamadık bizi Ne yani Gözleri sana benzeyen bir kızımız olmayacak mı şimdi Başkaları mı sevecek seni, başkaları mı tutacak ellerini? Al geri veriyorum yanlış kapılara vurduğun kilitleri İçimin mavisi senin okyanusundandı hâlbuki… Anladım senin bana döneceğin falan yok Perişan halimi de göreceğin yok Sanma ki sen bensiz huzur bulacaksın Bir ömür böyle nasıl yaşayacaksın Anladım seni bana döneceğin yok Perişan halimi göreceğin yok |
Adıyaman.... Düz dara yar düz dara, yar zülfün düz dara Sana neden yar diyorlar biliyor musun? Yardan düşmek gibisin karanlığa Ne kolay gidiyorsun sen, ne kolay silip atıyorsun bizi Beni inkâr edemezsin ki, sözlerinde adım gizli Beni inkâr edemezsin, gözlerinde yüzümün resmi Beni inkâr edemezsin, gittiğin her yerde göreceksin beni Beni inkâr edemezsin, duyduğun her ses benimkisi Şimdi sen ömrümü eze eze gidiyorsun sevdiğim Beni beş para etmez birine beş paraya sata sata gidiyorsun Oyy beni yaralım, sende aldatılıyorsun, İçerden çürütüyorlar bizi görmüyor musun? Aklını çeliyorlar senin Sevdamızı satıyorlar anlamıyor musun? Bizi savura savura toz gibi dağıtıyorlar Tükeniyoruz kayboluyoruz, bitiyoruz görmüyor musun? Oyy benim yaralım, sende aldatılıyorsun Sana kötü dediler bağı bahçeyi sattım Evi yurdu bıraktım, anamdan bile geçtim Ben için için hep seni sevdim, hep sana geldim Âlem düşman kesildi seni sevdiğim için O günden sonra kardeşlerimi de hiç görmedim Sana kötü dediler düşmanı oldum iyilerin Mahalleden arkadaşları sildim, Sarı Necmi ölmüş cenazesine gidemedim Bir hayır duasını bile alamadım babamın Kocamış gitmiş, susmuş bizden sonra kimseyle konuşmamış Bana hala dargınmış yumduğunda gözlerini hayata Hacer teyzem hayırsız demiş ardımdan Anama alış demişler, dönmez artık unut demişler Bir kara taş vermişler eline Oğlunun yerine al bunu bağrına bas demişler Anam Adıyaman da hala ağlıyormuş O kara taşı hayırsızım diye bağrına basıp seviyormuş Anam Adıyaman da hala ağlıyormuş Şimdi Adıyaman a dönecek yüzüm kalmadı Yüreğim kalmadı, halim kalmadı, sen kalmadın Beş para etmez birine beni beş paraya sata sata kaçtın Yüzümü yer eğdin, utandırdın Ben sana beyazı gelinlik yaptım sen bana kefen biçtin Ben bu başı senin için yaktım, sen ömrümden çaldın Aşkmış, sevdaymış, bir ömür bir yastıktaymış yalan yalan… Aşk dediğin şarkı bitinceye kadarmış Sevgili dediğin, daha iyisini bulup seni satıncaya kadarmış… Oy oy aman Burası Adıyaman Âlem düşman kesilir seni sevdiğim zaman |
Ben Ondokuzundaydım Öldüğümde... Ben ondokuz yaşımdaydım öldüğümde Daha ayaklarım yere basmamıştı Konmamıştı aşkın adı Gözlerim bir dilberin gözlerine bir karış mesafeden dahi bakmamıştı Ve genzime inmemişti hiç yağ kokusu Bir dağ ceylanı,yayla kekiği aklımı başımdan almamıştı Ben ondokuz yaşımdaydım öldüğümde Ondokuzundaydım şimdiye kadar söylenmiş tüm yalanlar gözlerimin önüne serildiğinde Gerçek gibi görülen yalanların Ve yalan gibi görülen gerçeklerin sahiciliği serildi önüme Ondokuzundaydım tüm doğruları gönül gözümle gördüğümde Ben ondokuzundaydım öldüğümde Daha saçlarıma ak düşmemişti Babamın saçları düştüğünde öne Kırışıklık değmemişti yüzüme Ne ayaklarım asker botuna girmiş Nede başım yaslanmıştı yar göğsüne Ben Ondokuzundaydım öldüğümde Belki de herkes öldüğü, ben dirildiğimde Ölüm bile anamın feryadı kadar canımı acıtmamıştı Köyün genç ve bekar kızları taşıdı tabutumu Ola ki birinde gönlüm kalmıştır diye Hiç olmazsa gittiğim yerde ruhum huzur bulsun diye Köyün genç ve bekar kızlar taşıdı beni musalladan öteye Ve en çok içlerinden biri ağladı adı Safiye Köyün genç ve bekar kızları taşıdı tabutumu Ola ki birinde gönlüm kalmıştır diye Hiç olmazsa gittiğim yerde ruhum huzur bulsun diye Meğer ne çok mezar var mı bu köyde Kim bilir kaç meçhul sevgili ve kaç yarım hikaye Hiç dokunma sakın bizimkine Hasrete ve sevdaya doymamış bir hayat işte Her mezar yaralı güllerin ıssız aşk tepecikleri Her tepecikde bir uludağın dumanlı gölgesi Yazkıkki bir avuç topraktır işte yaşadığının nihayeti Her ölüm aşktan inan Enfaktüs, kalp, şeker külliyen yalan Son nefeste unutamadığınsa zira canan canan... |
Beni Şimdi Vurun... Beni vurun, onun yeşil gözlerinde ölmek olsun sonum Beni vurun, bu sevdayı ansızın durdurun Beni vurun , bitsin bu tek kişilik oyun yoksa ölmekten beter olurum Eğer vuracaksanız beni şimdi vurun Öldüğümde hem aşık, hemde yakışıklı olurum Şimdi beni sabahsız geceler paklar, Nerde akşam orda sabahlar Düşünce anlıyor insan Meğer kara sevda adamı ummadığı anda haklar Şimdi beni isimsiz sokaklardfa bulun Tarifsiz adreslerde adımı sorun Beni şimdi vurun Belki bu aşka başka bir dünyada karşılık bulurum Şimdi beni vurun bitsin bu tek kişilik oyun Bu aşkı bitirecek kadar güçlü değilim ve ona tekrar gidecek kadar yorgun Beni vurun bu aşka bir nokta koyun Beni vurun yoksa ölmekten beter olurum Beni vurun onun yeşil gözlerinde ölmek olsun sonum Sahipsiz bir aşk benimkisi, bir yere gitmeyen bir yol İsimsiz bir sokak Bir sokak kedisi, biraz ıslak birazda korkak Ansız bir aşk, çaresiz bir hastalık Ve zamansız duran bir kalp Bütün demirleri atıyorum ve gemileri bu limanda yakıyorum Artık yolculuk yok günbatımlarında başka limanlara Ve sabahları başka kokularda uyanmak Bütün demirleri atıyorum ve gemileri bu limanda yakıyorum Artık yolculuk yok günbatımlarında başka limanlara Ve sabahları başka kokularda uyanmak Gemileri yakıyorum ve onun okyanus yeşili gözlerinde batıyorum |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 20:03 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2