|
Yılmaz Arslan Şiirleri Balkon Balkon ki ürpertir karaşın çocukları Elinden alıp bütün oyunları, mayınlara sürer Sürükler mayıslara sürmeli gözlerini Sorgusuz sualsiz ve aşksız uçurur onları Tenhalarda öpüp kalplerinden, üşütür aysberg ellerini Balkon ki ağlatmaz yapraklarını: ıtır ve sardunya... Niçin bakmasın çocuklarına o, ayışığıdır sözleri Ölürse anneler, ezberletir fırtınayı ve dolunayı Anneler ölürken yükselir merdiven, bir gemi Yelken açar dünyaya, bir ağaç kabuk atar Üşür bir tay; geceler mesken tutar rüyayı Anlatma bilinmez öyküsünü kalemlerin ve söylenceyi: siyah Suskunluklar onarabilir bahçemizdeki sara'yı Ve ölür balkon birdenbire: böldüğünde uykumuz Çocuklardan artakalmış en ince yarayı Küldür nehirler: biraz soluk beniz, biraz ahşap Ejderhadır akşamlar ve aşklar: kırar boynundan aynayı Ve hangi kadın istemez; gözlerinden okşanmayı Bir tren yolu kadar uzak ve eski Bir siren kadar ahmak ve iş edinmiş kendine riyayı Anlatıp gölgelere yalnızlığını tenha kamış Övgülerle üşütmüş teni; düşürmüş orada balkon: Kalbindeki yenik pia'yı... 1997 Yılmaz Arslan |
İhtiras İhtiras Beni şarkılara geri öde: ihtiras Fırtınası ölümle zorluyor hayatı Gülşenindeki en anlamlı hataysa aşk Bir damla gülsuyu dök tenine, boynuna as Şiir yazdığın kalemi: öp yüzümdeki damlayı Kanla ovma ellerini, karanfillere sonbahar Ekle! bekle suskunluk karlarla süslesin içindeki yarayı Beni hayata geri öde: ihtiras Fırtınası şarkılarla zehirliyor beni Ruznamendeki en keskin itirafsa aşk Kendine siyah ipek elbiseler biç, yas Durumuna uydur üstündeki kıyafeti Konfetiler gibi damlarken ruhuna, Yavaş Yavaş toprağın ve kemiğin rehaveti! Ucuz olsun, ucuz kestir kendine yolalacağın Köhne trendeki birinci sınıf bileti! Yılmaz Arslan |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 14:31 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2