Kafiye Konu Anlatımı        Şiirde Kafiye Bilgisi    
Kafiye: Mısra sonlarında, farklı kelimelerdeki ses (harf) benzerliğine kafiye  
denir. Kafiyenin oluşabilmesi için mısra sonundaki kelimelerde şu özellikeleri  
aramak gerekir:    
a) Ses benzerliği olan kelimelerin farklı kelimeler olması gerekir.  
b) Ses benzerliği olan kelimelerin yazımının aynı olması gerekir.      
Altın da bir pula olur mu kabil  
Ehli ile konuş olasın ehil  
Cahille konuşma olursun cahil  
Kişi ayarından düşer mi düşer    
Yukarıdaki şiirde 'il' seslerinde kafiye vardır. Ses benzerliğindeki seslerde,  
ses sayısının artmasına göre kafiye çeşitli kısımlara ayrılır:    
a) Yarım Kafiye: Mısra sonlarında tek ses benzeşmesine dayanan kafiye  
türüdür. Aslında, bu benzeşmenin sessiz harflerde olması gerekir. Halk  
edebiyatında yarım kafiye çok kullanılmıştır.    
Mehmed'im sevinin başlar yüksekte!  
Ölsek de sevinin eve dönsek de      
b) Tam Kafiye: Mısra sonlarında iki sesin benzeşmesine dayanan kafiye  
türüdür.    
Nasihatim sana: Herzeyle iştigali bırak  
Adamlığın yolu nerdense bul da girmeye bak      
c) Zengin Kafiye: Mısra sonlarında üç ve daha fazla sesin benzeşmesiyle  
meydana gelen kafiye çeşididir.    
Her şey akar su, tarih, yıldız, insan ve fikir  
Oluklar çift, birinden nur akar birinden kir        
Not (1) : Kafiye olan sesli harflerin üzerinde uzatma işareti '^' varsa,  
bu sesliler tek ses değil iki ses olarak kabul edilir ve buna göre de kafiye  
türü değişir.  
Mesela İstiklaâl Marşı'nın yedinci kıtasındaki    
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ  
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şühedâ  
Cânı cananı bütün varımı alsın da Hüdâ  
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ    
'da' seslerinde tam değil, zengin kafiye vardır.      
Not (2) : Tunç kafiye olarak adlandırılan kafiye türünü bazı edebiyatçılar  
kabul ederken, bazıları da kabul etmez. Bu sebeple Tunç kafiye  
kimi kitaplarda anlatılırken kimi kitaplarda hiç değinilmez. Fakat çoğu  
edebiyatçı bunu farklı bir kafiye türü olarak kabul etmez ve Zengin  
kafiyeye dahil eder.  
Farklı bir kafiye türü olmadığını kabul etmemekle birlikte  
bu kafiyenin de tanımını bilmekte yarar var:    
Tunç Kafiye: En az üç sesten oluşan bir ya da daha çok kelimenin  
diğer mısraların içinde geçmesiyle oluşan kafiye türü olarak tanımlanır.  
Mesela:    
İnsan bu, su misali kıvrım kıvrım akar ya  
Bir yanda akan benim öbür yanda sakarya    
mısralarında bu özellik görülebilmekte ama zengin kafiyeden bir farkı  
olmadığı açık..      
d) Cinaslı Kafiye: Okunuşları ve yazlışları aynı ancak anlamları farklı  
olan kelimelerle yapılan kafiye çeşididir. Tunç kafiye sesteş kelimelerle  
yapılır.    
Niçin kondun a bülbül  
Dalımdaki asmaya  
Ben yarimden vazgeçmem  
Götürseler asmaya    
Yukarıdaki şiirde, ikinci mısrada asma kelimesi 'üzüm veren bir bitki';  
dördüncü mısrada ise 'öldürmek' anlamında kullanılmıştır.                |