|
Anna Ahmatova Şiirleri Bilmiyorum, Yaşamakta mısın, Öldün mü? Bilmiyorum, yaşamakta mısın, öldün mü? Dünyada bir yerlerde bulabilir miyim seni Yoksa, akşamın yaslı karanlığında Bir ölüyü mü düşünmeli.. Her şey senin için: gün boyunca dualarım, Uyuşturan ateşi uykusuz gecelerin; Şiirlerimin beyaz sürüsü, Ve mavi yangını gözlerimin.. Hiç kimse daha yakın olmadı bana, Hiç kimse böylesine üzmedi beni, Acıya salıp gidenler bile, Okşayıp bırakanlar bile hatta... (Çeviri: Ataol Behramoğlu) 1915 Anna Ahmatova |
1914 1914 Daha az girebilirdin düşlerime Nasılsa sık sık buluşuyoruz Ama yalnız karanlığın tapınağından sen Hüzünlü, heyecanlı ve sevecensin Bir de orda ne adımı şaşırıyorsun Ne de burda yaptığın gibi Göğüs geçiriyorsun... Anna Ahmatova |
Aynı Bardaktan Aynı Bardaktan Aynı bardaktan içmeyeceğiz, Ne suyu,ne tatlı şarabı, Şafakta öpüşmeyeceğiz Ve akşam çöktüğünde pencereden bakmayacağız. Sen güneşle soluklanıyorsun ben ay ile Ama aynı aşkla yanıyoruz ikimiz de. Benim yanımda sadık,sevgili yarim, Senin yanında neşeli eşin, Ama okuyorum gri gözlerindeki korkuyu Çünkü sensin acım. O arada bir buluşmalarımız bundan böyle Daha bir aradabir olsun. Gönlümüz rahat olsun,o zavallı gönlümüz. Şiirlerimde yalnız senin sesin var Senin şiirlerinde,biliyorum benim soluğum esiyor Ah bir ateş ki cesareti yok Ne unutuşa,ne korkuya dokunmaya Bir bilsen nasıl seviyorum şu an O kuru dudaklarını,gül rengi! (Çeviri: Güneş Acar) Anna Ahmatova |
Son Kadeh Son Kadeh Yıkılmış yuvama kaldırıyorum kadehimi Kin , öfke dolu hayatıma Yalnızlığına ikimizin ve sana kaldırıyorum. Yalanına bana ihanet eden dudaklarımın Gözlerindeki ölü soğukluğuna Hayatın bu kadar acımasız , kaba oluşuna Ve kurtarmamasına bizi Tanrının... 1934 Anna Ahmatova |
Şiir Şiir Hepsi satıldı, hepsi gitti, yağma edildi. Kara kanadını açıt önümüzde ölüm, Acı tutkular ve özlemlerle kemirildi her şey, Öyleyse nereden düşüyor bu ışık üstümüze Gündüzleri içine çeken şehir Korulardan gelen kiraz kokusunu; Yeni ve garip gezegenler ışır Soluk yaz göklerinde geceleyin. Ve bu evler, bu toprak, bu yıkıntılar, Mucizenin eli değmemiştir onlara da; Yakındır : istenen, umutla beklenen, Herkesin beklediği o bilinmeyen an. (Çeviren: Ülkü Tamer) Anna Ahmatova |
Şiir II Şiir II Bilgelik yerine alışkanlık geçerli Alışkanlık, o tatsız besin Bugün bile acıyla düşünürüm, Uzun bir vaaz oldu gençliğim Ya katettiğim o çorak yollar O sevmediğim adamla ! Ve diz çöküp dua etmişliğim kiliselerde Beni gerçekten sevmiş olan için! En unutkanlardan da iyi öğrendim unutmasını Ve gördüm nasıl akıp gider yıllar art arda Ve hiç öpülmedi dudaklarım hiç gülmedi gözlerim Kim geri verir onları bana, söyleyin kim? (Çeviren: Attila Tokatlı) Anna Ahmatova |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 05:54 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2