|
Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borchert Şiir Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borchert Şiir Rüzğar ve Gül Küçük solgun gül! Bordadan esen hoyrat yel perişan etti seni! yaprakların sanki bir liman yosmasının sırtına giydikleri - birden saldırıverdi. Hissetti de kendini bir süre belki bitkin, istedi gizli kıvrımlarında biraz soluk alsın. Ama kokun onu öyle büyüledi, öylesine geçirdi ki kendinden: köpürdü coştu birden, duyduğu hazla ezdi seni; öptüm diye böbürlenmede ürkmüş otlarda eserken gene... Wolfgang Borchert |
--->: Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borcher Hamburg'da Hamburg'da gece başka kentlerde o tatlı, mavili kadın Hamburg'da kül renginde; yağmurda yağışta başını bekler Tanrıya uzak kalmışların. Hamburg'da gece yeri bütün liman meyhaneleri eğninde ince, hafif bir giysi çöpçatandır, bir görüntü, sessiz geçer parklarda, dar sıralar üstünde başlamışsa sevişmeler, gülüşler. Hamburg'da gece aygın baygın şarkılar söyleyemez bülbül şakımaları içinde; bilir bize aynı mutluluğu verir, vapur düdüklerinin türküsü limandan şehre vuran seslerde... Wolfgang Borchert |
--->: Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borcher Antikalar Hohen Bleichen caddesini anarak... Büyük günümüzün gürültüsünden uzakta, geçmişte şan ve şeref, boşlanmış, hurda şimdi; durur sessiz eşyalar, tozlu, tuhaf, bambaşka birkaç koket fincan, Biedermeier stili. Solgun bir imparator, üstlerine kurulmuş, solgun, ama büstüne alçılanmış görkemi. Bir Okyanus timsahı, içersi doldurulmuş, sırıtır çakırkeyf, camyeşili gözleri. Bir bronz çıpa sapı, Akıllı Karl'dan kalma, parlar kat kat göbeği üstünde Buda'nın. Bir topuz perukadan hafif yayılır hâlâ ayartıcı kokusu çok eski bir pudranın. Tahta, katı çizgilerle bir Malezya putu bakar bön. Melezlerin bir donuk parıltı dişlerinde. Görür savaş düşleri, paslı silahlar, mutlu, ve vınlar Rembrandt'ın gölgeleri içinde. Barok komodinde bir ölüm kurdu, çıtırdatır kurumuş tahtaları habire. Vızıldar bir sinek, üzgünce bir türkü, çöker de on üç cilt Schopenhauer üstüne... Wolfgang Borchert |
--->: Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borcher Ayrılış Bir son öpüştü rıhtımda kaldı ardımda. Akıntıdan yana, denizlere yolun gidiyorsun bir kırmızı, bir yeşil ışıktır uzaklaşır... Wolfgang Borchert |
--->: Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borcher Düşlerde Fener Olmak Ben ölünce hiç değilse Bir fener olsam, kapında dursam, soluk donuk geceyi aydınlığa boğsam. Ya da limanda gemilerin uyuduğu zamanda gülüşürken kızlar uyumasam, dar kirli bir kanalda bir yalnıza göz kırpsam. Daracık bir sokağa assalar beni teneke, kırmızı bir fener bir meyhane önünde dalgın düşüncelerle tempo tutup şarkılara sallansam. Ya da şöyle bir fener gözleri büyümüş bir çocuğun yaktığı duyulup da korkunca çevresinde yalnızlığı dışarda camlarda fırtınanın ıslığı kâbuslar, görüntüler, cinler. Evet, hiç değilse. ben ölünce bir fener olsam, tek başına geceleri uykulardayken dünya gökte ayla senli benli sohbete dalsam... Wolfgang Borchert |
--->: Wolfgang Borchert Şiirleri - Şair Wolfgang Borchert Şiirleri - Wolfgang Borcher Deniz Kabukları Deniz kabukları, renkli, parlak; çocukların bulduğu. Deniz kabukları, ince, yuvarlak; içlerinde rüzgârın uğultusu. Türkü söyler yüce deniz içlerinde- görülür müzelerde ışıldadıkları; sonra eski liman meyhanelerinde, sonra çocuk odaları... Deniz kabukları, ince, yuvarlak; dinle! rüzgârın türküsü duyduğun! Deniz kabukları, renkli, parlak; Bir zamanlar çocuklukta bulduğun! Wolfgang Borchert |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 21:11 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2