Son Çinli Şef/Nicole Mones

[Güllü]

Son Çinli Şef/Nicole Mones


Dünyanın önemli ve büyük mutfaklarından biri olan Çin'ın,
yüksek yemek kültürüne yapılan gizemli bir yolculuk. Çıraklarım, mutfak kültüründe en önemli noktanın ne olduğunu sormuşlardı bana. En taze malzemeler mi, en karmaşık tatlar mı? Yöresel yemekler mi, özel yemekler mi? Bu soruların doğru yanıtı, bunların hiçbiri değil. Yemek pişirmenin en önemli noktası ne yemeği yemek; ne de pişirmektir, önemli olan, yemeğin sunulması, paylaşılmasıdır. Güzel yemekler, yalnız başına yenmemelidir hiç. Sevdiğini, arkadaşlarını sofrasındakileri paylaşmak için çağırmayan, ziyafet anına kadar günleri saymayan ve yolladığı davetiyeye gelecekle ilgili bir şiir eklemeyen adam, lezzetli bir yemekten ne zevk alabilir ki?
Liang Wei, Son Çinli Şef, Pekin, 1925 Maggie McElroy, Amerikalı bir yemek yazarıdır.Ölen kocasına Çin'de bir babalık davası açıldığını öğrendiğinde istemese de acilen Pekin'e gitmek zorunda kalır.
Çalıştığı dergiden bir süre izin ister, ama editörü ona izinle
birlikte bir de görev verir. Pekin'e gitmişken yükselişte olan yemek yıldızı Sam Liang'la ilgili bir yazı hazırlaması gerekmektedir. Maggie Çin'de kocasının geçmişiyle ilgili saklı kalmış pek çok gerçeği öğrenirken asırlık Çin tarihini ve felsefenin özünden yükselen büyülü yemek dünyasını da keşfeder.
Bu yolculuğunda Maggie'ye röportaj için yanına gittiği Sam ve sürekli tartıştığı, harika iki aşçı olan ailesi rehberlik eder.
Sam sayesinde nasıl bir değişim geçirdiğine kendisi bile şaşırır.

Son Çinli Şef kendini hiç beklemediği bir yerde tekrar bulan, yeniden keşfeden bir kadının sıra dışı hikâyesi.

Aşk, arkadaşlık ve yemekle ilgili bu şahane roman,
Bir Konuşabilse ve A Cup of Light romanları ile çok
satanlar listesine giren Yazar Nicole Mones'ın son romanı.
Mones'in insanı cezbeden lezzetteki hikâyesi, daha önceki romanlarında olduğu gibi bizleri değişmekte olan yeni Çin'e götürüyor.

Son Çinli Şef
Aşk/Macera

Yazan: Nicole Mones
Çeviren: Berna Yılmazcan
Aşk/Macera
276 sayfa

15 YTL


Yorumlar

"Harika... Mones'in mutfak kültürünü anlatımı kesinlikle iştah kabartıcı ve kahramanın yolculuğu çok yüreklendirici. Maggie yolculuğunun ilk başlarında yiyeceklerin insanın kalbini iyileştirebildiği fikriyle dalga geçse de, Mones onun kesinlikle yanlış olduğunu kanıtlamış.”
Publishers Weekly
"Hem keyifli hem de donanımlı bir kitap olan Son Çinli Şef boş vakitlerde okumak için tercih edilecek en iyi kitap. Eski Çin yemek kültüründen gelen zengin kuralları hızlı gelişen romantik bir örgüyle hiç çaba harcamadan harmanlamış.
Bu lezzetli kitap, mükemmel şekilde hazırlanmış bir Çin yemeği için kıvranmanıza neden olacaktır."
Wall Street Journal

"Gelenek ve modern dünya arasında sıkışmış bir ülkenin harika bir resmi."
Entertainment Weekly

"Mones gerçekten hoş insanlar arasında artan bir sevgiden bahsetme konusunda zarif bir dokunuşa sahip. Özenle araştırılmış yemek sanatı Çin yemeklerine aşinalığı paket servisten ibaret olan insanları bile baştan çıkaracaktır.
Uyarı: karnınız açken okumayın."
Kirkus Reviews


Kitaptan

“Önce tavayı mı ısıtıyorsun?”
“Sıcak tavaya ılık yağ koyuyorum.” Zencefili tavaya attığında cızırtılı sesler yükseldi, sonra taş sarmısaklarını koydu. Hemen yayıldı koku. Ocağı söndürerek, ısınmış bu yağı tavuğun üzerine döktü, sonra üstüne kişniş yaprakları serpiştirdi. “Hazır.”
Maggie yemek çubuklarını aldı. Pişen tavuğun kokusu ılık bir yoğunluktaydı. Maggie’ye bir anda evini hatırlattı. Çocukluğu sınırlı bir ortamda, annesi ve kendisiyle geçmiş olabilirdi, ama tavuğun kokusu nereye giderlerse gitsinler, sürekli onlarlaydı. Şefin pişirdiği tavuk da hatırladığı kadar güzel kokuyordu. Hatta daha da güzel.
“Hadi dene” dedi. “Kemikleri hâlâ içinde. Çin usulü. İlikleri olmadan lezzeti tutturamazdın. Yerken kemikleri tükür. Sorun olmaz değil mi?”
“Olmaz.”
Sam güldü. “O kadar ciddisin ki.”
Neleri bastırmaya çalıştığımı bir bilsen. Tavuğun bir tarafından, bacak kısmına yakın göğsün aşağı kısmından bir parça koparıp tadına baktı. Zencefil ve soğan notalarıyla süslü, üç katı bir lezzetteki bu tavuk kadife kadar yumuşaktı. Özleri tavuğun içine işlemiş küçük kemik parçaları ufalandı ağzında. Ufalanan bu parçaları eliyle alıp tabağına bıraktı. “Nefis olmuş,” dedi. “Tavuğun hep böyle pişirilmesi gerek bence. Bugüne kadar bunca lezzetli bir şey yemedim diyebilirim.”
“Teşekkürler.”
(Sayfa 83)


Yazar hakkında

Nicole Mones 1977'de yeni başladığı bir tekstil işi sayesinde Çin'e geldikten altı hafta sonra hükümet Kültür Devrimi’nin sona erdiğini ilan etti. Mones on sekiz yıl bu işle uğraştı ve ülke hakkında yazmaya başlamadan önce arkadaşlıklar kurdu ve Çin hakkında birçok şey öğrendi. Romanları on sekiz farklı dile çevrildi.