-Nasılsın?
-Teşekkür ederim iyiyim. Siz nasılsınız?
-Bende iyiyim. Sağolun.
-Çarşıya alışverişe gidiyorum.
-Bende eve gidiyorum.
-Hoicakal.
-Güle güle, kendine iyi bak.

Bunlar otomotik soru, otomotik cevap ve kalıplaşmış selamlaşmalardır. İnanın şu yukarıdaki karikatürize edilmiş selamlaşmalar bile bu kalıplardan daha gerçekçidir.

Mesela;

- Düğün yerinde acımasızca çalınan davul gibiyim.
- Suya atılmış aspirin gibiyim.

"Nasılsın?" diye sorana, iyi olmadığını yani doğruyu söylüyor. Diğer türlü yani o hazır soru ve hazır cevaplardaki gibi; "nasılsın?" diye soranın, aslında pek umurunda değildir karşısındakinin nasıl olduğu, lafın gelişi sormuştur hatta sormamıştır, zira o bir soru değildir. Cevaplayan kişide laf olsun diye cevaplamıştır. Nasılsın diye soranla sorunlarını paylaşmak yada nasıl olduğunu samimi olarak söylemek gibi bir niyetide yoktur, söylesede karşısındakinin kendini savuşturacağını bilir.

Nasılsın? diye sorulduğunda, şu cevapları alanlar karşılığında ne der acaba?

-Sorma kardeş, hastayım, her tarafım dökülüyor.
- İşyerinde sorunlar var, sürekli işçi çıkartılıyor, topun ağzındayız.
- Bu ay fazla açılmışım, kredi kartı borcunu ödeyemedim.
- İşlerim kötü, iki aydır kira veremedim diye ev sahibi evden çıkartıyor.
- Parasını ödeyemediğim için hem eletriği hemde suyu kestiler.

Mutlaka birşeyler diyecektirde, asla sorunun çözümüne ilişkin olmayacaktır söyleyecekleri.