 Üzüm Karası Gözlerin
Üzüm Karası Gözlerin
Hiç kimse senin kadar sevilmedi
Aklımı firara vemişim zaten
Bir şiiri kıskandıran gözlerinle
Yak beni
Yıllar geçti unutmadım
Unutmadım aklımda
Yaşananlar bir tarafa
O güzelerin saklımda
Yıllar geçti unutmadım
Unutmadım aklımda
Yaşananlar bir tarafa
Ah o güzelerin saklımda
O gidiş ayrılıktan daha bir zordu
Bu gizli sessiz veda inan çok koydu
Kimbilir kaç yıl geçti
Kaç sene oldu
Unuttamadım afedemedim
Seni nasıl sevmişim
Neler neler vermişim
Şu yollara düşmüşüm
Gelde kurtar beni
Seni nasıl sevmişim
Neler neler vermişim
Şu yollara düşmüşüm
Gelde güldür beni
Üzüm karası gözlerin
Öldürür beni
Kurşun yarası sözlerin
Süründürür beni
Yıllar varki yüreğimde gittiğin gün kanıyor
Üzüm karası gözlerin hasreti yanıyor
Yıllar varki yüreğimde gittiğin gün kanıyor
O güzel gözlerin hasreti ta şuramda yanıyor
Sen benim ilk göz ağrım ilk yanılışım
Sen benim aldanışım aşkta yanlışım
Çekip gittiğin günden beri yanmışım
Unutamadım afedemedim
Seni nasıl sevmişim
Neler neler vermişim
Şu yollara düşmüşüm
Gelde kurtar beni
Seni nasıl sevmişim
Neler neler vermişim
Şu yollara düşmüşüm
Gelde güldür beni
Üzüm karası gözlerin
Öldürür beni
Kurşun yarası sözlerin
Süründürür beni
Buzları üşüten bozkıra yazdım
Ve denizden yeni çıkmış rüzgarlarla geldim
Kuru dalları bastıkça kırılan eylül
Üzüm karası bir hasrette soyunmuşken dökülmüşken
Kurşunlara dizilirken susuz denizler
Kapattım penceresini ömrümün
Çektim perdesini
Hazırım
Yak beni
Üzüm karası gözlerin
Öldürür beni
Kurşun yarası sözlerin
Süründürür beni
Öldürür beni...
Fatih Kısaparmak |