 Bumin Ay Şiirleri
Sesleniş
"Vatan" dedim, toprağına sarıldım
"Gülüm" dedim yaprağına sarıldım
Bir zamanlar üç kıtadan soruldum
Seni, beni dünya bilir Türkiyem
Bir işmar et, cihan gelir Türkiyem.
Dört mevsim içinde ilk yazın başka
Güneşin başka, yıldızın başka
Vuslatın başkadır, iç sızın başka
Seni seven gönül yanar Türkiyem
Gül dalına bülbül konar Türkiyem.
Elli milyon Türk kara sevdalın
Erzurumlun, Edirnelin, Konyalın
Aynı aşkla yanar koca Türkeli'n
Bas bağrına koç yiğidi Türkiyem
Dünya köle, Türk Beğ idi Türkiyem.
Zeybekler diyarı Aydın ovası
İzmir'in efeleri, mertler yuvası
Davullar, zurnalar dağıtır yası
Kahramandır her gördüğün Türkiyem
Elli milyonla öğün Türkiyem.
Toroslar, denize çekilmiş kale;
Erciyes benziyor bükülmez bele
Daha gerisi var; Sayayım hele:
Nemrut, Ağrı, Bingöl misal Türkiyem
Senden gayri cennet, masal Türkiyem.
Samsun'unda reçeteni yazdırdın;
Afyon'unda ilacını düzdürdün
Sakarya'da yüz bin düşman yüzdürdün
Yol açıldı Akdeniz'e Türkiyem
Gül serpildi Akdeniz'e Türkiyem.
Suların var: billur gibi, buz gibi
Çınarların, işve gibi, naz gibi
Sevda, işte buna denir Türkiyem
Güzel ancak, sana denir Türkiyem
Irmağında şahlanışım var benim
Denizinde kükreyişim var benim
Dağlarında bekleyişim var benim
Sen bendesin, ben sendeyim Türkiyem
Yalın kılıç meydandayım Türkiyem.
Bursa'da kumaşım, ipim, ipeğim
Isparta'da halım, gülüm, gülyağım
Turhal'da şekerim, balım, kaymağım
Yine coştum; bir hoş oldum Türkiyem
Bak, içmeden sarhoş oldum Türkiyem...
Kaynak: Türkiye Şiirleri
Bumin Ay |