 Hiç Yanmayın Bana Dostlar
Hiç Yanmayın Bana Dostlar
Bir gün "öldü" diyecekler
Dostla düşman duyacaklar
Soğuk suyla yuyacaklar
Hiç yanmayın bana dostlar
Salâlarım verilecek
Kefenciğim dürülecek
Son namâzım kılınacak
Hiç yanmayın bana dostlar
Aydınlığı soyacaklar
Teni kabre koyacaklar
Bana benden soracaklar
Hiç yanmayın bana dostlar
Kimse kalmadı bu handa
Ne sarayda, ne eyvanda
Yola koyulduk meydanda
Hiç yanmayın bana dostlar
Sözden önce biter ömür
Böyle hüküm koymuş âmir
Yerine gelince emir
Hiç yanmayın bana dostlar.
İstanbul/Fatih - 26.05.1998
Enver Özçağlayan |