Sonrası... Sonrası... Bir türlü hiç bu kadar uzun olmadık Hep ayakta, hep yanyana, hep bekleyiş; Ama hiç yorulmadan, hiç yüksünmeden. Suskun dakikalar ümitlerce geniş, Gülümsemeler hayallerime katık Ve kaçıncı fırsattır, hoyratca giden? Bu en kısa uzun olmak, bu en kısa Esnemeler dönük; çaresiz, yorgun. En yeniden en uzağa bir kuş uçar, Bencileyin kaçan fırsatlara vurgun; Geri dönse, alınyazımı okusa Bilsem artık, bu tükenmezlerde ne var?.. Aslında beklenmedik dar zamanlardır, Bütün "keşke"lerden öç almaya durmuş Özleyişleri, doyasıya emziren. Eskimeyen "ah"lar ne: yeniden doğuş. Sonrası aşk; gözü kör, kulağı sağır Ve ayrık otu gibi durmadan süren... Kaynak: Uzun Vuran Gölge Gültekin Samanoğlu |