 İdris-i Muhtefi Şiirleri
İşbu Deme Erince
İşbu deme erince
Üç kez doğdum aneden
Nice yavru uçurdum
Nice aşiyaneden
Dört doğurdum anamı
Hamil oldum babadan
Babam dokuz ayaklı
Anlama efsaneden
On tayaya emzirdim
İki yüzlü bir çocuk
Kara libas giydirdim
Gösterdim kaşaneden
Kafdağını arkama
Yüklendim etme aceb
Bahr-i muhiti içtim
Kanmadım amma neden
Altmış arşın menare
Çıktım anın üstüne
Çağıruban cihanı
Doldurdum efsaneden
Yüz tınaplı bir çadır
Diktirdim siper için
Ana tuttum yüzümü
Doldum ol kar-haneden
Fir'avn ile görüşüp
Biraz nasihat ettim
Dedi sözün tutmazam
Dönmezem Hamaneden
Yedi başlı bir yılan
Gördüm ki hakim olmuş
Süreti hayvan değil
Bilmezem amma neden
Ak sakallı bir avret
Düştü benim peşime
Zinet etmiş kendine
Lü'lü'i dürdaneden
Yetmiş iki dillice
Düdük aldım çarşıdan
Çaldım ağır sadasın
Geçti asumaneden
Bir top attım maşrıktan
Geldi düştü mağrıba
Bu bir rengin rumuzdur
Anlama efsaneden
Bir mektebe uğradım
Kuş dilini okurlar
Sivri sinek halife
Hocası pervaneden
Alaim-i semayı
Olta edip sarkıttım
Bin bıyıklı bir balık
Çıkardım deryaneden
Gördüm Nuh'un gemisin
Girdim anın içine
Buldum anda necatı
Korkmadım tüneden
Senin "İdris" hakikat
Bu rumuzat sözlerin
Anladı insan olan
Bilmedi hayvaneden...
İdris-i Muhtefi |