 Gözümde Tüten Şehir
Gözümde Tüten Şehir
Gözlerimde Ankara tütüyor
Masmavi gökleri vurmuş ufkuma
Gündüz hayalime gece rüyama
Ankara'nın eflatun taşı
Babamın kırlaşmış başı
Ve dost yüzlü sokaklar giriyor
Gözlerimde Ankara tütüyor
Serin bir poyraz esiyordur tepelerden
Akasya dallarını ürperten
Geç kalmış öğrenciler koşuyordur trene
Avareler uzanmış yeşil çimene
Aşina sesler gelir sokaklarından
Seni görüp seni sevip de ayrılmak zor
Gözlerimde Ankara tütüyor.
Bir ay doğuyordur Elmadağı'ndan
Rengiyle ışığıyla bizim olan ay
Yavaş yavaş kapatır dükkanı Günay
Son yolcular görünür Ozanlar sokağından
Gece garip yüreğime düşen kızıl kor
Gözlerimde Ankara tütüyor
Altındağ'ın artan kalabalığı
Mamak yollarında dizim dizim işçiler
Vişne bahçelerinden gelen serinlik
Badem çiçeklerine yağmur çiseler
Sen bu düşü neye yorarsan yor
Gözlerimde Ankara tütüyor...
Kaynak: Yeşil Çağ, s. 12
İlhan Geçer |