 Tilda
Tilda
Tilda; sevenlerin tacıydı Tilda,
Bu nasıl tükenmez acıydı Tilda!
Ayrı düştün diye gittiğin elde,
Ardından bir ozan Kemal ağladı.
Dostların hasretle yanarken gördüm,
Yaşlı gözler ile anarken gördüm,
Eşine taziye sunarken gördüm,
Sevenler ardından yaslar bağladı.
Anladım ki; Tilda bir yürek kuştu,
Yuvasından uçup toprağa düştü,
Ardından dostları yandı tutuştu,
Kemal için, için, yürek dağladı.
Dediler: "Boş kaldı kalplerde yeri,
Nolur ertelese bu son seferi,"
Tilda’sın arıyor yaşlı gözleri,
Kemal’in gözünden yaşlar çagladı.
Bıraksan orayı gelsen olmaz mı?
Yeniden Kemali bulsan olmaz mı?
Dostlarla konuşsan, gülsen olmaz mı?
Ölüm hüküm verdi, sözü bagladı.
Tilda; bir sevgiydi, yürekti Tilda,
Bir solmaz çiçekti açtıgı dalda,
Ölüm ummanına giderken salda,
Ardından koskoca Kemal agladı.
Bahçeşehir - Şubat 2001
Kenan Erzurum |