 Yaşantı ve Ölüm
Yaşantı ve Ölüm
Yarınlar deyip geçmeyelim,
Üzüntülerimize-sevinçlerimize
Yenik düşmeyelim.
Yarın her şey değişirken;
Çocuklar doğarken,
Bebekler büyürken;
İnsanlar yaşlanırken,
Mezarlar çoğalırken
Değişmeyen nedir?
Yalnız aşk değil midir?
Yaşantımız sevmekten
Sevilmekten fazla
Gözyaşıyla dolsa da,
Arzular yeşermeyip solsa da,
Dallar çiçeklenmeden kırılsa da,
Yine bir gülücükle gelen bahardır;
Ölüm, servi ağaçlarının altındadır,
Bulutlarla-rüzgarlarla
Sonsuza dek arkadaştır.
Newyork - 1991
Kaynak: İstanbul Mavisi
Necdet Evliyagil |