 Aracı
Aracı
Bağlı kollarımı çizmek kimin aklına gelir
kelepçeli o zamanlar
bir kız kaşıkla su içirir
başımı çevirince -yeter demekti bu-
kaybolurdu
büyük ağaçların gölgesiyle
geldiği çok oldu
arada bir geceleri yarı çıplak
ve daha çok
saçları uzadıkça
denize inerdik
ben yüzerdim o girmez
rıhtımdan suya bakardı
denizden çıkardım
yok
şaşırmazdım
ben onun doğumunu bilirim
doğmadan öncesini
yokluğunu...
Oktay Rıfat Horozcu |