 Karanlıkta
Karanlıkta
Işığı söndür. hadi yanıma uzan
Seninle eskiyorum hadi uzan
Gün çoğalırken yüzümüzle
Bir roman kahramanını yaşıyaraktan
Hadi uzan biraz sevişelim
Hadi uzan
Gece ıslak ve su kadar dalgındır
Açılırken koyu bir derinliğe pencerem
Çünkü herkesin içinde hep aynı saksafon
Ölümden kollarını taşıyaraktan
Yürür eskiyen sıkıntısını
Sen korkma. alışkanlıktır gittiğimiz bizim
Hadi uzan biraz öpüşelim
Hadi uzan
İşte evimiz, aydınlığa çıkıyoruz
Yolumuzun bittiği bir akşam korusunda
Artık her şey uzanmaktır sevgi nerde
Hadi uzan biraz ölelim
Hadi uzan...
Refik Durbaş |