Seni özledim ben biliyor musun? Sana olan bu sevgim hiç bitmeyecek,
hiç sona ermeyecek. Her şeye rağmen seni sevmek çok güzel bir duygu…
Ben adını bile bilmiyorum bu sevginin… Günlerce koyamadım adını bir türlü bu sevmenin...
Tutku değil ki bu, bir gün sona ersin. Aşk değil ki, bir gün bitsin... Seni bu dünyalık sevmiyorum...
Belki de seni bu dünyada bir daha göremeyeceğim. Kollarına sarılıp doyasıya koklamayacağım ama seni cennetin en güzel köşelerinde bekliyorum…
Günahlarım için yandıktan sonra sana koşacağım... Belki de nefes, nefes kalacağım... Terleyeceğim… Ayaklarımdan dermanım kesilecek...
Pes etmek yok diye kendime teselliyi, senin gözlerinle vereceğim. Sana öyle bağlanmışım ki zincir değil ki kırasın. Bir mutluluksun belki de...
Her bekleyişte daha çok artan… Her nefeste daha çok sevdaya yanan… Belki de yazdıkça sevgini, daha çok mutluluklara dökülen sevgi bu... İki kişilik bir sevda bu...
Özleminde daha çok sevilip her şeyine kabullenme arzusu bu... Bulunduğum yerde duruyorum bir an, her yerde gözlerim seni arıyor...
Bulutlara kafamı çevirip senin gözbebeklerini hatırlıyorum... Gökkuşağının her rengine seninle yaşadığım tüm mutluluklarımı, karanlık bir gecenin ardından doğacak güneşe ise senin kalbine yazdığım tüm umutlarımı bırakıyorum...
Sevildiğim kadar sevmeyi kendime borç addediyorum... Saran korkulara karşı senin sevdanda yaşadığım mutluluklarımı sunuyorum... İçtiğim her çaya senin tatlı yüzünü, dar sokaklarda yüzü umuttan yoksun çocuklara senin tatlı ve şen yüzünü gösteriyorum… Belki de senin mutluluklarında yaşarken ben hüzünlerimi unutuyorum...
Sevmeyi, severken beklemeyi öğreniyorum...
Satır aralarında nefesimi tutup, senin sevdanı içime çekiyorum. Ta ciğerlerime kadar...
Seni seviyorum kelimesinin ifade ettiği tüm anlamlara yüklüyorum ismini... Yaşadığım şu anı ise gözbebeklerimdeki ışıltılarda hisse bilirsin. Yarınlarımda seninle yaşabileceğim mutlulukları ise, avuçlarımda saklıyorum, orda bulabilirsin...
Seni öylesine yürekten seviyorum ki sesindeki güzelliğini her gün duymak, sevdanı her şiirin sonuna sığdırabilmek istiyorum.
Tek kelimeyle bitmeli sana olan aşkımın şiirleri... Bir kuru teşekkür sunamam sana bunca yaşanmışlardan sonra… Sana en büyük hediyem, seni bir ömür boyu sevecek bir kalbi veriyorum...
Sende yaşasın bundan sonra... Seninle nefes alıp, senin sevdana kürek çeksin. Acılarında seninle beraber ağlasın... Gülümsediğinde seninle neşe saçsın etrafına... Belki de sıradan bir kaç kelimedir yazdıklarım…
Belki de yazdığım her harf farklı değildir diğerlerinden... Her şeyi farklı kılan yazdığım her satırda, sevgimi umutlarımla yoğurup senin sevdana armağan etmek...
Sevdiğimi söylediğimde biraz yüzüm kızarır, mahcupluğun kırmızı tonunda… Sen beraber yaşadığım canımın yarısısın… Ömür boyu gelmeme ihtimalinde bile seveceğim seni... Belki de bu gece bir nefes kadar yakın olacağım...
Nerden bilebilirsin ki… Ben canındayım hayatım... Seni her şeyinle seviyorum… Kalbimin en güzel hükümdarı... Korkuyu besleyen gecemdeki
en parlak yıldızım, günümdeki aydınlığım ve yarınlarımdaki gün ışığım benim...
SEN ve sadece SEN, yüreğimin en güzel yerindesin…
SENİ SEVİYORUM ve tahmin bile edemeyeceğin kadar SENİ ÖZLÜYORUM…