 Fakirlere Yardım Fonu
FAKİRLERE YARDIM FONU
Tipik bir taksi gibi değildi. Hyatt'dan Kansas City Havaalanına giderken kendimizi iyi döşenmiş tam teşekküllü bir ofisteymiş gibi hissettik. Sonra şoför gururlana gururlana "Bu benim ofisim!" dedi. Ön camda "Fakirlere Yardım Fonu" yazılıydı. "Görünmeyen 10.000 Kansas City'li evsize yardım ediyorum." Kelimelerindeki duygu yoğunluğunu yakalamıştım. Gözlerim dolu dolu olmuştu.
"Evet" dedi Richard Tripp "Noel yemeği bile yiyemeyen 800 insana Noel kahvaltısı veriyorum. Altı ay evsiz yaşadıktan sonra kendimi ayaklarım üzerinde bulunca 'Fakirlere Yardım Fonu'nu başlattım. 20 yıldır hayatımı öylesine yazılar yazarak kazanıyordum. Sonra lisansımı kaybettim ve evsiz kaldım. O kadar da kötü değildi. Sonra o eski araba mezarlıklarından ve çöplüklerden plastik bulmaya başladım. Sağ kalabilmek için kalın plastikten, yağmur geçirmeyen çadır ve uyku tulumu yaptım. Altı ay boyunca ormanın içinde yatıp kalktım. Eğer bir kişi altı ay evsiz kalıyorsa, bunların onda dokuzu sürekli evsiz demektir. Ben onlara yeni bir şans yaratmaya ve seçim hakkı tanımaya çalışıyorum."
"Para kabul etmiyoruz. Sadece yiyecek ve giyecek. Anlayacağınız evsizlerin gerçekten ihtiyaçları olan şeyler. Radyo yayınlarına katılıyorum ve bir sürü eşya topluyorum."
"Geçen yıl benim radyodaki konuşmamı duyan bir karı koca 'Fakirlere Yardım Fonu'na geldiler. Onlara ulaşmıştım, çünkü tüm kalbimle konuşmuştum. Çiftin beş yaşındaki kızları bir sokak serserisi tarafından öldürülmüştü. Kızlarının anısına 800 insana eldiven dağıttılar. Bu gördüğüm en anlamlı ve en güzel yardımdı. Herkes ağladı ve onlara teşekkür etti. Artık elleri soğuktan donmayacaktı."
Richard Kripp sayesinde Kansas City'deki 10.000 evsizden 5.000'i giyim ihtiyacım karşılayabiliyor ve yemek yiyebiliyor.
Mark Victor Hansen |