 Umudun Zeybeği
Umudun Zeybeği
Denizden bir damla koptu
Billur mavi bir damla
Karaburun’a düşer düşmez açıldı
Doğruldu damladan Müjdat
Ak Libaslı Bedrettin yiğitleri,
Verdiler Müjdat’ın avcuna ateşlerini
Gördüler kakülleri kıvır kıvır
Kehribar, Mercan Boncuklu, beş dal örüklü aydın yörükleri
Gördüler kardan kalkamayan keklikler
Gördüler Ege Dağlarının yanan ateşini
Dağlara yaslanır şimdi bizim efeler
Avuçları kor alev gözleri kara mavzer
Kırlarda şimdi umudun yeli eser
Efem Egeye benzer
Kolkola girince biz meyveye döner filiz
Yayılır koyaklardan düze iner sesimiz
Haydi efeler
De yürüyün efelerim yeni doğan gün aşkına hey
De yürüyün efelerim geldiğimiz dün aşkına hey
De yürüyün özgürlüğe verdiğimiz can aşkına hey
Büyüyor sevdamız yediveren gül gibi
Söylüyor efeler umudun zeybeğini...
Grup Yorum |