 Güneşe Lüzum Olmaz-Tan
Güneşe Lüzum Olmaz
Vazgeç gecenin karanlığından
Ben vazgeçtim sabah olacak
Her yeni gün bana kuvvet olacak
Kendime ördüğüm duvara karşı
Sür son hız kaderin üstüne doğru
Dimdik olmayan yenik olacak
Düşenin dostu yok, kendi kalktı
Son kozu elinde huzur olacak
Zor mu, bu kadar zor mu
Yaşadığım kötü günü affedip yeniye uyanmak
Olur mu, söyle olur mu
Umudunu odalara hapsedip geceye göz yummak
Ben de seni o gecelerde buldum
Pişman değilim seviyordum
Sonunda karanlık bir kuyuda
Boğuluyordum
Kendi elini kendi tutan olmaz
Hayat bu yalnız yaşanılmaz
O karanlık dünyama ufak bir sevgi ver
Güneşe lüzum olmaz...
Tan |