Hayatıma katılmasını istediğim adamın özelliklerini sonunda belirledim. Boyu, posu, tipi, yüzü aşağı yukarı bir standarda oturuyor, yani beğendiğim erkeklerin bir ortalaması var. Ancak huyları konusunda kararsızdım. Artık biliyorum!

Sevgilim olacak bir adam, saçlarımın rengini değiştirdiğimde fark edecek kadar dikkatli biri olmalı. Bakmak ve görmek arasındaki ayrımı anlamış, sevdiği insanı görebilen, detayları yakalayacak kadar önemseyen biri olmalı. Birisi gözlerimin rengini sorduğunda, düşünmeden cevap verecek kadar dikkatli bakmış olmalı.

Hayatıma girmesini istediğim adamın, geçmişten taşıdığı yükleri olmasın istiyorum. Bütün sıkıntılarını, geçmiş aşklarında yaşadığı sorunları halledebilmiş, benimle eskisi arasında mukayese yapmayan, kendiyle ilgili problemlerini halletmiş, yüzleşmeyi, kibar eleştirileri kaldırabilen, hata yapabileceğini kabullenmiş ve kendisiyle barışık birisi olsun istiyorum.

Aklından geçenleri merak edip, “ne düşünüyorsun” diye sorduğumda, hiçbir şey düşünmediğini söyleyen adamlardan hoşlanmıyorum. İnsan beyni düşünmeden duramaz ki! İstesen de yapamazsın, en azından meditasyon yapmıyorsan bunu becermek zordur. En kötü ihtimalle, düşünmeyeceğini düşünüyorsundur. Doğru cevap veren bir erkek istiyorum. İster o anda tuttuğu takımın ligdeki durumunu, isterse akşam ne yiyeceğini düşünüyor olsun, dürüstlükle cevap vermeli.

Arkadaşlarımla tanışarak onları sevmek için çaba harcayan, en azından ortak noktalarda buluşmaya çalışan, hep birlikte zaman geçirmek için planlar yapan bir erkeğe aşık olmamak mümkün mü? Dostlarımın sorunlarına üzüldüğümde, benimle birlikte çözüm üretmeye çalışan bir erkeği nasıl başımda taşımam?

Sevdiğim her şeyi sevmese de saygı duyan, kendine güvenen, ihanetten hoşlanmayan, birlikte uyumaktan zevk alan, seksi bir tören gibi gören ve yukarıda belirttiğim özelliklere sahip bir adamla ömrümün sonuna kadar yaşamak istiyorum. Ancak sizin de tahmin edeceğiniz gibi, bu sadece hayallerimde gerçekleşiyor. Acaba çok şey mi istiyorum? Sanırım evet!