Tek Delikliler (Monotremata)-Tek Delikliler Genel Bilgi-Tek Delikliler Resimleri

**Fenci** · 04.05.10, 13:42

Tek Delikliler (Monotremata)

Bilimsel Sınıflandırma
Alem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Chordata (Kordalılar)
Sınıf: Mammalia (Memeliler)
Alt sınıf: Prototheria (İlkel memeliler)
Takım: Monotremata (Tek delikliler) C. L. Bonaparte, 1838 FamilyalarDikenli karıncayiyengiller (Tachyglossidae) Ornitorenk (Ornithorhynchidae)

Dikenli karıncayiyen

Tek Delikliler (Monotremata), memeliler sınıfına ait bir takımdır. İlkel memeliler (Protheria) alt sınıfının varlığını sürdürmeye başarmış tek temsilcileridirler. Diğer memeliler ile aralarındaki en mühim fark, diğerleri gibi canlı yavru doğurmayıp yumurtlamalarıdır. Tek deliklilerin adı (Mono trema = Tek delikli) cinsel organları, idrar yolu ve bağırsakları tek bir delikte

birleşmelerinden kaynaklanmaktadır.
Bu takım Dikenli karıncayiyengiller (Tachyglossidae) ve Ornitorenkgiller (Ornithorhynchidae) familyalarına bölünür ve sırf Avustralya ile Yeni gine'de rastlanılan toplam 5 türü kapsar.

Özellikleri
Tek delikliler ilginç üreme yöntemlerine rağmen memelilere sayılırlar. Çünkü üreme yöntemleri dışında tüm özellikleri memeli olduklarına işaret eder. Bu özelliklerin bazıları postları, yavrularını emzirmeleri, çene, kafatası ve kulak

yapısı gibi bazı anatomik özelliklerdir.
Dış görünüşleri ile, takımın iki familyası arasında farklı yaşam alanlarına ayak uydurmalarından kaynaklanan farklar vardır. Suda yaşayan ornitorenk suda yaşayan memelilerin özelliklerini taşırken, dikenli karıncayiyenler kendilerini karadaki düşmanlarına karşı korumak için dikenli vücut ve kazmak

için uzun tırnakları vardır.
Tek delikliler genelde 30-77 cm uzunluğa ve 1-3 kg ağırlığa ulaşırlar. Sadece uzungagalı karıncayiyen 16 kg ya kadar varabilir.
Tek delikliler hep aynı kalan bir vücut ısısına sahiptir (homoiotherm). Türden türe 30-32 °C arasında değişen bu ısı diğer memelilerde olduğundan düşüktür.

Yaşam Şekli

Üreme
Tek deliklilerde cinsel organlar, idrar yolu ve bağırsak tek bir delikte, kloak denilen açıklıkta birleşmektedir. Dişi tek deliklilerin tüm diğer memelilerde olduğu gibi memeleri vardır. Dikenli karıncayiyenler gebe olduğunda karın kısmında bir kuluçka kesesi oluşur (Incubatorium). Bu kesede önce yumurtalarını

sonrada dünyaya gelen yavrularını saklar. Bu kese Dikenli karıncayiyenlerin keseliler ile akraba oldugu anlamına gelmez, çünkü kesenin yapısı tamamen farklıdır.

Bir dikenli karıncayiyenin alttan görünüşü: Kuluçka kesesi ve arkasında kloak deliği görünmektedir.

Tek delikliler çiftleşmeden 2-4 hafta sonra yumurtlar. Bu yumurtalar sadece 10-15 mm büyüklüğündedir. Dikenli karıncayiyen sadece 1 yumurta üretirken ornitorenkde 3 yumurta da olabilir. Bu yumurtalar 10 gün boyunca sıcak tutulur (kuluçka). Dikenli karıncayiyenlerde gebelik döneminde sırf bu

sebep için karın kısmında bir kuluçka kesesi oluşur. Bu kesenin içindeki sıcaklık kendi vücut sıcaklığından 2 derece daha yüksektir. Ornitorenk kuluçka için bir kuyunun içinde bitki parçalarından yuva yapar.

Tek deliklilerin yavruları doğumlarında yaklaşık keselilerin yavruları büyüklüğündedir (ortalama 15 mm). Yavrular tüm memelilerde olduğu gibi süt ile emzirilir. Dikenli

karıncayiyenler yavrularını 7-8 hafta kesesinde muhafaza eder. Dikenleri büyümeye başlayınca yavru keseyi terk eder. Tek deliklilerde erkekler yavru bakımında yardımcı olmazlar.

Sınıflandırma
Günümüzün tek deliklileri 5 türe ayrılırlar:
Ornitorenk (Ornithorhynchus anaticus) Ornithorhynchidae familyasının tek temsilcisidir. Dikenli karıncayiyengiller (Tachyglossidae) familyası iki cinsten oluşur:
Kısa gagalı karıncayiyen

(Tachyglossus aculeatus) Zaglossus (Uzun gagalı karıncayiyen) cinsine ait 3 tür vardır.

Kısa gagalı karıncayiyen (Tachyglossus aculeatus)

Evrimi
Tek deliklilerin en eski kalıntıları 120 milyon yaşındadır. En eski temsilcileri olarak Kollikodontidae adlı ayrı bir familyaya ayrılan Kollikodon cinsidir. Yine aynı dönemden kalan Steropodon ve Teinolophos cinslerinin kalıntıları ornitorengin ataları olarak kabul edilir. Ancak günümüzdeki

ornitorenkten farklı olarak bu cinslerin dişleri vardı, aynı pliyosen çağında yaşamış olan Obdurodon da olduğu gibi.

Arjantinde bulunan ve Monotrematum sudamericanum adı verilen ornitorenk benzeri fosil,

ornitorenklerin sırf Avustralyaya kısıtlı kalmamış olduklarını kanıtlamaktadır. Eyosen çağında güney kutpu Avustralya kıtası ile bağlantılı olmuş olduğu için, hayvanların bu dönemde güney kutpu üzerinden güney amerikaya ulaştıkları kabul edilir.

Dikenli karıncayiyenlerinin en eski kalıntıları pliyosen çağından kalmadır. Bu fosiller günümüzdede hala varlığını sürdüren Tachyglossus ve Zaglossus cinslerine aittir. Ancak bunlar yaşayan temsilcilerinden daha büyük olmuşlardır.

Örneğin Zaglossus hacketti adı verilen ve 15.000 yıl evvel pleistosen çağında batı Avustralyada yaşamış olan bir tür 30 kilo ağırlığa ulaşmışdır.

Bir ornitorenk iskeleti