İç Anadolu Bölgesinin Doğal Ve Beşeri Özellikleri Nedir İç Anadolu Bölgesinin Doğal Ve Beşeri Özellikleri
İç Anadolu Bölgesi'nin yüz ölçümü 151.000 km² olup bu alan Türkiye topraklarının %21'ini kaplar. Aynı zamanda Türkiye'de "tahıl ambarı" olarak da anımsanır. Kendi içinde de dört bölgeye ayrılır. Bunlar :
Konya Bölümü, Yukarı Sakarya Bölümü, Orta Kızılırmak Bölümü, Yukarı Kızılırmak Bölümü.
Konya Bölümü :
Bölüm Türkiye'nin ortasında yer alır. Deniz seviyesine göre yüksekliği ortalama 1000 metre civarındadır. Karasal iklime sahip yöre de kışlar soğuk, yazları ise kurak geçmektedir. Burası Türkiye'de çölleşmeye başlayan ilk yerlerdendir. Bölümün ekonomisi tarım, hayvancılık ve bu sektörlere dayalı makine teknolojilerine dayanır. En çok tahıl ekimi yapılır. Özellikle buğday üretiminde Konya çevresinin önemli bir yeri vardır. Sulanabilir arazilerde şeker pancarı ekimi yapılır. Hayvancılık da önemli bir geçim kaynağıdır. Bozkırların geniş yer kapladığı bölümde en çok küçükbaş hayvan beslenir.İklimsel özellikleri, yüksek yerler başta olmak üzere orman yetişmesine uygun olduğu halde, yüzlerce yıl süren tahribat sonucu ormanlar yenilenememiş ve yerini atropojen bozkırlara bırakmıştır.Doğal bozkırlar ise çok yağış alan Tuz Gölü ve çevresinde bulunur.
Yukarı Sakarya Bölümü:
Yukarı Sakarya Bölümü Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'ne bağlı bir bölüm. Türkiye'nin başkenti Ankara ve önemli illerinden Eskişehir bu bölümde bulunur. Bölgenin kuzeybatı kısmını meydana getirir. Orta Kızılırmak boylarından İçbatı Anadolu' ya kadar uzanır. Yer şekilleri daha engebeli, iklimi biraz daha nemlidir. Yıllık yağışlar 400 mm civarındadır. İklim ve ulaşım koşullarının elverişli olması nedeniyle, bölgenin en yoğun nüfuslu bölümüdür. Bölge nüfusunun yarıya yakını bu bölümdedir.
Orta Kızılırmak Bölümü:
İç Anadolu' nun, Çankırı' dan Toroslar' a kadar uzanan, içine Kızılırmak yayını alan kısmıdır. Alan bakımından bölgenin en büyük bölümüdür. Kuzey kesimi daha engebelidir. Güney kesiminde plato ve ova düzlükleri yaygındır. Ortada ise geniş Kızılırmak platosu bulunur. Erciyes volkanik dağı bu bölümde yer alır. Tarım alanlarının oranı verimli volkanik topraklarla kaplı güney kesimden daha yüksektir. İç Anadolu' da kırsal nüfus yoğunluğunun en fazla olduğu bölümdür. Kayseri, Niğde, Nevşehir, Kırşehir, Yozgat ve Kırıkkale bölüm içinde yer alan illerdir.
Yukarı Kızılırmak Bölümü :
Bu bölüm Kızılırmak' ın, Karadeniz Bölgesi ile Doğu Anadolu arasına sokulan yukarı çığırını kaplar. İç Anadolu' nun en küçük, en engebeli bölümüdür. Ortalama yükselti 1300-1650 metre arasındadır. Dağlarla kuşatılmış bir havza görünümündedir. Engebeli olduğu için tarım alanlarının oranı daha düşüktür. Nüfusu sık, kentleşme oranı yüksektir. Bölgenin kışın en soğuk bölümü burasıdır. Bölümde Sivas ili bulunmaktadır. Bölge, yeryüzü şekilleri bakımından sade bir görünüme sahiptir. Yer şekilleri çeşitlilik göstermez. Engebeli araziler fazla olmadığı için, kara ve demiryolu ulaşımına oldukça elverişlidir. Bölgenin çoğu yerinde genellikle 1000 m yükseltiye sahip düzlükler bulunur. En alçak yerleri olan Sakarya ve Kızılırmak vadilerindeki yükselti 700 m civarındadır.
DAĞLARI: Sivrihisar, Sündiken, Hınzır, Kızıldağ ve Tecer Dağları ve İç Anadolu Bölgesindeki kıvrım dağlardır.
Karadağ, Karacadağ, Hasan dağı, Melendiz ve Erciyes Dağı volkanik dağlardır.
OVALAR: İç Anadolu Bölgesinde platolar arasında ovalar vardır. Başlıcaları; Konya, Ankara, Kayseri ve Eskişehir ovalarıdır.
PLATOLAR: Obruk, Haymana, Cihanbeyli ve Uzunyayla platolarıdır.
AKARSULAR: Bölgenin en önemli Akarsuları Kızılırmak ve Sakarya’dır.
GÖLLERİ: Tuz Gölü, Akşehir, Eber, Seyfe ve Tuzla Gölleridir.
İKLİM: İç Anadolu Bölgesinin denizden uzak olması ve etrafının dağlarla çevrili olmasından dolayı, step iklim koşulları etkilidir. Buralarda yazları sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlıdır. Yağışlar en fazla ilkbahar aylarında düşer. Doğuya doğru gittikçe yükseltinin etkisi ile iklim karasallaşmaktadır.
BİTKİ ÖRTÜSÜ: İç Anadolu’nun doğal bitki örtüsü bozkırdır.
NÜFUS VE YERLEŞME: Ankara, Konya, Kayseri, Eskişehir ve Kırıkkale gibi sanayinin geliştiği ulaşım bakımından elverişli yerlerde nüfus kalabalıktır. Diğer yerlerde tenhadır.
TARIM VE HAYVANCILIK: Diğer iç bölgelerde olduğu gibi İç Anadolu Bölgesinde de tarım önemlidir. Bölgede ilkbahar mevsiminin yağışlı, yazların kurak olması tahıl tarımının gelişmesine imkan sağlamıştır. Buğday, arpa, çavdar, yulaf, şeker pancarı, patates, yeşil mercimek ve fasülye üretiminde öndedir.
İç Anadolu Bölgesi’nin bitki örtüsünün bozkır olması küçükbaş hayvancılığın gelişmesine neden olmuştur. Koyun ve Tiftik Keçisi yetiştiriciliğinde İç Anadolu öndedir.
YER ALTI KAYNAKLARI: Krom, Linyit, Demir, Lületaşı, Kayatuzu, Çinko ve Jips ençok çıkarılan madenlerdir.
SANAYİ: Ankara. Eskişehir, Kayseri, Konya ve Kırıkkale sanayinin en çok geliştiği illerdir.
Besin, Çimento, şeker Fabrikaları, Lokomotif, Silah ve Petrol Arıtma Tesisleri en önemli sanayi kuruluşlarıdır.
TURİSTİK YERLERİ: Mevlana Müzesi, Ürgüp, Göreme, Karatay Medresesi, İnceminareli Medrese, Gök Medrese ve Alaaddin Camii’dir.
Beşeri özellikleri olarak bölgedeki ovaların aldığı yağışın az olması, nüfuslanma ve yerleşmeyi engellemiştir. Düz ovalık kesimde nüfus yoğunluğu dağ eteklerine göre azdır. Toplu köy niteliğindeki kırsal yerleşme birimleri ile kentler dağ etekleri boyunca dizilidir. Bölge nüfusunun %62'si, nüfusu 10.000'den fazla olan ve kent sayılan yerleşme birimlerinde yaşamaktadır. Tarım alanları geniş olmasına karşın nüfusun %38,44'ü kırsal kesimde yaşar. Tarım alanlarının geniş olması, tarımsal nüfus yoğunluğunun düşük olmasına yol açar. Nüfusun dağılışı, yağış dağılışına benzerlik gösterir.
Benzer Konular 
