Salaten Tüncina

Ellâhümme salli alê seyyidinê Muhammedin ve alê êli seyyidinê Muhammed: Allahım, Efendimiz Hz Muhammed'e ve Onun ailesine (soyuna) salat (rahmet) eyle!

Salêten tüncînê bihê min cemî'il-ehvêli vel-êfêt: Öyle bir salat eyle ki, o salatla bizi bütün korku ve afetlerden koru!

Vetegdî lenê bihê cemi'al-hâcêt: Ve bütün ihtiyaçlarımızı gider!

Vetütahhirunê bihê min cemi'is-seyyiêt: Ve bütün günahlarımızı temizle!

Veterfeunê bihê ındeke e'ledderacêt: Ve bizi en ali derecelere yükselt!

Vetübelliğunê bihê egsal-ğâyêt: Ve bizi gayelerin en yücesine ulaştır!

Min cemi'ıl-hayrâti filhayêti ve ba'del-memêt: Ve bizi hayatta da ölümden sonra da hayırların bütününe ulaştır!

Birahmetike yê erhamerrahımîn: Rahmetinle bunları Senden istiyoruz ey Merhametlilerin en merhametlisi!

(3 defa) Hasbünellâhü ve ni'melvekîl: ALLAH bize yeter; O ne güzel vekildir

Ni'mel-mevlê ve ni'mennesîr: O, ne güzel dosttur, ne güzel yardımcıdır

Ğufrâneke Rabbenê ve ileykel-mesîr: Bizi bağışla Rabbimiz, dönüş Sanadır

Êmîn yê Mücîbeddeavêt: Amin, ey bütün dualara cevap veren (Allahım)!

Velhamdü lillêhi Rabbil-âlemîn: Hamd (şükür, övgü, minnet), âlemlerin Rabbi olan ALLAH'a mahsustur

Salaten Tüncina'yı Okuyun

Eşref Ruşen, Çanakkale'nin adsız kahramanlarından biri olan, Afyon'un Sandıklı kazasının Kusura Karyesi'nden Hüseyin oğlu Mustafa Onbaşı ile olan mülakatını Anadolu delikanlısının orijinal, tabii ifadeleri içinde şöyle anlatır:

Yüzbaşımız önümüzde:

– "Haydi evlatlarım, anamız bizi bugün için doğurdu" diyerekten, elindeki kılıçla İngiliz’in ikinci istihkamına da girdik, oradanda kaçırdık İngiliz'i

–"Eee bu İngiliz cesur mu bari?"

–"Askeri korkaktır, yani Denizden gücü çoktur Yoksa karada yüzü yoktur Bir kere Türk'ün askerini gördü mü, gerisi geriye kaçmaya gücü yeter; yoksa başka bir şeye yetmez" Anlattığı fecaatli boğuşma sahnelerini, ölüm anlarını daha belirtebilmek için sözlerine ellerinin işaretlerini katarken gördüm ki, sağ elinin şehadet parmağının yarısı yok Sebebini sordum Mühimsemez bir eda ile dedi ki:

"– Orada düştü gitti"

– "Anlat, anlat yaralanınca nasıl oldun?"

– "Ben gızgından bilmeden yaralandım Arkadaşlar dedi ki: "Sen yaralanmışsın Mustafa Onbaşı Yeninden kan sızıyor" Bir de baktım, parmağım da yok "Eh, ben yaralanmışım" dedim

– "Bari insan o aralık bir şey düşünebiliyor mu?"

– Hiçbir şey düşünemiyor Yalnız korkmuyor O ateşin içinde öleceğini mi kalacağını mı bilemiyorsun Zabitlerimiz bize tembih ederdi ki: "Oğlum, Salaten Tüncina'yı okuyun" derdiler Bilenlerimiz okurdu Bilmeyenlerimiz de tekbir alırdı

– Derler ki muharebede bizim askerlerin gözüne yeşil sarıklı askerler görünürmüş; siz de gördünüz mü onlardan?

– "Hayır efendim, biz görmedik Yalnız kuşlar vardı Yeşil yeşil Ateşin arasında gezerlerdi Sonra zeytin ağaçlarına konarlardı Başka bir şey görmedik İşte o zeytin ağaçlarını kurşun, gülle kırmış, yıkmış, dalını budağını karıştırmış O yeşil kuşlar oraya konarlardı Kurşun murşun, Allah tarafından, onlara dokunmuyordu"

öncelikle şunu belirteyim ki sadece dua etmek çözüm değil bizlerde elimizden geleni yapacağız gücümüzün yetmediği ve yaptklarımızın hayırlı olması için dua etmeliyiz

sonra sadece ALLAH cc istemeliyiz içten bir dua olsun benim olsun selametle