 Araz
ARAZ
Yalnızım çünkü sen varsın
Gel desen gelirdim, gittiğin uzak da bendim
Dağ gibi bi ihanetten düştüm, bu kendime son gelişim
Ölümbaz öpüşler kusuyorum ceplerime kendimi suçüstü yakalıyorum
Ve kentsizliğimin isimsizliğini araza uyak düşüyorum
Gözlerime senden düşler sürüyorum
Islak bileklerim kan bayramına yatıyor, bana en büyük tehtid yine ben oluyorum
Sonra bi durağa yaslanıyorum, sonra bi kente
Ve sen gidiyorsun ben kanıyorum
Diyorlar ki kendini dinleme,,
Hiçbişey söylemiyorsun
Oysa gel desen gelirdim biliyorsun
Bu kentte her yağmur kendine ağlar
Aklıma düşsen yalnızlık oluyorum
Ağzımdaki uykudan öpmüyorsun nicedir
Nerde kimi üşüyorsun
Artık kendini yakan bi ateşim
Kendimize birbirimizden düşler yapamıyoruz
Şimdi boş duraklara yaslanıyorum boş kentlere
Oysa gel desen gelicektim
Yeni utançlar biriktiriyorum eski günahlarıma
Cüzamlı ruhlar cehennemine gidiyorum ben
Kirli sözlerimi temize çekme…
Gözlerin ihanete ihbar taşıyor,
Kuşkulu bir cinayeti fısıldıyor kaşlarına
Sözü namluna sürmelisin şimdi en yaralı yanımdan vurmalısın beni
Çünkü uçmak düşmeyi göze almaktır
Susuşuna kan döküyor gözlerim
Ve sen gözüne çiğ kaçtı sanıyorsun
Oysa bilmelisin arazım kimsenin içi görünmez
Ve hiç bulamadıklarını asla yitiremezsin
Bak şimdi aramızda sessiz kalıyor,
Söylenecek bütün sözler.
Her sabah akşam oluyorsun, alnımdan ellerime damlıyorsun
Yüzündeki yağmurla iniyorsun kente
İçine dert oluyorsun kentin dışına yağmur,
Yüreğimde dağlıyor kristal şehirler
Duvarların kan öksürüyor
Ve sen başkalarının gözlerini, yüzümde aramamayı öğreniyorsun
Beni bir durağa yaslıyorsun, beni bir kente.
Gidiyorsun, oysa gel desen gelecektim…
Biliyorum arazım,insan kendini bulmamalı hep aramalı
Gittiğim yerden başlıyorum öyleyse
Gece cinnetlerimi de alıp yanıma
Denize bakmayı bilmeyenler bigün mutlaka boğulur
İşte bundandır gözlerinden kaçışlarım
Ömrümden düşürdüğüm sol anahtarına takılıyorum hep
Ve hayat yüklü kamyonlar geçiyor üstümden
Hadi bana en militan kelimelerle saldır
Batır içime cümlelerini beyhude bir dehşet bırak bana hak ediyorum
Gizlilikten delikten ölmek üzere olan bi akrep sızıyor içime
Can kaybından ölüyorum
Yorgun söylentiler kalıyor solgun yaralarımda
Kırılır mı bilmemem hüznümde taşıdığım kin
Kinim kendime, susuşum sana, küsüşüm tüm dünyaya
Üstü kalsın ihanetimin
Gel desen gelecektim
Yine bi tren geçiyor içimden
Sen kesiliyorum gülüşümün karşılığı
Saçların bir rüzgârın öyküsünü taşıyor
Süsle beni eyy aşk.
Geçtiğin yerleri öpüyorum
Kirpiğinden yapılma bi darağacına, geceyi asıyorum
Yoksun, bu yağmurlar ıslatmıyor beni
Bir durağa yaslanıyorum sensiz
Gidişinin en sessiz harfinden yırtınıyorum
Gel desen, gelicektim oysa
İçine her düşen kendi keşfi sanıyor seni
Oysa sen melekleri bile kıskandıracak kadar kendinsin
Ve kendini acıtmak istiyorsun
Ama güller kendine batamaz bilmiyor musun?
Gel bi diyorsun
Herkes kendi gördüğüne bakar
Peki, hayatın rüzgârında kime yelkeniz
Kıpırdamadan duramayız bir aşk boyu
Hadi en kalıdığımız yerden susalım
Gel desen gelirdim git dedin gittim
Aşka,rüzgâra,ayrılığa,zamana eyy ağla...
K.T
Konu smtyksl tarafından (25.01.08 Saat 15:36 ) değiştirilmiştir..
| 
Benzer Konular 
