Kirpi (Erinaceus europaeus) - Kirpi Hakkında Genel Bilgi - Kirpi Resimleri

[Fenci]

Kirpi (Erinaceus europaeus) - Kirpi Hakkında Genel Bilgi - Kirpi Resimleri



Bilimsel Sınıflandırma

Alem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Chordata (Kordalılar)
Sınıf: Mammalia (Memeliler)
Takım: Insectivora (Böcekçiller)
Familya: Erinaceidae (Kirpigiller)
Alt familya: Erinaceinae
Cins: Erinaceus
Tür: E. concolor
Binominal adı: Erinaceus europaeus (Martin, 1838) Kirpi (Erinaceus europaeus), kirpigiller (Erinaceidae) familyasından noktürnal, böcekçil bir memeli türüdür.

Kirpiler gövdelerinin üst bölümü keskin ve sert dikenlerle, alt bölümü kaba kıllarla kaplı, yuvarlak gövdeli, küçük yapılı memeli hayvanlardır. En iyi bilinen türü olan bayağı kirpi (Erinaceus europaeus) Asya'nın büyük bölümü, Avrupa ve Kuzey Afrika'da yaygın biçimde görülür. Uzunluğu yaklaşık 25 santimetredir.Tehlike karşısında derisinin altındaki dört kasın yardımıyla kıvrılarak dikenli bir topa dönüşür. Yumuşak karnı üstüne kıvrılan bir kirpi her yöne çevrili olan dikenleri sayesinde son derece iyi korunmuştur. Ayrıca esnek gövdesi yüksekten düştüğünde yaralanmasını engeller.

Bayağı kirpinin kuyruğu kısa, gözleri küçük, yüzü sivri, tırnakları uzun ve güçsüzdür. Genellikle solucanları ve böcekleri yemekle birlikte besinleri arasında fareler, kurbağalar,yılanlar, yumurtalar, bitkiler ve meyveler de bulunur. Çalılıklı ormanlardan, büyük park ve bahçelere kadar pek çok yerde yaşayabilir. Nemli yerleri sever. Toprak içine açtığı tünellerde barınır. Gündüz saatlerini çalılıklar arasındaki oyuğunda geçiren kirpi, geceleri beslenmeye çıkar. Bahar sonunda doğuran dişiler güz sonundayeniden yavrulayabilir. Bir batında 4-8 yavru doğar. Yavruların doğduklarında yumuşak olan dikenleri, kısa sürede sertleşir. Bayağı kirpi kış geldiğinde kuru yapraklardan hazırladığı yuvasında top biçimini alıp kış uykusuna yatar ve ancak havanın ılındığı günler uyanarak beslenir.

Çoğunlukla böcek, sümüklüböcek, solucan, nadiren küçük fare ve yılan yavruları yer. Süt içer ve kedi mamalarını da yer.

İnsanların dayanabildiği tetanus zehiri miktarının 7 bin katına dayanıklı oldukları saptanmıştır. Çok zehirlibazı böcek ve yılanları kolaylıkla avlayıp yer. Ancak engerek zehiri gibi bazı zehirlere karşı da dayanıksızdır.

Doğu Avrupa’dan başlayarak, İsrail’e kadar görülür. Türkiye’nin hemen her yerinde rastlanır. Yalnız geceleri etkindir. Çevre sıcaklığının 4°C’nin altına düştüğü zaman kışuykusuna yatar. Hamilelikleri 5-6 hafta sürer. Her doğumda 3-8 yavru doğurur. Ortalama ömrü 18 yıldır. Bayağı kirpinin yanı sıraEskidünya'da yaşayan bir düzine dolayında kirpi türü vardır. Bunlar arasında Afrika'nın kuzeyinden Asya içlerine kadar uzanan bölgede yaşayan üç çöl kirpisi (Paraechinus cinsi) ve dikenlerini döken iki uzun kulaklı kirpi (Hemiechinus cinsi) sayılabilir.

Asya'da kirpiye akraba olan birkaç tür yaşar. Gövdelerini diken yerine tümüyle kaba kılların örttüğü bu hayvanlar tüylükirpi (Echinosoricinae altfamilyası) adıyla tanınır. Ayrıcakirpiyle hiçbir akrabalığı olmayan ve dikenli gövdeleri nedeniyle oklukirpi denen kemiriciler Yenidünya'da da bulunur.

Türkiye’de avlanması yasaktır. Kırmızı listede "NT" kategorisindedir.

Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde cinsel gücü artırdığına, mayasıl hastalığını tedavi ettiğine ve çocukların gece işemesini kesmesine yardımcı olduğuna inanıldığı için eti yenilmektedir.