Çanakkale Oratoryosu - Vatan Sağolsun Oratoryo

ÇANAKKALE ORATORYOSU (Vatan Sağolsun)


Yedi düvel, bizim için geldiler.–Koro
Yanaştı gemiler, yağdı mermiler
Can verdi yılmadan kırklar, yirmiler
Genç yaşta gitti, dönmez Mehmed’im.

Tüm hainler yurda söz etse gelse
Geçtiği yerleri düz etse gelse
Kaniş gibi ayağım vay tutsa gelse
Ezerim başını, yaşatmam onu.

Bu vatanın peteğiyiz, balıyız –Koro
Yük çekeriz; gövdesiyiz, dalıyız
Kır, bayırda açan gonca gülüyüz
Uğruna can veren erleriyiz biz.

Yaylaları çiçeklere bürünür
Ay Yıldız’ım bugün başka görünür
Bu vatanın birliğine kasteden
Kırk yerinden yara alır, sürünür.

Cepheye gönderdim gençlik çağında.
Çanakkale sırtlarında, dağında –Koro
Patladı bombalar, onun bağrında
Düşmana vermedi fırsat Mehmed’im.

Anacığım kardeşimle babama
Bir gün gelir, hadi derler ona da
Her şafakta ışık gibi odana
Ben girerim, bekle beni sen ana.

Aç,susuz demedin, vatan bekledin
Düştün toprağına, yaran yokladın
Bin şehide bin birini ekledin -Koro
Düşmanına balyoz oldu Mehmed’im.

Ateş oldun her cephede harladın
Yıldız oldun gecelerde parladın
Şimşek oldun düşmanlara gürledin
Vatan için şehid oldun Seyid’im.

Yılmadan vatana oldular siper –Koro
Atıldı en öne coştukça nefer
Diyemez hiç kimse basitçe sefer
Şahadet şerbetin içti Mehmed’im.

Canım vatan; anam, babam yâr bana
Taşıyayım, bir emanet ver bana
Vatan için adanan cansın bana
Ben o sırrı Yaradan’a vermişim.

Yürüdün daima ata izinden –Koro
Hızın aldın kalpte yanan közünden
Tez ayrıldın hem anadan, kızından
Tüm dünyaya örnek oldun Mehmed’im.

Vatan dara düştü, ciğer sızılar
Güle güle gidin körpe kuzular
Saldırır yurduma bitli tazılar
Sorarım hesabın, kalmam ben geri.

Ay Yıldız‘ım semalarda durdukça–Koro
Şehitlerim tepelerden baktıkça
Bu vatana nice canlar verdikçe
Göz dikenler, görmez olur Mehmed’im.

Şu Avrupa nerden baksan hıyanet
Patladı namlular, koptu kıyamet
Anacığım bacım sana emanet
Vatana emanet borcum var benim.

Kanı damla damla düştü toprağa–Koro
Erdi ruhlar Yaradan’a, Allah’a
Canlar fedâ oldu kutsal Bayrağa
Bir efsane, bin bir destan Mehmed’im.

Ben vatansız yaşamayı bilemem
Senden ayrı olur isem gülemem
Boşa gelme Çanakkale aşılmaz
Vatan bensiz ben vatansız olamam.

Adını tarihe kahraman yazdın –Koro
Düşmanı önüne leş gibi dizdin
Ölümden korkmadan hedefe sızdın
Yandırdın düşmanı her cephede sen.

Vatan için Halep, Şam’dan, Urfa’dan
Malatya’dan, Denizli’den, Konya’dan
Şu Bucak’tan, Burhaniye, Tonya’dan
Ölmek için, girmişiz biz sıraya.

Tavırınla örnek oldun dünyaya –Koro
Vasiyetin namusumdur unutma
Vatan için şu döktüğün kanlara
Halel gelir sanma, garip Mehmed’im.

Kınalı kuzucuk derdin, sen bana
Mezar ettim yurda ayak basana
Bu kınalı fedâ olsun vatana
Hiç gam yemem buralarda kalsam da.

Ne rütbe düşündü ne de malını –Koro
Can yoldaşı tuttu tahta salını
Emânet bıraktı taze gelini
Bir kahpe kurşuna gitti Mehmed’im.

Zafer için nice dağda, tepede –Koro
Vuruştun düşmanla Gelibolu’da
Varlığım, gururum Anadolu’da
Fedadır canımız can Anadolu’m.

Kimse bilmez kalbimdeki sızıyı
Kabul ettim bana olan yazıyı
Kurban verdim kınalıca kuzuyu
Bu vatana nice borcum var benim.

Kattılar düşmanı, kaçar önünde –Koro
Bir yudum su ister, yatar yerinde
Son nefesi kim bilir, dua dilinde
Can verir, yığılmış garib Mehmed’im.

Çağırırsa ocağına gelirim
Dost-düşmanı bakışından bilirim
Bu vatana yüz bin şehit veririm
Kondurmam düşmanı bayrak altına.

Kanı damla damla suyla karıştı
Vatan için can vermede yarıştı
Kurtardı vatanı hakla barıştı -Koro
Bayrağını burca dikti Mehmed’m

Yüce Mevlâ Seyid Koca al dedi
Son mermiyle hedefini bul dedi
Düşmanları vatanından sil dedi
Sen gönlümde bir destansın Seyid’im.

Ay Yıldızım bana umut, ışıktır –Koro
Anadolu’m som altından beşiktir
Türkiye’me tüm Türkiye âşıktır
Bedel öder, vermez onu Mehmed’im.

Sordular, buraya niye geldiniz
Hak, adalet diye neyi bildiniz?
Zihinlerden insanlığı sildiniz
“Keş Avrupa”anlayışın bu senin.

Duruşu bambaşka, bakışı hoştu
Durmadı, Galiçya, Yemen’e koştu
Vatan için şehâdet şerbetin içti
Kaldı oralarda, yiğit Mehmed’im.–Koro

Bir oğlum Yemen’de, biri Tunus’ta
Doğruyu buldular, Emre Yunus’ta
Çanakkale denen koca kâbusta
Düştüler yollara, dönemediler.

Gözet oğul hem ananı, babanı
Hak yolunda bayrak açıp gideni
Senin için her cephede yatanı
Bir an olsun hatırından çıkarma.–Koro

Hür yaşamak namusumuz, arımız
Parçalanmak ince gönül sızımız
Ana, baba hem oğlumuz, kızımız
Vatan için göz kırpmadan can verir.

Yarım ekmek verdim, onu almadı
Gönderdim cepheye, geri dönmedi
Ödedi borcunu, borçlu gitmedi -Koro
Gül oldu cennette, açtı Mehmed’im.

Bu işgal, aymazlık, ar olur bana
Bayrağa ihanet zor olur bana
Vatanım gönlümde kor olur bana
Uğruna can verir kınalım benim.

Düşmanını şahan gibi süzdün sen
Ay Yıldızı kalbimize kazdın sen -koro
Milletime başka tarih yazdın sen
Kıyamette yanındayım Mehmed’im.

Düşmanımın niyetini bilirim
Arı olsan oymağına dalarım
Toprak olur isem borçlu kalırım
Yeminim var, borçlu kalmam, öderim.

Hayatını kalanlarla bölüştün –Koro
Bayrak için kıyasıya dövüştün
Peygamberle makamında buluştun
Mahşer günü ardındayım Mehmed’im.

Burda doğdum, ben burada doyarım
Tarihimi, şerefimi sayarım
Bu vatana göz dikecek düşmanın
Leşin serer, gözlerini oyarım.

Kilitbahir kilitlendi, açılmaz –Koro
Hiç deneme, Türk’e kefen biçilmez
Yedi değil yetmiş düvel gelseler
Çok zorludur, ÇANAKKALE GEÇİLMEZ.

Düşmanları ben yurduma saldırtmam
Hainleri halimize güldürtmem
Cellat gibi başucumda dursa da
Bayrağıma yaban eli sürdürtmem.

Yamyamlar söz etmiş, dünden barışık
Öyle bir savaş ki dünya karışık
Mermiler havada, gezer yapışık –Koro
Kaderim, n’eyleyim ”Vatan Sağ olsun”.

Osman Tekerci-Edebiyat Öğretmeni-Burdur/Bucak

--------------Tualimforum İmzam--------------
Yeniden gülmem için
Beni baştan sevmen lazım.......