Hicret ( Orhan Veli Kanık )        Hicret    -I-    
Damlara bakan penceresinden  Liman görünürdü  Ve kilise çanları  Durmadan çalardı, bütün gün.  Tren sesi duyulurdu, yatağından  Arada bir  Ve geceleri.  Bir de kız sevmeye başlamıştı  Karşı apartmanda.  Böyle olduğu halde  Bu şehri bırakıp  Başka şehre gitti.    -II-    Şimdi kavak ağaçları görünüyor,  Penceresinden,  Kanal boyunca.  Gündüzleri yağmur yağıyor;  Ay doğuyor geceleri  Ve pazar kuruluyor, karşı meydanda.  Onunsa daima;  Yol mu, para mı, mektup mu;  Bir düşündüğü var...    Orhan Veli Kanık             |