|   Sen ( Nazım Hikmet Ran ) 
 Sen
 En güzel günlerimin
 Üç mel'un adamı var:
 Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye
 En güzel günlerimin bu üç mel'un adamını
 Yer yer tırnaklarımla kazıdım
 Hatıralarımın camını
 En güzel günlerimin
 Üç mel'un adamı var:
 Biri sensin,
 Biri o,
 Biri ötekisi
 Düşmanımdır ikisi..
 Sana gelince...
 Yazıyorsun..
 Okuyorum..
 Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa,
 insanın
 Bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum..
 Ne yazık!
 Ne kadar
 Beraber geçmiş günlerimiz var;
 Senin
 ve benim
 En güzel günlerimiz
 Kalbimin kanıyla götüreceğim
 ebediyete
 Ben o günleri..
 Sana gelince, sen o günleri
 -Kendi oğluyla yatan,
 Kızlarının körpe etini satan
 Bir ana gibi satıyorsun!.
 Satıyorsun:
 Günde on kaat,
 Bir çift rugan pabuç,
 Sıcak bir döşek
 Ve üç yüz papellik rahatiçin...
 En güzel günlerimin
 Üç mel'un adamı var:
 Biri sensin,
 Biri o,
 Biri ötekisi...
 Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi...
 Sana gelince...
 Ne ben Sezarım,
 Ne de sen Brütüssün...
 Ne ben sana kızarım
 Ne de zatın zahmet edip bana küssün..
 Artık seninle biz,
 Düşman bile değiliz..
 
 Nazım Hikmet Ran
 |