|
Hayat Bana Yalan Söyledi Hayat Bana Yalan Söyledi İlk kez hesaplaşıyorum kendimle Tuhaftır kalemi,kağıdı ve seni onca sevmeme rağmen Sana ilk kez yazıyorum Şimdi sen yoksun,seni düşünmek var Çocukken de seni düşünürdüm her gece Radyo dinler,şiir yazardım Her Çarşamba pazara giderdik annemle Babam maaş aldığında baklava yerdik Dondurmayı da çok severdik Ablam üç top yerdi,ben iki top Yalnızca bu yüzden kavga ederdik Oysa hayatımın vazgeçilmeziydi ablam Onun da yüzü hiç gülmedi,hayırsızın birine kaçıp mahvetti hayatını Aklımdan hiç çıkmaz gittiği günkü karanlıklar Hüznümü büyüttüm o günden beri,kendimi değil Gözlerimde hala bir çocuk ağlar Düşlerimi gezdirdiğim bulutlar bir tohumun özlemiydi çiçeğe Ve hala kulaklarımda annemin sesi Bitirsen şu okulu,bir işe girsen Şiirle karın doymadığı doğruydu Bak Cemil okudu mühendis oldu En güzel kızıyla evlendi Üsküdar'ın Evini de aldı arabasını da Bense bağlama çalardım kendi halimce Sesim güzelmiş öyle derlerdi Nereden bilirdim hep hüzün türküleri söyleyeceğimi Hayat bana yalan söyledi Mektuplar yazardım Almanya'daki abime Okulu bitireceğime söz verirdim Masum düşlerimin o en sürgün adasında Bakışları uzaklara dalıp giden şarkılar Ve mevsimsiz solmuş bir çiçek gibi Ayaklar altında nasıl ezilirse umut Benim de güneşimi işte öyle çaldılar Öyle tutsak aldılar sevinçlerimi Sensiz geçen her günü hesabıma yazdılar Şimdi öyle uzak ki çay içip,simit yediğimiz o günler Kardeşine karne hediyesi uçurtma yaptığım günler öyle uzak ki Oysa saçaklarda titreyen bir serçenin ekmek tanesine kanat çırpması Ve bir anne duası kadar içten sevmiştim seni Fener stadında beşiktaş maçı ve parasızlığımız devam ederken Bütün mavilerimi sana vermiştim Kaybetmek alnıma yazılmış sanki,olmadı bitanem Hayat bana yalan söyledi Babanın tayini çıkıp da gittiğiniz o kış Yine pençe yaptırmıştık ayakkabılarımıza Sana söyleyemedim ama işten ayrılmıştı babam Kapanmıştı çalıştığı lokanta Senet zamanları daha bir çökerdi omuzları Ve akşam trenlerinin işçi yorgunluğuyla daha bir uzardı raylar Sitemlerim bile eğlenmişti hayata Öfkeli bir yanardağ isyanlara uyanmıştı Üstelik sen de yoktun artık Oysa yalnızca sen öpmüştün gözlerimi Bir yanı hep eksik kalmış çocukluğumun Aslında her insan biraz yenikti hayata ve biraz küskün Son trende kaçınca son istasyondan öyle kalakalırdık Yorgun ve üzgün Kendime düşmanlığım bu yüzden Hep kendime pişmanlığım Şimdi her şeyim yarım Fotoğrafının arkasına ne yazdığımı bile çoktan unuttum Bir silahım olsaydı bir silahım Yoksulluğu şakağından,kaybetmeyi kalbinden Ve sensizliği alnının tam ortasından vururdum Düzmece duygular harcım değildi Uzak denizlerin fırtınasıydım Karlı dağların kekliği Yoksuldum yoksul olmasına ama onurluydum Şimdi ne sen varsın ne o eski sevdalar Olsun üstüme devrilse de bu sağır karanlık Akşam olur şairlere gün doğar Bir kerecik söyle demiştin Söyleyememiştim hani İşte şimdi söylüyorum Seni seviyorum .. Fatih Kısaparmak |
Kilim Kilim Sevdiğine sözü olan bir kilim dokur Kilimin dilinden ancak anlayan okur Sırlarımı verdim sana sevgimi verdim Şu gönlümü kilim yaptım yoluna serdim Ayıptır günahtır diye kilit vurdular dilime Aşkı dokudum kilime anlıyor musun Yetinmedim türkü yaptım gayrı bu canımdan bıktım Hani senin olacaktım dinliyor musun Kilim kalbin aynasıdır gönlün sesidir Her nakışı bir duygunun ifadesidir Kilim sevgiliye çağrı aşka davettir Kimi rtenkler şikayettir kimi hasrettir Ben şu gönül tezgahında kilim dokudum Erenlerin dergahında aşkı okudum Töremizde kilim demek ilim demektir Kilim sevdadır özlemdir derttir istektir... Fatih Kısaparmak |
Mavi Gül Mavi Gül Benim tanıdığım Benim sevdiğim Gözlerinin içi gülen bir kızdı Yıllar sonra gördüğüm hayat yorgunu Yaralı bir kadındı yapayalnızdı Ezik bir mavi güldü yapayanlızdı Yıllar sonra gördüğüm hayat yorgunu Bin defa pişmanlık Ezik bir mavi güldü yapayalnızdı Söyle gülüm ne olur söyle Hayat sana ne yaptı böyle Mavi gülüm ne olur söyle Yıllar sana ne yaptı böyle Söyle kimler getirdi seni bu hale Söyle söyle mavi gülüm Kimler getirdi seni bu hale Özlemleri yarım düşleri kırık Yenilmiş hep kaybetmiş acılara tanık O güzel gözlerinin ateşi sönmüş Ah o güzel gözlerinin güneşi batmış Mutluluğa uzaktan bakıyor artık Söyle gülüm ne olur söyle Hayat sana ne yaptı böyle Mavi gülüm ne olur söyle Yıllar sana ne yaptı böyle Söyle kimler getirdi seni bu hale Söyle gülüm ne olur söyle Söyle kimler getirmiş seni bu hale Söyle söyle mavi gülüm kanıyor musun Yaşanmamış yıllara yanıyor musun... Fatih Kısaparmak |
Mor Salkımlı Sokak Mor Salkımlı Sokak Seni düşündüm yine bu akşam üstü Gelmedin mor salkımlar sana küstü Umutsuz bekledim sabaha kadar O cok sevdiğin yağmurlar bile küstü Mor salkımlı o sokakta ellerimi tut Okşa yine saçımı dizinde uyut Ne çok severmişim gidince anladım Serseri gecelerde sana ağladım Bu akşamda sensizliği anılara sarıp içtim Kaybettikten sonra anlıyor insan Meğerse hiçkimseyi senin kadar sevmemişim Bi dönsen en güzel yerinde biten o rüya Yeniden yaşanır istesen Yıldızları sermezmiyim ayaklarına Geldiğin yollara toz olmazmıyım Yine şafak söküyor Uykulerın unuttuğu gözlerim yine tavanda Ne vardı diyorum ah bi dönseydin son anda Şarjörüne hasret sürdüm sazımın Şimdi hüzün işgalinde yüreğim Ve ben hala mor salkımlı o sokakta bıraktığın yerdeyim... Fatih Kısaparmak |
Sen Yoksun Ya Sen Yoksun Ya Sen yoksun ya güneş dogmuyor Her şarkıda hüzün var Şiirler bıle dost degil Her mısrada hüzün var Yastıgımda kokun her yerde yüzün var Sen yoksun ya sanki yarım kalmışım Sen yoksun ya çıldırmış bunalmışım Sen yoksun ya hep bu şarkıyı çalmışım Sen nerdesin... Yoksun...yoksun...sen gelmiyorsun Yoksun...yoksun...aglatıyorsun Ne hayallerimiz vardı,yar beni anlayacaktı Kar düştü umutlara böyle mi olacaktı? Korkuyorum yarından böyle mi olacaktı? Sen yoksun ya şimdi bomboş sokaklar Sen yoksun ya gözyaşım pişmanlık saklar Sen yoksun ya umrumda mı yasaklar Sen nerdesin?.. Yoksun...yoksun...beni anlamıyorsun Yoksun canım,yoksun ya gelmiyorsun... Fatih Kısaparmak |
Sevmedi Beni Sevmedi Beni Kaybeden ben oldum aşk kumarında Yıkıldım ömrümün ilk baharında Kaybeden ben oldum aşk kumarında Teselli kalmadı dünde yarında Güneş dogmuş kara döndüm kara döndüm Gonca güldüm hara döndüm hara döndüm Ben yönümü yara döndüm yara döndüm Yine de yar sevmedi beni Sevmedi beni sevmedi beni Onu çok sevdim istemedi beni Sevmedi beni sevmedi beni Kölesi oldum istemedi beni O iki kelimeye sığardı arzum Bak sabah oluyor dınmedi sızım O iki kelimeye sıgardı arzum Yine gün doguyor dınmedi sızım Güneş vurmuş kara döndüm kara döndüm Gonca güldüm hara döndüm hara döndüm Ben yönümü yara döndüm yara döndüm Yine de yar sevmedi beni Sevmedi beni Sevmedi beni Ona yalvardım istemedi beni Sevmedi beni Sevmedi beni Onu çok sevdim istemedi beni Sevmedi beni... Fatih Kısaparmak |
Yakılmış Mektup Yakılmış Mektup Sana bu mektubu uzaklardan yazıyorum Adresini çoktan unuttum Bir şiirin şişesine kalbimi koyup Sulara bırakıyorum... Ah benim eski türküm Ah benim hazin öyküm Yanılışım, yenilişim Ne yaptıysam seni mutlu edemedim Oysa, bir kemanım vardı bir de sen Acımadın, ezdin beni, üzdün Hiç anlamadın Yavrusuna yanan bir anne gibi İçime gömdüm depremlerimi Ceketimi alıp gittim Derin derin iç çekişim, bu yüzden İnadına suskundum oysa İnadına vurgun Geç uslandım Sen görmedin amaa Altı mosmor gözlerimde ıslandım.. En çok en çok istavriti severdin Sıkıp limonu maydanoza, Şaraba vururdun hani Eski bir kasette bizim şarkımız Alıp götürürdü seni Salaş meyhanelerde Ve kumsaldaki ayak izlerinde Kırılan hayallerim ümitlerim Ve seni bekleyişlerim Her yağmur akşamında Daha bir mutluyduk o günler Herşeye rağmen özgürdük Kitap alacak paramız olmasa da Ucuz tütün içsek de Pahalıydı düşlerimiz Ne kadar çok isterdim şimdi Bu şarkımı duymanı Kanayan bir gül misali Saçlarına taktığım Suskun çığlıklarıyla inleyen şu kemanı Ki, her notası ödeşmenin Ve hayatla yüzleşmenin katranı Hatırlar mısın Parasız kalmıştık da bir gün Kardeşinin kumbarasını boşaltıp Konsere gitmiştik İmzasını almıştık sevdiğimiz şarkıcının Birlikte fotoğraf çektirmiştik Bir şişe gazozu Ve kaşarlı tostu bölüşmüştük Hey gidi hey.. Az mı şiir yazdık ders kitaplarına Otobüse biletsiz mi binmedik Komaya mı girmedik Her beşiktaş maçında.. Şimdi bir hastane akşamının yorgun penceresinde Maziye dalıp dalıp gitmelerimsin artık Ne kemanım var yanımda Ne de sen varsın Mevsimlerden hüzün Aylardan pişmanlık ve karanlık Sen ki bu mektubu saklayacaksın Öpüp öpüp koklayacaksın belki Ve artık gelmeyeceğimi bile bile Bekleyeceksin... Ah benim eski türküm Ah benim hazin öyküm Yanlışım, yanılışım Seni hiç üzer miyim Ben bu mektubu defalarca yazmış, Defalarca yakmışım! Fatih Kısaparmak |
Üzüm Karası Gözlerin Üzüm Karası Gözlerin Hiç kimse senin kadar sevilmedi Aklımı firara vemişim zaten Bir şiiri kıskandıran gözlerinle Yak beni Yıllar geçti unutmadım Unutmadım aklımda Yaşananlar bir tarafa O güzelerin saklımda Yıllar geçti unutmadım Unutmadım aklımda Yaşananlar bir tarafa Ah o güzelerin saklımda O gidiş ayrılıktan daha bir zordu Bu gizli sessiz veda inan çok koydu Kimbilir kaç yıl geçti Kaç sene oldu Unuttamadım afedemedim Seni nasıl sevmişim Neler neler vermişim Şu yollara düşmüşüm Gelde kurtar beni Seni nasıl sevmişim Neler neler vermişim Şu yollara düşmüşüm Gelde güldür beni Üzüm karası gözlerin Öldürür beni Kurşun yarası sözlerin Süründürür beni Yıllar varki yüreğimde gittiğin gün kanıyor Üzüm karası gözlerin hasreti yanıyor Yıllar varki yüreğimde gittiğin gün kanıyor O güzel gözlerin hasreti ta şuramda yanıyor Sen benim ilk göz ağrım ilk yanılışım Sen benim aldanışım aşkta yanlışım Çekip gittiğin günden beri yanmışım Unutamadım afedemedim Seni nasıl sevmişim Neler neler vermişim Şu yollara düşmüşüm Gelde kurtar beni Seni nasıl sevmişim Neler neler vermişim Şu yollara düşmüşüm Gelde güldür beni Üzüm karası gözlerin Öldürür beni Kurşun yarası sözlerin Süründürür beni Buzları üşüten bozkıra yazdım Ve denizden yeni çıkmış rüzgarlarla geldim Kuru dalları bastıkça kırılan eylül Üzüm karası bir hasrette soyunmuşken dökülmüşken Kurşunlara dizilirken susuz denizler Kapattım penceresini ömrümün Çektim perdesini Hazırım Yak beni Üzüm karası gözlerin Öldürür beni Kurşun yarası sözlerin Süründürür beni Öldürür beni... Fatih Kısaparmak |
Ağaçlar Ayakta Ölür Ağaçlar Ayakta Ölür Gün gelir bunları da unutursun Gün gelir gözyaşını kurutursun Gün gelir bunları da unutursun Gün gelir yüreğini avutursun Zamanla öyle değişir ki insan Gün gelir ateşini soğutursun Ağlama yaşamak kumar olsa da Ağlama seni vuran yar olsa da Ağlama mevsim sonbahar olsa da Ağaçlar ayakta ölür Ağlama seni vuran yar olsa da Ağlama saçlarında kar olsa da Ağlama yaşamak kumar olsa da Ağaçlar ayakta ölür Şimdiki aklınla yeniden başlayabilseydin herşeye Pişmanlıkların olmazdı bugünkü kadar Doya doya gülmeleri zaten unuttun Ve sevmeleri Ve sevilmeleri Seneler nasıl da su gibi aktı Hatırası bile öyle uzak ki Başını koyup da bir omuza Güzel şeyler duymayalı çok oldu Lanet olsun Varsın kimseler bilmesin hayatta mısın Ah 'bu şarkıların gözü kör olsun' Gün gelir hayat yine doğarsın Gün gelir kahrolduğuna yanarsın Gün gelir hayat yine doğarsın Gün gelir üzüldüğüne yanarsın Yüzünde acı bir gülümşeyişle Anarsın geçmiş günleri anarsın Ağlama seni vuran yar olsa da Ağlama saçlarında kar olsa da Ağlama yaşamak kumar olsa da Ağaçlar ayakta ölür Ağlama seni vuran yar olsa da Ağlama buraya kadar olsa da Ağlama sonu intihar olsa da Ağaçlar ayakta ölür... Fatih Kısaparmak |
Beklerim ki Yar Gele Beklerim ki Yar Gele Yalnız senden inayet Sen bana merhamet et Yar geliyor Allah'ım Aklım sana emanet Fikrim sana emanet Beklerem ki yar gele Geç gelmeye, er gele Yare öyle sarılam ki Yedi gömlekten fer gele Yüzün nuru ayda yok Yalvarmaktan fayda yok Yar içsin kahveleri Anasına çay da yok... Fatih Kısaparmak |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 20:18 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2